JAZZEPOES JaZZZolderblad 2018



	de jazzzolder vzw is open : elke 2de en 4de vrijdag van de maand, van 20 uur tot 01 uur de live-optredens beginnen telkens om 20.45 uur. lidkaart (80 euro)= gratis toegang elke 2de en 4de vrijdag (1 jaar). niet-leden: 10 euro (daglidgeld), studenten 5 euro (lidkaart 40 euro). ingang: Onze Lieve Vrouwestraat 52 te Mechelen. parking: Ganzendries, op een paar 100 meter van de jazzzolderlocatie !

Zoals jullie wellicht weten heeft de jazzzolder zijn huidige prachtige locatie moeten verlaten.
Wij zijn (tijdelijk) verhuisd naar de Refugie van Grimbergen, waar het Onze Lieve Vrouwkoor ons onderdak geeft, om ervoor te kunnen zorgen dat Mechelen zijn 19 jaar oude en vertrouwde jazzclub niet verliest.

Bezoek ook eens: de Youtube webstek van de JAZZZOLDER ! , je (her)beleeft er ook optredens van op de oude JaZZZolder(s) !

14 Juni 2019 20:45 hr !

Ewout Pierreux Trio

Als één van de fijnere jazzpianisten van het land in de jazzzolder wil komen optreden, dan kunnen wij alleen maar blij zijn. Gegarandeerd brengt hij dan schoon volk mee. Ewout Pierreux is al enige jaren door muziek en huwelijk verbonden met Tutu Puoane. Hij speelt ook vast bij Rebirth:: Collective en bij Bart Defoort Inner Wave Quintet. Begin dit jaar toerde hij met Lionel Beuvens 4tet dat ook de jazzzolder aandeed.
Ewout Pierreux is niet het type dat meesurft op de hypes. Hij verwerkt zijn liefde voor de roots van de jazz graag in akoestische, geïmproviseerde muziek met wortels in de geschiedens. Onder de projecten onder zijn eigen naam was er enkele jaren geleden Marcus Wyatt & Ewout Pierreux Group. Nu komt hij nog een keer naar buiten met een pianotrio en wel met de ervaren Jos Machtel en opkomend jong talent Jesse Dockx. Wellicht vertrekken zij van eigen nummers van Ewout en oude composities die hij graag in trioverband speelt.

Ewout Pierreux: piano
Jos Machtel: contrabas

Jesse Dockx: drums

website

24 Mei 2019 20:45 hr !

linden

"We all play folk music" (Thelonious Monk)
Oude liederen, nieuwe muziek. Aangrijpende geïmproviseerde versies van oude volksliederen, verhalen van liefde, passie, misdaad en verlating. Liederen die door de eeuwen heen gezongen werden en dan bijna vergeten gingen. Wereldmuziek van Nederlandse bodem, vlakke- land muziek herontdekt door een zangeres uit de Zwitserse bergen. Gebotteld met ambacht, liefde en humor en gerijpt in de kelder van een virtuoos, eigenzinnig en weerbestendig jazz trio met stem, piano en sax/basklarinet.

Kristina Fuchs: voice & zang
Jeroen van Vliet: piano & electronics
Mete Erker: saxophones & clarinets

