JAZZEPOES home-> startblad


 

 

  JaZZZolder                    Overd(h)onderd !                    GIGS





 


INHOUD    ARCHIEF MUSIC ARCHIEF JAZZZOLDER       

 
 
DATE PIC  
'retired modus '      inhoud

7/2 2025 23/1/2025  21/2/2025 








Kabas viert zijn 10 jarig bestaan met de nieuwe plaat "SUN DOG"
 
- persbericht -
7/2 2025 6/2/2025  7/3/2025 










Malinese invloeden en glansrollen voor Jonathan Dembele & Jojo Diarra. 'Patience, nieuwe single van Missy Sippy All Stars out now 

 - persbericht -
1/12/2024 : 25/11/2024   7/2/2025









  Alex Koo - 'Slowly' 'Blame It On My Chromosomes'
 

- persbericht -
2/2/2025      
Lauriane Ghils  © JASSEPOES

   Picture This ! 2025 : week 5 =Lauriane Ghils

26/1/2025      
Ben Sluijs  © JASSEPOES

   Picture This ! 2025 : week 4 =Ben Sluijs

22/1 2025 21/1/2025  28/2/2025  








 
'Volk', new single of VENTILATEUR ft. Sebastien Dewaele (Eigen Kweek, Bevergem) out now

- persbericht -
21/1 2025 13/1/2025  28/2/2025 







  Sarcastic Fringehead : '' Dive Into It'' , nieuw belgisch impro
 
- persbericht -
20/1/2025








  voorstelling nieuwe concert Mechelse JaZZZolder : Peter Holvoet-Hanssen-Ben Sluijs

 + commentaren/recensie(s) vorig concert :  bakker quartet  23 JAN


19/1/2025      
Toni Vitacolonna  © JASSEPOES

Toni Vitacolonna  © JASSEPOES

   Picture This ! 2025 : week 3= Toni Vitacolonna
19/1 2025 8/1/2025  21/2/2025  








 
'Pendulum - Impression' is de vooruitgeschoven single van het debuutalbum van The Rising Moon, out now !
 

- persbericht -
19/1 2025 14/1/2025  7/3/2025 








  'Don't Know What It Is', nieuwe single van Missy Sippy All Stars feat. Fedia Holail Mohamed out now

 - persbericht -
18/1 2025 17/1/2025  7/2/2025 








  'Eagle Of The Sun', nieuwe single & one-shot videoclip van jazzpianist en componist Alex Koo out now.

 
- persbericht -
12/1/2025      
Lucas Bakker © JASSEPOES

Lucas Bakker © JASSEPOES

   Picture This ! 2025 : week 2= Lucas Bakker
12/1 2025: 8/1/2025  14/2/2025 








  Out now : Stadlander , 2e single''L'Escaut ' "Shelter"

 
- persbericht -
8/1/2025  6/1/2025 








 
Nieuw bluesalbum “Promised Land Blues” van Belgian Blues Award winnaars Guy Verlinde & Tom Eylenbosch
- persbericht -
7/1/2025








  voorstelling nieuwe concert Mechelse JaZZZolder : bakker quartet

 + commentaren/recensie(s) vorig concert :   9 JAN  Chris Joris Ritual Trio + Special Guest


5/1/2025      
Eknath Erwin Vann © JASSEPOES

Eknath Erwin Vann © JASSEPOES

   Picture This ! 2025 : week 1= Eknath Erwin Vann
5/1/2025       




 
  voorstelling PICTURE THIS ! 2024 foto's
29/12 2024: 20/12/2024  14/2/2025 








  Gijs Levelt  :  'Playground, music for theatre '

 
- persbericht -
21/12 2024: 12/12/2024  14/2/2025 








  Out now : Stadlander 'Møns Klint' "Shelter"

 
- persbericht -
20/12 2024: 12/12/2024  7/3/2025 








  Missy Sippy All Stars feat. Leander Vandereecken : 'Busy Bee'   " Volume II"

 - persbericht -
18/12/2024 : 13/12/2024   07/3/2025









   Brussels Jazz Orchestra & Naima Joris : 'Some Other Time' "Saudade"

- persbericht -
6/12/2024 : 29/11/2024   28/2/2025









  Out now: VENTILATEUR feat. Nathan Daems: 'Brûl ''Rage De Vivre''
- persbericht -



 

     
     





 
   
     
 
   
     
 

 KABAS :  ''SUN DOG"

          
 
 
     
     
   
 
© Femke Appeltans
 
     
 
Kabas viert zijn 10 jarig bestaan met de nieuwe plaat SUN DOG

 
 
KABAS 

 
     
  De band is ontstaan uit een wederzijdse interesse in het potentieel van conceptuele compositievormen en het bouwen van een duurzame basis voor vrije improvisatie. 10 jaar later hebben alle leden van Kabas een aparte status verworven in de Belgische muziek scene*. Ze zijn toonaangevende muzikanten in verschillende projecten en genres, maar ze toch zijn ze erin geslaagd om de groep door de jaren heen in stand te houden. Dit was enkel mogelijk omdat Kabas meer is dan een band, het functioneert als een immanente bron van inspiratiebron, die je op bepaalde momenten kunt aanboren en op andere momenten kunt loslaten. Dat maakt Kabas tot een unieke band. Ze vinden zichzelf elke keer opnieuw uit, niet als hulpmiddel maar als hun standaard modus. De verscheidenheid aan werk en ideeën blijkt ook uit de zeer verschillende samenwerkingen door de jaren heen; Kabas heeft samengewerkt met de Belgische top (pop-) producer Jasper Maekelberg in de AudioWorkx Studio ('Abel'), opgenomen in de legendarische Namouche Studios in Lissabon met trompettist Luis Vicente ('Negen') en hun eigen album opgenomen en geproduceerd in kc Nona ('Eugénie'). Nu heeft de band een nieuwe standaard gezet in zijn improvisatie-aanpak en nieuw werk opgenomen met Peter Desmedt in Studio Ledeberg. Vanwege het bijzondere karakter van de muziek heeft Kabas zorgvuldig Dijf Sanders uitgekozen om het mixen te doen. Hij is iemand die niet bang is om drastische en contrasterende keuzes te maken in de mix, om ermee aan de slag te gaan als artiest en niet alleen als technicus. De nieuwe muziek die Kabas zal presenteren, is bedoeld om het concept van tijd op te rekken, maar ook de axioma's van hoe geïmproviseerde muziek 'zou moeten' klinken. Het nieuwe album heet 'SUN DOG', genoemd naar het optische fenomeen dat wordt veroorzaakt door de interactie van licht met ijskristallen. Een magische verschijning die inspireert. SUN DOG verschijnt in maart 2025 op het gloednieuwe Gentse label Tinke.  

