JAZZEPOES JaZZZolderblad





	de jazzzolder vzw is open : elke 2de en 4de vrijdag van de maand, van 20 uur tot 01 uur de live-optredens beginnen telkens om 20.30 uur. Bij het binnenkomen op de avond van een optreden krijgt u aan de kassa een ticket waarmee u uw stoel in de zaal kan reserveren. Daarna kan u in de bar wachten tot het optreden begint. De deuren gaan open om 20u. Tijdig komen (maar niet vóór 20u) is dus de boodschap ! jaarlidkaart (100 euro)= gratis toegang elke 2de en 4de vrijdag (1 jaar). niet-leden: 10 euro (daglidgeld), studenten 5 euro (jaarlidkaart 50 euro). ingang: G. de Stassartstraat 88 te Mechelen parking(s):

JaZZZolder zit wellicht nu op z'n 'definitieve?' nieuwe locatie, 'het Predikheren', G. De Stassartstraat Mechelen, Mandela zaal.

Bezoek ook eens: de Youtube webstek van de JAZZZOLDER ! , je (her)beleeft er ook optredens van op de oude JaZZZolder(s) !

Volgende JaZZZolder Concert

24 Januari 2020 20:30 hr

Half Easy trio

Half Easy Trio is een internationale band die in 2018 het licht zag in Rotterdam. Zelf omschrijven ze hun sound als hedendaagse jazz, maar die algemene formulering doet de originaliteit van dit jonge gezelschap geen recht. Martin Hafizi, de Bulgaarse drummer die alle composities voor zijn rekening neemt, bespeelt een waaier van emoties die hij zowel op zijn medemuzikanten als op het publiek probeert over te brengen. Creativiteit en spelplezier zijn de brandstof waarop deze energieke band draait. Risico's worden niet geschuwd, ieder optreden is een verkenningstocht langs zelden betreden paden. Invloeden variëren van Bulgaarse folk over klassieke muziek tot alle subgenres die de jazz rijk is. Dat de cocktail in de smaak valt, bleek al meteen na de release van hun debuut-CD.
Half Easy Trio won The Records 2018, de prestigieuze prijs voor startende bands van de Keep An Eye Foundation in Amsterdam.

Franz von Chossy (DE): piano
Johannes Fend (AU): contrabas
Martin Hafizi (BG): drums

webinfo

Vorig JaZZZolder Concert

10 Januari 2020 20:30 hr

Margaux Vranken quartet

Eerste concert van 2020: kom je mee Nieuwjaar vieren?

Margaux Vranken, nu een alumni van het Berklee Global Jazz Institute, is momenteel terug in België om haar nieuwe muziek te voorstellen. De composities van Margaux weerspiegelen haar reis in de VS: ze is geïnspireerd en beïnvloed door Amerikaanse muziek en door haar ontmoetingen met muzikanten van over de hele wereld. Voor deze speciale avond brengt ze naast haar Belgisch trio ook Tom Bourgeois mee als special guest!

Tom Bourgeois Sylvain Debaisieux : sax
Margaux Vranken: piano
Victor Foulon: bas
Matthias de Waele: drums