 
 



Thijs Troch, keys
Jan Daelman, fluit
Elias Devoldere, drums
Nils Vermeulen, contrabas

 
 
     
Thijs Troch is een Belgische pianist. Hij is actief in bands als Nordmann, Milk Factory, Keenroh, Bulliphant, ... Daarnaast heeft hij al verschillende soloalbums uitgebracht waarop naast piano ook synthesizers, akoestische en elektrische gitaren, harmonium en banjo's. Jan Daelman is een van de weinige Belgische fluitisten die zich toelegt op geïmproviseerde muziek. Dat deed hij furieus in groepen als Keenroh, Northern Escorts, DST trio en Milk Factory... Naast het feit dat hij deel uitmaakte van de CrissCross Europe 2015 editie, geleid door geleid door Louis Sclavis, speelde hij tussen muzikanten als Mary Jane Leach, Kris Defoort, Jeroen van Herzeele, Paul Lytton, Mauro Pawlowski, Joao Lobo, en vele anderen. Elias Devoldere is meer dan alleen een van de meest geniale drummers van de Belgische scene, heeft zich de laatste jaren ook ontpopt als songwriter, componist en zanger. Met de release van zijn solodebuutalbum kunnen we ook producer toevoegen aan aan die lijst toevoegen. We leerden Elias kennen als drummer bij Nordmann, Robbing Millions, SUWI, John Ghost en Hypochristmutreefuzz. Nils Vermeulen is een Belgische contrabassist die actief is in alle soorten avontuurlijke muziek. Hij speelde met Paul Lytton, Seppe Gebruers, William Parker, John Dikeman, Luis Vicente, onder anderen. Hij werkt in vele scènes, van vrije van vrije improvisatie tot jazz tot hedendaagse klassieke muziek, en in vele verschillende constellaties, zoals zijn eigen groepen Kabas en Jukwaa, een strijkduo met Elisabeth Klinck, en als lid van Nemo ensemble maar ook in een pop/rock-band als Uma Chine



   

 
 
SUN DOG

 
 

Toen Kabas voor het eerst zijn stempel drukte op de Belgische muziekscene met Abel (2016), kon niets voorbereid op waar ze zich bijna tien jaar later zouden bevinden. Niet dat het kwartet behoefte had aan extreme make-overs of abrupte stijlwisselingen.

integendeel, elke stap die Thijs Troch, Jan Daelman, Nils Vermeulen en Elias Devoldere sinds hun eerste debuut voelt als een logische volgende. Dit is niet het geluid van berekening of opgelegde transformatie, maar van een hechte combinatie van individuen die erin slagen zichzelf  opnieuw uit te vinden. Dubbelalbum Negen / Live at SMUP (2018) bevestigde dat Kabas veel meer was dan een nevenproject was voor extreem drukke muzikanten (op een gegeven moment moeten ze betrokken zijn geweest bij minstens twee dozijn bands of projecten tegelijk), terwijl Eugénie (2020) een beperkte release met een maximale impact. Hun intieme portretten waren even vrij als ingewikkeld, met een nieuw, delicaat soort muzikale poëzie die de aanpak van de band kenmerkt. Op het vierde album Sun Dog behoudt het kwartet de aandacht voor detail en de voorliefde van rudimentaire ingrediënten, maar verkent nieuw terrein, breidt de instrumentatie uit en ontbindt het strikt akoestische. Misschien komt dit doordat verschillende leden de afgelopen jaren nieuwe avonturen zijn begonnen. Devoldere verdiepte zich met succes in hedendaagse popmuziek, terwijl Troch en Vermeulen experimenteerden met nieuwe instrumenten (banjo, gitaar, elektronica) die nu ook hun weg vinden naar Sun Dog. Het driedelige album voelt aan als een minimalistische, repetitieve suite. Geluiden verschijnen,worden herhaald en lossen op. Verschillende constellaties duiken op, een ambient-achtige massa van geluid blijft transformeren. Het is audiocinema met basale, sterke ideeën. Fluitflarden krijgen een spookachtige allure in combinatie met een langzame, maar constante baspuls, terwijl glinsterende

bekkens en zoemende toetsen creëren een sfeer die zweeft tussen afstandelijkheid en vertrouwdheid. Het is moeilijk om de drie delen van elkaar te scheiden, omdat elk deel voedt op wat ervoor kwam, met een introverte stille dans die leidt naar een meer pastorale vibe, een folkachtige sfeer die leidt naar het stuwende laatste deel. Met een ronddraaiend drumpatroon en twinkelende elektronica lijkt het op een soort spaarzame Kosmische Musik gericht op zowel de ruimte als exotisch gebied, terwijl het heel logisch is dat er ook een banjo in voorkomt. Misschien is dat wel wat Sun Dog uiteindelijk tot zo'n succes maakt: de band werkt niet alleen zijn instrumentatie uit en zijn stilistische waar, maar doet dat terwijl ze een visie installeert die elk idee en elk instrument kan ombuigen naar zijn eigen wil en logica. Als zodanig is Sun Dog het meest waardevolle: een wereld op zich.(Guy Peters)

 
 
     
 

 
     
 
Release 21 Februari 2025

 
     
     
 
...no online public media available...

 
     
     
     
 
   
 
   
     
 

 sarcastic fringehead :
  'Dive Into It'
      


sorry, no weblinks...




 
 
     
 

© Sarcastic Fringehead

 
 
De Band

 
 

Sarcastic Fringehead is ontstaan uit een gedeelde interesse van de vier bandleden in improvisatie, geluid, textuur en transformatie.

Het kwartet beweegt zich tussen verschillende muzikale werelden zoals jazz, improvisatie, rock en drone. Moeilijk samen te vatten onder één noemer; het is eclectisch, eigenzinnig en grensverleggend. Rauwe, grommende texturen maken plaats voor meer meeslepende geluiden, om vervolgens via strijkgitaar en bas te landen in een stilleven, waarbij bekkens onheilspellend klinken, terwijl de harmonie vervormt tot er alleen herhaling overblijft.

 
 



Joseph Nowell - Piano, keyboard, FX
Nicolas Van Belle - Guitar, FX, Voice
Emanuel Van Mieghem - Double Bass
Gionata Gardina - Drums


 
     
 

 
     
 
Over Dive Into It

 
     
 

Dive Into It werd opgenomen en gemixt door Dries Vanende en gemasterd door Pierre Vervloesem.

De stukken zijn allemaal vrije improvisaties. De eerste drie tracks vormen een suite die in één take werd opgenomen. Dit wordt gevolgd door een ruwer nummer zonder vaste maatsoort, dat overgaat in een drone met strijkstok. Het album sluit af met een compositie die spontaan ontstond op de dag zelf, geschreven door Emanuel Van Mieghem.

Dive Into It presenteert een reeks specifieke geluiden die Sarcastic Fringehead wilde vastleggen, en het biedt een duidelijk beeld van de veelzijdigheid van de klankkleur van de band.

 
 

 
 
older Sarcastic Fringehead ?

 
     
 

 
     
 
...no other online public media available...

 
     
     
     
 
   
 

 Willem Heylen , The Rising Moon :
  'Pendulum-impressium'
      
          

 
 
     
 


© Monday Jr

 
 
'Pendulum - Impression' is de vooruitgeschoven single van het debuutalbum van The Rising Moon.


 
   

 
     
     
 


 
 


Elk seizoen honoreert JazzLab een ongewoon, ambitieus project dat extra ondersteuning krijgt van JazzLab en coproductie-partners Ha Concerts, Flagey, De Casino, Motives For Jazz, kunstencentrum nona, KAAP, 30CC en Rataplan. De laureaat van seizoen 2024-2025 is The Rising Moon.

The Rising Moon herinnert je aan het verschil tussen horen en luisteren. Tussen een passieve en een actieve luisterhouding. Die eerste is natuurlijk ook geldig - het is immers hoe we muziek zo vaak ervaren in het dagelijkse leven -, maar de tweede beloont zoveel meer. Tegelijkertijd vraagt het ook om meer aandacht, meer inspanning van de luisteraar. Het hoeft niet eens te gaan om een vorm van ‘deep listening’ zoals componiste Pauline Oliveros die ooit omschreef - “een manier van luisteren op elke denkbare manier om al het mogelijke te horen wat je ook doet” - maar doe een inspanning en een genereuze compensatie is je deel.

 

Dit project van gitarist Willem Heylen ontstond uit jamsessies met geluid en textuur als focus. Nu wordt het opnieuw leven ingeblazen met een nieuwe line-up en nieuwe muziek. The Rising Moon hangt uit in een soort tussenwereld, eentje waar ambient, vrije, experimentele, post-klassieke en hedendaagse muziek overlappen. Alle bandleden hebben ervaring met jazz, maar het zijn ook allemaal avontuurlijke zoekers die niet enkel genre-grenzen doen vervagen, maar ook manieren van spelen. Zo kan de muziek uitgroeien tot een gedeeld ritueel, een traag ontvouwende dans, een daad van creativiteit. Een uitnodiging om te luisteren.

 

Terwijl het helemaal prima is om deze muziek te benaderen als een immer transformerende massa van geluid, is het vermoedelijk nog boeiender om in de veelheid aan tinten, timbres, geluiden en ideeën te duiken. Van onheilspellende drones en geruststellende golven, van abrupt opduikende klanken naar zachtjes oplossende details, van ruwe abstractie naar pure, overweldigende schoonheid: deze muziek voedt de verbeelding, neemt je mee van schaduwrijke uithoeken naar een weldadige droomwereld. Het is vrij vloeiende interactie die in elke richting kan gaan, maar nooit willekeurig.

 

The Rising Moon is een schip vol klanken en mogelijkheden, met Willem Heylen, Hanne De Backer, Stan Maris, Ruben De Maesschalck en Jonas Boutsen als toegewijde leden die je meenemen op een reis. Het is aan de luisteraar hoe daarmee om te gaan, elk met zijn achtergrond en verbeelding. Sommigen zullen troost vinden, of een uitdaging. Anderen laten zich gewillig meevoeren naar nieuwe bestemmingen. Het is een treffende herinnering van wat er allemaal mogelijk is zodra je je oren opent en luistert.

 
     
 

 
     



Willem Heylen: gitaar
Hanne De Backer: baritonsaxofoon, basklarinet
Stan Maris: accordeon
Ruben De Maesschalck: basgitaar
Jonas Boutsen: drums, percussie

     
 
 CRAZYTREE RECORDS - Release 21 februari 2025

 
    
 

 
   
 


JazzLab Impuls live data:


12 januari, Flagey, Brussel

28 februari, CC De Ververij, Ronse

9 maart, De Casino, Sint-Niklaas

13 maart, Ha Concerts, Gent

14 maart, CC Ter Vesten, Beveren

15 maart, Rataplan, Antwerpen

18 maart, 30CC, Leuven

20 maart, Kunstencentrum Nona (Gouden Zaal), Mechelen

28 maart, CC Muze, Heusden-Zolder

1 april, GC De Muze van Meise

10 april, Z33, Hasselt

     
     
     
 
     
   
     
 
   
     
   Guy Verlinde & Tom Eylenbosch  : 'Promised Land Blues'                 
     
         
     
     
 

 
 
© TomenGuybywebTomEylenbosch
 
     
 


In 2024 werden Guy Verlinde en Tom Eylenbosch geëerd met de Belgian Blues Award voor Beste Duo. Deze erkenning is een belangrijke mijlpaal in hun muzikale reis. Hun samenwerking begon in het hart van de Gentse bluesscene, waar ze met hun krachtige performance en mix van Blues, Roots, Americana & Bluegrass zich snel onderscheidden .

 

GUY VERLINDE

     
 

De afgelopen twee decennia domineerde Guy Verlinde (°1976) de Belgische bluesscene. Hij nam 17 albums op en speelde in talloze clubs en festivals waar hij de affiche deelde met grootheden als B.B. King, John Fogerty, Tony Joe White, Santana, John Hiatt, Canned Heat, Jeff Beck ... Guy Verlinde is één van de weinige Belgische bluesartiesten die een solide live-reputatie in heel Europa opbouwde

 
     
 

TOM EYLENBOSCH

 
     
 

Guy treedt sinds al enkele jaren op in duo met de jonge talentvolle pianist Tom “Brittle Bones” Eylenbosch (°2000). Beïnvloed door artiesten als Jerry Lee Lewis, Dr. John en Otis Spann ontwikkelde hij zijn originele en meeslepende stijl. Vanwege zijn kwetsbare gezondheid tijdens zijn jeugd, vond Tom troost in de piano en werd door zijn toewijding op 16-jarige leeftijd één van de jongste pianoleraren in België.


 
     
 

PROMISED LAND BLUES



 
 

Elk nummer op dit album weerspiegelt hun gedeelde passie voor de blues. In Guy's gitaar en zang hoor je de geest van de bluesgrootheden, terwijl hij ook frisse, hedendaagse elementen introduceert. Tom's piano en banjo vormen het perfecte contrapunt waarmee hij elke song muzikaal inkleurt.

Je hoort een mix van nieuwe maatschappijkritische songs, zoals "Tears Over Gaza" en "World Goin' Wrong", naast traditionele bluespareltjes zoals "You Gotta Move" en "A Worried Man Blues". Sommige songs zoals "Heaven Inside My Head", "Do That Boogie", "Reckonin' Blues", "Gotta Let Go", "I've Got You" en "Pursuit of Happiness" groeiden tijdens de concerten uit tot publieksfavorieten. Hoewel ze eerder werden uitgebracht, kregen ze op dit album een nieuw akoestisch arrangement. In de ware bluestraditie is het herwerken van songs een kenmerk van het genre, waardoor artiesten in de loop van de tijd nieuw leven in hun muziek kunnen blazen. Geen enkel album zou compleet zijn zonder een Tiny Legs Tim-nummer, en "Hard to Admit" is een oprecht eerbetoon aan hun dierbare vriend, die enige tijd geleden overleed. 'Promised Land Blues' is een akoestisch bluesalbum dat diep geworteld is

in de traditie, maar niet bang is om nieuwe horizonten te verkennen.