…het was van in de kerstperiode 2015 geleden dat wij Margaux Vranken zagen ter JaZZZolder, dat was met het project Pinto toen, zij stelden hun EP voor en dat beviel !, dat kan je hier nog nalezen want ook toen schreef ik daar een korte review over…Goed 4 jaar later zit zij hier weer, in een nieuwe JaZZZolder weliswaar maar Margaux is nog steeds dezelfde !...Het concert vanavond begint eventjes wat donker maar slaat gauw aan het dansen en daar heeft de welbespraakte sax van invaller Sylvain Debaisieux zeker ook mee te maken. Fijn drumwerk van Matthias de Waele en de bas van Victor Foulon (een ontdekking , zal tijdens het verdere concert ook blijken !) maken ‘Compo 140’ áf en dat was een eigen compositie, ik denk uit de komende CD ‘Purpose’ die al opgenomen is en héél binnenkort voorgesteld wordt.’ The Ancient Times’ is al even genietelijk nadien en ik hou wel van de moderne ritmiek die Matthias er bij inlegt. Zowel de sax als Margaux zelve gaan daarbij aan het soleren en deze 2 eigen nummers zijn een behoorlijk mooie start ! Dan glijdt het zachte ‘Tenderly’, een cover van de bekende standard van Walter Gross daar achteraan en de bassolo erin is meteen superb ! Voor het publiek is deze walsmelodie absoluut een genieterke. Ook de sax toont hier de klasse dat-ie in huis heeft en Margaux gaat er bij wijze van spreken heel lichtvoetig achteraan, mooi ! Persoonlijk vind ik de drumsolo daar niet echt bij horen maar soite !… De pianiste zet dan zelf ‘Good to See You’ in maar ’t is vooral de sax die het stuk eerst naar zich toe trekt. Wat later komt Margaux dan weer aanspoelen, de bas krijgt z’n zegje en we gaan erg dynamisch door deze eerste set. Het drumwerk van Matthias is hier dan weer bij het afsluiten heel gepast. ‘How Deep is The Ocean’ van Irving Berlin mag de set daarna in eenzelfde stijl afronden, beslist maar vrolijk doorstappend met Margaux dartel op de toetsen en Sylvain op sax daar flirterig achteraan. Bas en drums lijken daarna het laatste woord te hebben….De weer overvolle zaal, wordt dat hier een traditie? pauzeert en aan de toog zetten de medewerkers zich schrap…
Alvorens we aan part 2 van vanavond beginnen stelt voorzitter Hans al volgend concert voor en start met ‘de truuk om de JaZZZolder binnen te geraken’ en da’s vroeg komen ! Da’s geen ijdele uitspraak : wil je zeker zijn van je zitje kom je je best op tijd hier naartoe : even voor 20 hr. openen de deuren en de concerten, en dat is nieuw, starten voortaan om 20:30, voor mij en eigenlijk naar wat ik hier hoor van anderen ook een ietsje te vroeg, 20:45, zoals vroeger, ware beter maar het idee erachter is dat de concerten dan ook vroeger eindigen wat de gelegenheid schept om wat volk vast te houen voor nog wat consumpties achteraf. Ja, JaZZZolder moet ook leven en moet het buiten de sponsoring vooral hebben van die tooginkomsten hier, da’s begrijpelijk ook. Mijn sponsoring is dan ook vooral die van toogsponsoring …:-) )
Met het Margaux Vranken Quartet gaan we dan stappen in ‘Amsterdam’ en de sax neemt daarbij de lead tot Margaux zelf door de reisgids gaat bladeren, goed wetend waar naartoe te gaan. Sylvain lijkt zich daarbij neer te leggen, einde verhaal…Cole Porter’s ‘I Love You’ krijgt dan van de band een heel eigen benadering en het tempo ligt daarbij behoorlijk hoog. Ook hier gooit de bassolo van Victor Foulon weer mooie ogen. ‘Nostalgia’ wat volgt is dan weer een eigen nummer en brengt de rust voor even terug met, naast de gelijkmoedige piano ook hier weer een erg vertelgrage baspartij. Poeslief mag Sylvain daarna besluiten…En dan waarschijnlijk mijn favoriet voor vanavond : ‘Back in Schaerbeek’, een triomfantelijke entrée in de Brusselse gemeente waardig met schitterend drumwerk en een drive die mij nauwelijks stil houdt ! Na het dankwoord van Margaux en het voorstellen van haar begeleiders mag ‘What a Day' dan wat klassieker het concert afsluiten en dat kabbelt minzaam maar evengoed met voldoende power om je bloed stromende te houden naar het einde toe. Wat dacht je? Het publiek krijgt er maar geen genoeg van en zo mag wat later onder veel applaus ‘I Fall in Love too Easily’, een standard uit de jaren 40 en bekend van o.a. Frank Sinatra een finale streep zetten onder een performance zoals we er meer hopen te verwachten gedurende het komende JaZZZolderse jaar, bravo !

Winus

“Thuis had ik op Klara in Take 6 nog een paar nummers gehoord van het Ethan Iverson Quartet met Tom Harrell. Knap gespeelde standards, live opgenomen in The Village Vanguard. Het zal deels wel aan de staat van mijn romantische ziel hebben gelegen, maar een paar uur later in de jazzzolder had ik de neiging om mijn ogen te sluiten en mij in zo’n beroemde club te wanen. In dermate boeiende gedaanten bracht het kwartet van Margaux Vranken de standards ‘Tenderly’ en ‘How Deep Is The Ocean’. Zonder zeemzoet te klinken, zonder de woorden uit te spreken werd de geest van deze liefdesliedjes vertolkt en, jawel, uitgediept. De groep had de droge akoestiek van Zaal Mandela mee om met klankkleuren te schilderen en te benadrukken dat tederheid niet eendimensionaal is. Dat hoe diep liefde kan gaan zich niet met een meetinstrument laat becijferen.
Toen waren de muzikanten nog niet eens helemaal op dreef of toch niet alle vier. In de eerste twee nummers, ‘Compo 140’ en ‘The Ancient Times’ van Vranken, had het er nog op geleken dat vooral de pianiste en de drummer zich in de kijker gingen spelen. Gaandeweg en geleidelijk kwamen de saxofonist en de bassist meer op de voorgrond. Margaux Vranken zette de krijtlijnen uit, begeleidde en stuurde solo’s van haar bandleden zo dat de interactie levendig bleef. Zij behield de hoofdrol en bewaakte de samenhang, geen solo kreeg de kans om de boel te laten verzanden. Matthias De Waele speelde economisch en zeer functioneel, fijntjes zeg maar, maar met de nodige fantasie en waar het gepast was krachtig, de timekeeper.
Na ‘How Deep’ moet het viertal met een goed groepsgevoel de pauze zijn ingegaan. Daarna stond een groep voor ons die ingespeeld was. De pianiste liet haar bassist en saxofonist grotere soleerruimte toe en die bloeiden open. Victor Foulon werd de ontdekking van de avond en Sylvain Debaisieux bevestigde zijn beloftevolle status. Alle vier de muzikanten verbonden overtuigend techniek, emotie en inspiratie van het moment met elkaar. Margaux Vranken bespeelde dat het een lieve lust was de toetsen van de piano en straalde. Ditmaal was het ‘I Love You’, opnieuw een standard, dat de hoogste ogen gooide, maar ook met de eigen toegankelijke, melodieuze composities pakte het Margaux Vranken Quartet de uitverkochte zaal in. Met ‘I Fall In Love Too Easily’ als bisnummer maakte het jonge talent-in-opmars de zegetocht compleet.””

Danny De Bock

by Wouter De Jonck


	JaZZZolder zit wellicht nu op z'n 'definitieve?' nieuwe locatie, 'het Predikheren', G. De Stassartstraat Mechelen, Mandela zaal.