 
 
     
 


-
Guy Verlinde: zang, gitaar, percussie &
bezem.
- Tom Eylenbosch: achtergrondzang,
piano, banjo & wasbord.


GASTEN


- Olivier Vander Bauwede:
harmonica on A6/06 & B/309.
- Steven Troch:
harmonica on A3/03, A4/04 & B2/08.
- René Stock:
double bass on A3/03, B1/07 & B2/08.
- Temmy J.:
backing on A1/01, A3/03, A6/06 & B1/07
- John Olus Gospel Choir:
backing on A5/05.

 
     
 

 
     
 
ReleaseD 6 JANuari 2025

 
   
     
 
 
     
   

 
     
 
     
   
     
 
   
     
 

 Gijs Levelt  :  'Playground, music for theatre '
      
          

 
 
     
     
 

© Thomas Huisman


 
     
 


Trompettist/componist Gijs Levelt, bekend van zijn werk met Spinifex, het Willem Breuker Kollektief, Amsterdam Klezmer Band, en uiteraard zijn eigen werk, brengt nu een album uit met muziek die hij voor theater heeft geschreven


 
     
 

 

Zoals de albumtitel 'Playground' doet vermoeden, is Levelt’s benadering van zijn muziek inderdaad speels, waarbij hij willekeurige objecten als lege bierflesjes en kinderspeelgoed gebruikt om een ​​uniek, eigenzinnig geluid te creëren. Op Playground omarmt de eclectisch ingestelde Levelt alles, van trapmuziek tot jazz en van elektronische muziek tot ambient.

Typerend voor Levelt’s muziek voor theater is haar symboliek. Meer dan eens verbindt hij muziekinstrumenten of muzikale thema’s aan personages, mensen wier verhalen je graag wilt horen. Of het nu het bierflesje is, het verontrustende geluid van een non-stop spelende transistorradio, of het eenzame, ontroerende geluid van Levelt’s trompet, elk aspect creëert muziek die in beelden spreekt. Iedere compositie heeft zijn eigen kenmerkende sfeer: sommigen zijn melancholisch, anderen agressief of vrolijk. Een ontroerend voorbeeld is zijn eerste single ‘Momentum’, een werk met een dreigende sfeer en toch veel humor. Zo zorgen de inventieve vioolklanken ervoor dat je blijft luisteren en laten ze je elke keer weer lachen.

Het leeuwendeel van het album bestaat uit Levelt’s eigen composities, maar zijn interpretatie van de intense klassieker ‘La Chanson des Vieux Amants’ van de bekende Belgische zanger Jacques Brel toont Levelt’s vermogen om bekende muziek om te zetten in iets avontuurlijks en emotioneel ontroerends. Of je een van de toneelstukken waarvoor deze stukken zijn gecomponeerd gezien hebt of niet: sluit je ogen en volg Levelt op zijn sonische reis. ( Mischa Andriessen)



 
     
    

 
     
 


Gijs Levelt - trompet, fx, diversen, samples


 
     
     
     
 
Release 14 februari 2025

 
     
   
     
     
     
 
     
   
     
   
  Stadlander : 'Møns Klint'   " shelter"  
 
        

 
     
 

© Studio Negentien

 
     
 
"Zomervakantie 2022. Voor het eerst naar het eiland Møn, een uithoek van het prachtige Denemarken. De bestemming ingegeven door mijn zoon Mon die zijn naamgenoot-eiland niet links kon laten liggen. Rechts onder, waar de bossen van het eiland abrupt stoppen, rijzen de krijtrotsen statig uit boven de Oostzee. Møns klint. Plek van weer en wind, grijsgetint. Plek waar de overweldigende natuurpracht mijn geest inpalmt en een mooie leegte creëert, blootvoets langs het grindpad."

 - Stijn Engels, Stadlander -


 
     
 
'L'Escaut', tweede single

 
     
 

 
 
"Scaldis, L’ Escaut, Schelde. Kronkelende levensader, rode draad in mijn leven. Opgroeiend aan je oevers in Wetteren maakte ik gretig gebruik van je aanwezigheid. Wandelen met de hond, al joggend werken aan mijn conditie voor het nakende voetbalseizoen of het bankje warm houden om ontluikende liefdes toe te laten. Twintig jaar later vormt de Schelde meer dan ooit de verbinding tussen mijn jeugd en mijn volwassen bestaan. Sint-Amandsberg, nieuwe thuis, aan de schelde. Langswaar ik elke morgen de kinderen escorteer met de fiets naar school. Ik hoop dat ze ook kunnen thuiskomen bij jou, op het bankje, met hun ontluikende liefdes."
   - Stijn Engels, Stadlander -


 
     
 

Stadlander, de band rond de Gentse jazzpianist Stijn Engels, stelt met veel trots hun tweede album 'Shelter' voor. Voor dit album, dat op 14 februari 2025 verschijnt, liet Stijn zich inspireren door de overweldigende kracht van de natuur. De natuur als plek om te ontprikkelen, te herbronnen en nieuwe inspiratie te vinden. Met hun plaat 'Shelter' probeert Stadlander deze zoektocht naar innerlijke rust tastbaar te maken en te vertalen in hun muziek. Verhalende melodieën en beklijvende harmonie vormen nog steeds het vertrouwde recept. Het is muziek die naar introspectie voert, maar ook het leven wil doen vieren. Muziek die je aandacht opeist, betrokkenheid vraagt, maar je onbezwaard achterlaat.

 
 



 
 



Stijn Engels - piano, Bruno Van der Haeghen - tenorsax, Kris Auman - contrabas, Stijn Demuynck - drums

 
     
 
     
 
 
single released  12 decembER 2024
album release 14 februari 2025


 
 
     
 

 
     
 
 
- LIVE -

 
 

15/03/25, Lokerse Jazzklub, Lokeren
22/03/25, Bij de Vieze Gasten, Gent
30/03/25, Kaffee Damast, Kortrijk
06/04/25, Cafe Rood Wit, Berchem
10/05/25, CC NOVA, Wetteren
15/05/25, Bruggenhuis, Geraardsbergen


 
 
     
     
     
   
     
 
     
Missy Sippy All Stars feat. Leander Vandereecken : 'Busy Bee'   " Volume II"

     

     
 

© BjornComhaire

 
 

De Missy Sippy All Stars zijn terug met de eerste single van hun nieuwe album 'Volume II'. Het nummer, getiteld 'Busy Bee', is geschreven door bandlid Leander Vandereecken (frontman van A Murder In Mississippi) en markeert een nieuwe stap voor het collectief.

De single werd live opgenomen in de Yellow Tape Studio in Sint-Amandsberg en biedt een prachtig voorproefje van de veelzijdigheid van het album. Wie nu al durft te dromen van warmer weer met een cocktail in de hand, kan zich laten meevoeren door 'Busy Bee'. Dit nummer vertelt het verhaal van te veel hooi op je vork nemen. Het schetst de worstelingen met een druk leven, waarbij je jezelf verliest in de chaos en je geliefden en principes op het spel staan. Terwijl de band je op sleeptouw neemt naar een zomerse avond, bezingt de 'bezige bij' zijn blues op een nostalgische sixties manier, waardoor we niet anders kunnen dan dansen en wegdromen naar een zorgeloos leven. "Leander heeft altijd de gave gehad om met zijn muziek verhalen te vertellen, en 'Busy Bee' is wat dat betreft geen uitzondering", zegt Bernd Coene, drijvende kracht achter het project.

Volgens Leander laten de Missy Sippy All Stars met 'Busy Bee' wederom zien waarom ze geliefd zijn bij hun fanbase. Het nummer is een perfecte voorbode van full album 'Volume II' dat op 7 maart 2025 uitkomt via Sing My Title, het label van wijlen Tiny Legs Tim 

 
     
 
- update 14 JAN -

 
 


'Don't Know What It Is', nieuwe single van Missy Sippy All Stars feat. Fedia Holail Mohamed out now

 
     
 

'Don't Know What It Is' is de tweede single van 'Volume II', het nieuwe album van Missy Sippy All Stars. 

"'Don’t Know What It Is' beschrijft de innerlijke strijd op liefdesvlak. Het nummer vertelt het verhaal van iemand die worstelt met de botsing tussen groeiende zelfliefde en de liefde voor de ander. 'Don't Know What It Is' neemt je mee in deze emotionele rollercoaster, waarbij de zoektocht naar antwoorden leidt tot een gevoel van verlorenheid." Fedia Holail Mohamed - Missy Sippy All Stars

 
   
     
     
     

 
 



Leander Vandereecken: Gitaar & Vocals
Olivier Vander Bauwede: Mondharmonica
Flor-jan Pauwels: Saxofoon
Sam Adriaensen: Piano
Pieter Mortier: Contrabas
Bernd Coene: Drums

 
 
     
 

 
     
     

 
 
 singles released  12 decembER 2024 /14 jan
/6 FEB 2025 - album release 7 Maart 2025

 
 
     
 
- update 6 FEB -

 
     
   
     
 
update single 3 : 'Patience'


 
   Malinese invloeden en glansrollen voor Jonathan Dembele & Jojo Diarra. 'Patience, nieuwe single van Missy Sippy All Stars out now.  
     
 

'Patience', met Malinese invloeden en glansrollen voor Jonathan Dembele & Jojo Diarra, is een herwerking van een traditional van de Bwa-bevolking. Het nummer belichaamt een belangrijke culturele waarde en een leidend principe van het dagelijks leven in de Bwa samenleving: de beoefening van geduld. Het lied leert je dat je niet impulsief of boos hoeft te reageren als iemand je slecht behandelt. Handelen vanuit woede kan ervoor zorgden dat je de controle over je woorden en gedrag verliest, waardoor een conflict kan escaleren. Als je daarentegen de tijd neemt om je hart en geest tot rust te brengen, kan je de weg vrijmaken voor een vreedzame oplossing.

 
     
     
     
 
- LIVE -

 
     
 
18 januari, Boogie Town, ICC, Gent (w / Roland Van Campenhout & De Spacecowboys, A Murder In Mississippi, Matt T Mahony & Olivier Vander Bauwede, ...)
7 maart 2025, Missy Sippy, Gent (album release concert)
5 april, Hnita Jazz Club, Heist-op-den-Berg
14 juni 2025, Mine Blues, Heusden-Zolder

Elke eerste, tweede en derde woensdag van de maand worden de jams in Missy Sippy Blues- en Rootsclub in Gent gehost door iemand van de Missy Sippy All Stars. 

 
     
     
 
 
   
    Brussels Jazz Orchestra & Naima Joris : 'Some Other Time' Saudade   "                   
 
     
    

© BJOPRESS


 
 
Some Other Time 

 
   

 
     
 

Op vrijdag 13 december 2024 werd de single 'Some Other Time' van Brussels Jazz Orchestra & Naima Joris de wereld ingestuurd, een voorsmaakje op de EP "Saudade" die in maart 2025 verschijnt bij BJO Records. Daags nadien (14 december 2024) werd de kersverse muziek voor de allereerste keer live gespeeld tijdens een uitverkochte try-out in Hnita Jazz Club (Heist-op-den-Berg). In maart 2025 staat een releasetour gepland.

 
 
 


Naima Joris over 'Some Other Time'

 
 


‘Het was 2016 toen mijn vader me thuis hoorde zingen en me vroeg om als gast mee te zingen in zijn jazzkwartet. Van het een kwam het ander. Uiteindelijk zong ik Some Other Time voor het eerst live met de Waalse pianist Pascal Mohy. Die ervaring heeft een sterke indruk op me nagelaten omdat ik plots een professionele omgeving werd ingetrokken. Doorgaans werkt zingen voor mij als therapie maar met Some Other Time is mijn leven als zangeres eigenlijk stilletjesaan begonnen. Toen Frank Vaganée me later voorstelde om samen te werken met Brussels Jazz Orchestra, was deze song een logische keuze. En hoewel ik me niet wil vastpinnen op één stijl, voelt het heel fijn om mijn jazzy stem te gebruiken. Ik kijk er echt naar uit om deze versie van Some Other Time live te brengen, in het gezelschap van BJO’, vertelt Naima.


Some Other Time is een cover van de song die in 1944 werd gecomponeerd door Leonard Bernstein, met lyrics van Betty Comden en Adolphe Green. Pierre Drevet (BJO-trompettist en doorgewinterd arrangeur) schreef een arrangement dat ruimte laat voor de verschillende dieptes van Naima’s stem en een muzikale intimiteit creëert die niemand onberoerd zal laten.

 
 


Een sfeervolle reis

 
 
 

Voor Naima Joris is melancholie nooit ver weg. Zelfs een vrolijke song wordt onvermijdelijk doordrenkt met de diepe blues van haar stem. Samen met de evenwichtige kracht en het muzikale vernuft van BJO, onderneemt de zangeres met Saudade een sfeervolle reis langs het repertoire van o.a. Amália Rodrigues, Leonard Bernstein, Cesária Évora, Abbey Lincoln en Stromae. Hoewel de projecttitel "Saudade" meestal vertaald wordt als een

emotionele mix van verlies, gemis en liefde, wordt het begrip door BJO en Naima Joris benaderd met een levendige muzikale energie.

 
 
 


Releasetour

 
 
 
Na de try-out in de Hnita Jazz Club (Heist-op-den-Berg, 14 dec 2024),
wordt de EP Saudade gereleased op vrijdag 7 maart 2025 (BJO Records).
De feestelijke première vindt enkele dagen voordien plaats (4 maart) in De
Grote Post (Oostende)
en de releasetour trekt nadien langs CC Het
Bolwerk (Vilvoorde, 9 maart, laatste tickets), HA Concerts (Gent, 21 maart,
uitverkocht) en De Warande (Turnhout, 22 maart) 

 
     
     
   

 
 
- alle verdere info

 
     
     
 
   
 
   
     
    new single Ventilateur feat. Nathan Daems : 'Brûl' " 'Rage De Vivre''                          
     
 


© Vibe Stalpaert / @zwartpaart


 
     

Out now: 'Brûl' feat. Nathan Daems (Black Flower), new single of VENTILATEUR. Full album release 'Rage De Vivre' on February 28th 2025 (W.E.R.F. Records)


 
     
 
 
 singles Released 29 NOV 2024/21 JAN 2025  release album 28 februari 2025

 
 
     
     
 

VENTILATEUR is een instrumentaal project dat geluiden uit de levendige werelden van hedendaagse jazz en postpunk combineert. De driekoppige band, bestaande uit Iben Stalpaert op drums, Jasper Hollevoet op bas en Daan Soenens op gitaar, gebruikt hoekige ritmes en vloeiende melodieën om composities te maken die zowel contrast als samenhang belichamen. De band, oorspronkelijk afkomstig uit Brugge, heeft momenteel Gent als thuisbasis.

 

Het trio bracht zijn titelloze debuut-EP uit op 22 maart 2019. VENTILATEUR won datzelfde jaar prijzen op Fresh Fish, Red Rock Rally en Burgrock en was een van de laureaten van het toen gloednieuwe Sound Track. Dankzij Sound Track 2020 kreeg de band een residentie in Het Entrepot in Brugge en een jaar lang professionele coaching van VI.BE en andere nationale spelers in het muzieklandschap.

In 2020 sloeg VENTILATEUR de handen in elkaar met het jonge Gentse theatercollectief Camping Sunset voor de voorstelling Happiness. De band componeerde de soundtrack voor de voorstelling en speelde deze ook live tijdens de vijf weken durende voorstelling. De muziek werd vervolgens opgenomen en uitgebracht onder de titel A Soundtrack For Happiness bij het Brusselse label Sentimental.

In 2022 bracht VENTILATEUR zijn eerste full-length album uit bij W.E.R.F. Records. Hoofdplaat', genoemd naar het dorp in de buurt van het landhuis dat als opnamelocatie diende, is het resultaat van een lang proces van zuivering. VENTILATEUR presenteert de essentie van hun geluid, ontdaan van alle ballast.

VENTILATEUR balanceert op de grens tussen de 'niche'-wereld van de instrumentale jazz en de toegankelijke wereld van het poprockcircuit. Vanuit deze positie wil de band instrumentale muziek naar een breder publiek brengen. Het trio heeft niet alleen de ambitie om puur artistiek te zijn, maar ook om een nieuw publiek te enthousiasmeren voor cultuurparticipatie en specifiek voor het rijke genre van de jazz. Door hun keuze voor toegankelijkheid binnen het experimentele, wil de band een brug vormen tussen een breder publiek en een muzikale wereld die nog te vaak als 'niche' wordt bestempeld. De muzikanten richten zich niet alleen op het club- en festivalcircuit, maar schreven al soundtracks voor enkele korte filmprojecten en richten zich ook op de theaterwereld.

In de beginjaren was VENTILATEUR vooral bekend binnen het Vlaamse kunstenlandschap op de as Brugge-Gent-Brussel. Een soundtrack voor Geluk en Hoofdplaat introduceerde VENTILATEUR bij een nieuw publiek. Nummers van de albums kregen zendtijd van Radio 1, Klara en andere zenders, en singles verschenen in nationale playlists. De muziek van de band werd ook opgepikt door de VRT, die de single Nectar tijdens verschillende programma's gebruikte. In 2023 scoorde de band hun grootste optreden tot nu toe: Gent Jazz op een podium gecureerd door hun label, W.E.R.F. Records.

VENTILATEUR kan als project rekenen op de steun van organisaties als W.E.R.F. Records, Cactus Muziekcentrum, Het Entrepot en VI.BE. De band heeft ook nauwe banden met theatergezelschappen als Camping Sunset, Compagnie Cecilia en Ontroerend Goed en natuurlijk tal van connecties binnen de Vlaamse en Brusselse muziekscene.


 

 
 


Iben Stalpaert-drums, Jasper Hollevoet-bas en Daan Soenens-gitaar

 
     

- update 21 JAN 2025 -


     
 

 
     
     
  'Volk', new single of VENTILATEUR ft. Sebastien Dewaele (Eigen Kweek, Bevergem) out now

 
 

'Volk' is de derde single van het nieuwe VENTILATEUR album 'Rage De Vivre', dat uitkomt op 28 februari 2025. Na 'For Better Days' is dit het tweede nummer waarin de band een stem op de voorgrond plaatst. 'Volk' ontstond uit een gedeelde liefde voor parlando onder de bandleden en groeide uit tot misschien wel de grootste uitschieter van het album. Gevarieerde percussie, vrij zwervende gitaren en een af en toe hypnotiserende baslijn begeleiden de diepe stem van acteur Sebastien Dewaele (Eigen Kweek, Bevergem, Preuteleute) in een monoloog. Dewaele vertelt hoe zijn avondlijke moment van rust wordt verstoord door het besef dat hij de lawaaierige glasbak nog moet buitenzetten, terwijl het hele gezin al slaapt. Een odyssee begint...

 

Inhoudelijk haakt Dawaele in op heersende tropen binnen de Vlaamse fictie en literatuur, waar kleinschalige dagelijkse concerten vaak centraal staan. In 'Volk' gaat de aandacht uit naar de interne monoloog die deze banaliteiten steevast verfraait met een noodzakelijke dosis barfilosofie. Door te focussen op dit narratieve perspectief zoekt de band naar evenwicht en relativiteit op het album. Aan de andere kant brengt deze keuze ook humor op de voorgrond als een onmiskenbaar aspect van verzet tegen de status quo, waardoor een soort rebellie ontstaat - een centraal thema op dit album. De keuze om voor 'Volk' samen te werken met Sebastien Dewaele versterkt de bestaande banden van VENTILATEUR met de theaterwereld en hun West-Vlaamse roots.

Het artwork voor het album en de singles is verzorgd door Theo Collie. Collie deelt zijn thuisstad Brugge met de leden van VENTILATEUR en maakt beeldende kunst door oude zwart-witfoto's te overschilderen met levendige kleuren. Hij heeft een grote fascinatie voor maskers en kostuums, die veel voorkomen in zijn werk. Dit is ook te zien in zijn werk voor de hoes van de single 'For Better Days'. Geïnspireerd door de muziek en de concepten van het album, gebruikte hij zijn bekende methoden en onderwerpen om verschillende kunstwerken speciaal voor 'Rage De Vivre' te maken.

 

Voor de tweede single 'Brûl' werkt VENTILATEUR samen met saxofonist Nathan Daems. Daems, bekend van projecten als Black Flower en Trance Plantations, verschijnt meerdere malen op het nieuwe album met saxofoon en kaval. Met deze single wordt zijn geluid binnen 'Rage De Vivre' geïntroduceerd. De videoclip voor dit nummer is gemaakt door Jonas Hollevoet en bestaat uit een montage van beelden die gemaakt zijn tijdens de opnames van het album in Studio Ledebergh in Gent.

'For Better Days', de eerste single van het nieuwe album, toont VENTILATEUR in hun meest postpunk vorm. Voor dit nummer werkte de band samen met zanger Luca Missiaen (The Christian Club, Barno Koevoet & The Duijmschpijkers) om een track te maken vol energie en generatieangst, maar toch hoop op betere tijden.


 
     
   
     
 
LIVE

 
     
 


29th January, CC HA, Hasselt (pre-release concert)

26th March, Cactus, Bruges

29th March, Jazzcats, Kortrijk

More dates tba

 
     
     
 

 
     
     
     
 
   
 
   
     
   Alex Koo - single 'SLOW' : ''Blame It On My Chromosomes''                         
     
     
 

© Alexander Popelier


 
 


'Slowly' is de eerste single van het nieuwe album van Alex Koo. Release van full album 'Blame It On My Chromosomes' op 7 februari 2025 via W.E.R.F. Records


 
     
 
     
 
 
 singles Released 25 NOV 2024/17 JAN 2025  release album 7 februari 2025

 
 
     
 

 
     
 

Met een frisse mix van vocale jazz en indie neemt 'Slowly' je mee in een emotionele late night drive door de complexiteit van het moderne leven. Beïnvloed door de fluwelen tonen van Kurt Elling en José James en het rauwe randje van Pearl Jam en Smashing Pumpkins, legt dit nummer een diepe emotie vast: langzaam de grip verliezen op een wereld die overspoeld wordt door constante prikkels. Met weelderige melodieën en introspectieve teksten nodigt 'Slowly' je uit om even stil te staan en na te denken, en herinnert het nummer er ons allemaal aan om even adem te halen in een wereld die op hol slaat.

 
     
 
- update 17 JAN -

 
 
'Eagle Of The Sun', nieuwe single & one-shot videoclip van jazzpianist en componist Alex Koo out now.

 
 
'Eagle Of The Sun' is de derde single van het nieuwe album van Alex Koo.Het is een filmisch eerbetoon aan de legendarische Ennio Morricone. De nieuwe single van Alex Koo legt de uitgestrekte, ongetemde geest van het wilde westen vast. Begeleid door warme pianoakkoorden die bluesy gitaarriffs nabootsen en verrijkt met echoënd gefluit en expansieve zang, voert deze instrumentale compositie de luisteraar mee naar een zonovergoten woestijnlandschap, waar de tijd lijkt te vertragen en tot stilstand komt. 'Jonass', de vorige single van de nieuwe plaat, is een eerbetoon aan een te vroeg gestorven jeugdvriend van Alex. Het ontroerende nummer, met medewerking van de gerenomeerde trompettist Ambrose Akinmusire, viert de kwetsbaarheid en schoonheid van het leven. Akinmusire's trompet voegt een diep emotionele en fijnbesnaarde toets toe aan de muziek. Met als gevolg: airplay in UK. "Isn't it gorgeous", aldus Tom Ravenscott van BBC Radio 6. Eerder verscheen ook de single 'Slowly'.



 
 

 
     
 
Alex Koo

 
 

Als zoon van een Belgische missionaris die in de jaren zeventig naar Japan werd gestuurd en een Japanse vredesactiviste, weigert pianist en componist Alex Koo zich in een traditioneel hokje te laten plaatsen. Zoals het gerenommeerde Duitse Jazzthetik het verwoordde: “Alex Koo is oncategoriseerbaar". 

Met tien unieke persoonlijke tracks is 'Blame It on My Chromosomes'  meer dan een muzikaal statement; het is een vorm van zelftherapie. “De enige manier om tegenwoordig als jazzmuzikant niet in een depressie te belanden, is door jezelf te ventileren en jezelf over te geven aan je muziek”, vertelt Koo. “Muziek moet een diepere betekenis hebben dan zelfpromotie. Voor mij gaat het om het accepteren van wie ik ben en al de rest gewoon los te laten”

Voor dit album werkte Koo samen met de internationaal gelauwerde toptrompettist Ambrose Akinmusire , die meespeelt op twee tracks. Een van deze nummers, 'Jonass', is opgedragen aan Koo zijn jeugdvriend die tragisch is verongelukt, wat een diep emotionele extra dimensie aan het album geeft. “Toen we pubers waren, gingen we skaten en stomme dingen doen, bijvoorbeeld met winkelwagentjes, geïnspireerd door Jackass”, herinnert Koo zich. “Daarom noemden we Jonas 'Jonass'- hij had de grootste lach die je je maar kon voorstellen, ronduit besmettelijk. Tegelijkertijd was hij de meest roekeloze onder ons.” 

Koo, die reeds werd bejubeld door het gerenommeerde Amerikaanse Downbeat Jazz Magazine als “verbluffend origineel”, staat bekend voor zijn muziek die genres overschrijdt en moeiteloos jazz en hedendaags klassiek mengt met elementen van filmmuziek tot zelfs indie. Als geboren en getogen West-Vlaming begon hij zijn muzikale carrière al van zijn vijfde als klassiek wonderkind. Later, in zijn tienerjaren, ontwikkelde hij een passie voor jazz en improvisatie, waarna hij snel lof oogstte van enkele jazzlegendes zoals Kurt Elling, Kenny Werner en Brad Mehldau.  Koo werd zelfs al omschreven als “van hetzelfde zeldzame hoge niveau als Keith Jarrett” (Trouw).  Zo werd zijn album uit 2019, 'Appleblueseagreen', met Mark Turner en Ralph Alessi, ook geselecteerd in Downbeat's Best Albums of the Year.

Op 'Blame It on My Chromosomes' speelt Koo samen met zijn long standing trio, wat garant staat voor gedurfd samenspel en muzikaal vuurwerk. Het gezelschap, met Koo op piano, Dré Pallemaerts op drums en Lennart Heyndels op bas, vertegenwoordigt the best of Belgian jazz. Daarbij dan nog eens de emotionele kracht van special guest Ambrose Akinmusire aan gekoppeld voor twee tracks en we krijgen een album van jewelste.

 
 
"België is te klein voor pianist Alex Koo." – De Tijd
"Stunningly original." – Downbeat Jazz Magazine
"Fantastische techniek, soms zelfs ronduit geniaal." - London Jazz News

 
     
 




 
 

 
     
     
     
 
   
 
   
     
   New single Matt T Mahony :   ''True Bird''                       
 
     
 

© Femke Appeltans

 
 



tweede single van nieuw album van Matt T Mahony. Full album release in januari 2025.


 
 


 
 
De song

 
     

Liefde is één van die thema's waar muzikanten nooit genoeg van krijgen. 'True Bird’ , de tweede single van het nieuwe album van Matt T Mahony, gaat over de liefde, meer bepaald over de ware liefde. Wat is ware liefde? Maakt een verblindende perceptie elke liefde tot de ware, of kunnen we pas van ware liefde spreken aan het einde van ons leven?  Wat we aanvankelijk als ware liefde zien, kan het jaar nadien alweer voorbij zijn. Matt T zoekt beeldspraak bij vogels. Sommige trekvogels gaan plots op verschillende banen vliegen en zien elkaar nooit meer terug. 'True Bird' gaat over de pijn van afscheid in combinatie met oogverblindende verliefdheid.

'True Bird' start met een pop-achtige drumbeat van Jan Van Steenbrugge waar de bas van Mattias Geernaert en de dromerige gitaar van Matt T Mahony mooi bij aansluiten. Een ideale basis voor de melancholische klank van de chromatische mondharmonica van Olivier Vander Bauwede. Gitaar en harmonica spelen in eerste instantie een Marc Ribot-achtige riff om daarna ruimte te laten voor de warme stem van Matt T Mahony. Hoogtepunt van het nummer is de solo van de mondharmonica, die Toots-gewijs alle emoties op je loslaat.

Eerder verscheen ook al de single 'Jetlagged'.
     
 
Matt T Mahony

 
     
  Matt T Mahony (artiestennaam van Matti De Rijcke) is een gitarist, zanger en songwriter gevestigd in de bloeiende muziekscene van Gent. Sinds de begindagen van blues- en rootsclub Missy Sippy organiseert hij elke eerste zondag van de maand de inmiddels legendarische ‘Sunday Sessions’. De release van het langverwachte nieuwe album komt eraan! 'Good man blues' vertegenwoordigt een omzwerving op zoek naar een verloren gevoel van thuis. Het kunstwerk is gemaakt door ontwerper Mark Schmeitz. Hij liet zich inspireren door één van de favoriete films van Matt T Mahony, 'Paris, Texas' van Wim Wenders. In een melancholische stemming werp je je blik op een dor landschap waar door de verzengende hitte je afvraagt of het werkelijkheid is of eerder een weerspiegeling of schaduw die je ziet. De muziek weerspiegelt dit gevoel prima. Een van blues druipende gitaar, snijdende mondharmonica, diepe grooves bij de bas en exotische ritmes in de drums vormen de basis voor de liedjes van Matt T Mahony. Je hoort een duidelijk fundament van de bluestraditie maar ook wilde organische improvisaties die meer richting Jazz neigen. Er waait een frisse innovatieve wind door het blueslandschap! Het is alsof El Fish samensmelt met Dans Dans om een reïncarnatie te vormen ! Of Marc Ribot die The Black Keys onder zijn hoede neemt...

 

update single 3 : 'Run Away'


 




 
  Weglopen kan een remedie zijn als je je in een uitzichtloze situatie bevindt. ‘Run Away’ is de derde single van het nieuwe album van Matt T Mahony. 'Good Man Blues' verschijnt op 10 januari 2025.

"Don’t you mind, people grinnin’ in your face". Blueslegende Son House zong het ooit luidkeels. Matt T Mahony zingt het met minder woorden : "Fake smile, misery" zet de toon. Kunnen mensen vals glimlachen?
De ontmaskering van een valse blik, lach of een leugen doet iets met een mens. In sommige situaties slaat het iemand volledig uit het lood. Dan gaan eer en een gevoel van onmacht overheersen. ‘Run Away’ gaat over dit gevoel dat zich vertaalt in een sterke wil om weg te vluchten. Dan roept de stem in je hoofd : "Ik wil hier weg, nu".

Je zou denken dat dit alles de basis is voor een triestig lied, maar niets is minder waar. 'Run Away' start met een aanstekelijke gitaargroove die snel bijgebeend wordt door de mondharmonica van Olivier Vander Bauwede en de energieke ritmesectie bestaande uit Mattias Geernaert (bas) en Jan Van Steenbrugge (drums). De aanhoudende tegentijden geven het nummer een opgewekt voorkomen. De vrijheid lonkt en dat uit zich ook in een gitaarriff die rechtstreeks uit Mali lijkt te komen. De mondharmonica bevestigt dat en steekt daarna de boel stevig in de fik met een solo waarbij je moeilijk stil kan blijven staan. Weglopen is alvast geen optie.



 
     
 

 

update single 4 : 'Muggy Days'


 



 
 


'Muggy Days'
is de openingstrack én de vierde single van ‘Good Man Blues’, het nieuwe album van Matt T Mahony (release: 10 januari 2025). 'Muggy Days' is het vervolg op de eerdere singles 'Run Away''True Bird' en 'Jetlagged'.

Het is misschien vreemd om in december een nummer uit te brengen over ondraaglijke hitte maar dat is precies waar dit nummer over gaat. Overmatig zweten zuigt alle energie weg en je kan weinig anders doen dan wachten tot de duisternis valt, hopend op een nachtelijke bries die verkoeling brengt.

Gooi bovenop deze verzengende hitte nog wat mentale twijfel, en dan beland je bij het onderwerp van deze song. Gevoelens van verwarring en onzekerheid treden op de voorgrond. Matt T zingt over de drang om zich te verstoppen en alle oordelen te ontwijken. Zelfs het eigen spiegelbeeld wordt vermeden. 

‘Muggy days’ is geschreven op een oude ‘national resonator’ gitaar en Matt T laat zich inspireren door het gitaarwerk van Son House. Hoewel de fuzz en de overstuurde gitaar een moderne twist geven aan ‘Muggy Days’, blijft de song geworteld in de traditie. Luister bijvoorbeeld naar de zang die gedubbeld wordt door een slide-gitaar. Dit doet denken aan klassiekers als Dark Was The Night, Cold Was The Ground van Blind Willie Johnson. Niet toevallig nam ook Ry Cooder een versie op van dit nummer, te vinden op de soundtrack van Paris, Texas’, een grote inspiratiebron voor zowel de muziek als het artwork van deze single.

Voor 'Muggy Days' ruilt Olivier Vander Bauwede zijn gebruikelijke harmonica’s in voor een lap steel terwijl bassist Mattias Geernaert en drummer Jan Van Steenbrugge voor een passende swampy groove zorgen.


 
 

 
     

Live Band


Matt T Mahony - Gitaar en zang
Olivier Vander Bauwede - Mondharmonica’s
Filip Vandebril - Basgitaar & contrabas
Frederik Van Den Berghe - Drums




 
LIVE

 
     
   
     
     
   
     
     
     
     
 
     
     
NEW SINGLE - ALBUM



                                   NIEUWSBLAD

 

 
 
 

 
   
 

 

 

 

  © 2025 JAZZEPOES

 

 

 

up again !

 

 

 

JAZZEPOES home-> startblad