……Folk was ooit in én hip en dan kijken we effe achterom naar bands en artiesten als Rum, De Elegasten, Wannes Raps, Miek en Roel; Wannes Van de Velde , ’t Kliekske, De Nieuwe Snaar om er maar enkele te noemen en in Vlaanderen te blijven en dat werd toen ondergebracht in de categorie ‘kleinkunst’, een categorie waar jazz zich niet bepaald in thuis voelde. Vanavond zal Kristina Fuchs dat voor een zaaltje liefhebbers wél en met verve brengen want niet alleen heeft zij zich omringd met uitstekende medespelers als Jeroen Van Vliet op piano en Mete Erker op sax en klarinetten (en deze laatste wist absoluut te charmeren met de warme klank van de basklarinet !) maar tevens zingt zij méér dan behoorlijk en crispy duidelijk waarbij zij zichzelf van tijd tot tijd begeleidt met de hang, een jawel van oorsprong Zwitsers slagwerkinstrument, beetje met de klank en verwant aan de Caraïbische steeldrum en wij kennen dat natuurlijk doordat Chris Joris, onze alombekende maar vandaag hier niet aanwezige, dat ook zo virtuoos weet te bespelen . Ook Kristina weet daar weg mee en zal trouwens de avond besluiten, solo en met enkel begeleiding van dit wat magische instrument…Vooraleer we van start gaan geeft Hans nog mee dat je nog maar weinig concerten gaat kunnen zien en horen op deze locatie want JaZZZolder versast weer maar eens in de nabije toekomt. Waar naartoe, dat blijft nog even in het duister al denk ik al wel te weten waar het licht zal gaan branden maar we houen het nog effe stil, trouwens, er zijn hier nog wel een vijftal concertjes te gaan… Kristina, ooit een Zwitserse maar gezien haar lange verblijf en studies in Nederland haast een echte Amsterdamse, steekt van wal met een paar nummers uit haar ‘Linden’ CD uit 2016 en zet jazzy tonen neer ondanks de folky titels van de nummers…’Wat hoord’ ik daar’ en ‘O dag, o langgewensten dag’… waren dat…’En de ruiter metter zijn blanke zwaard’, dat voel je al aankomen, dat zit dan absoluut meer in de folksfeer en we horen daarbij voor een eerste keer de hang. Kristina vertelt hoe ze aan dit repertoire van liedjes kwam, ooit opgenomen voor uitzending op de Nederlandse radio, daarna stof liggen vergaren en dan weer opgedolven voor digitalisering door de musicologie afdeling van de Universiteit van Utrecht, een archief aan volksliedjes, daar heeft ze uit geput en bewerkt voor dit trio…Uit dat archief stelt Kristina dan een ‘gast’ voor, de gedigitaliseerde stem van ene …Geert Nijstra ?....en dan volgt een wat vrije bewerking in ‘Berend Kielstra heet de jongeman’ en die gaat voorwaar aan het zingen ook… Het lijkt me een wat geforceerd dingetje, een aan de jazz verplicht iets en dat hoefde er voor mij niet echt bij…Ook volgende ‘Toen de moeder ja al over de vallebrugge ging’ is niks voor mij, jazz lijkt de andere kant op…Gelukkig zet ‘Er was eens een boer’ (denk ik want niks klinkt me hier bekend…) wel terug de kar op het juiste spoor en dat vlak voor de pauze met een lekker uptempo stukje en scatten…mooi ! Na de pauze kan ‘Een muzikant die zat voor’t venster’ niet echt wat in gang zetten en ook ‘Heer Albert’ mag voor mij het hoekje om en da’s gepast want ’t gaat om een nogal luguber verhaal rond Heer Halewijn en diens afgehakte hoofd…Het lijkt er op dat we het beste intussen reeds gehad hebben. De melodie van ‘Achter in die velden’ , de hangklanken en vooral de piano van Jeroen Van Vliet mag er daarna nog wel wezen maar ’t is me teveel kleine kunst weet je en jazz is next door….De frivoliteit van ‘Daarboven op een kamerke’ kan wel nog effe smaken en de klarinetpartij van Mete maakt dát dan weer goed maar voor mij is ’t intussen duidelijk dat de eerste set lekkerder zat. Afgesloten wordt er met ‘Naar het Rozenland zo zijn wij gevaren’ door deze ‘buitenlandse Nederlander in Vlaanderen’ en het eerste concert van Linden voor een Vlaams publiek. Wild loop ik hier niet van maar ’t is wel aardig dat dit bijzondere optreden nog een kleine dertig man publiek heeft in de tweede set en een CD verkoop van een vijftal stuks dacht ik. Een gesmaakt concert blijkt trouwens uit het applaus én zelfs wat shouts ook ! voor toch wel weer een uniek concertje dacht ik zo. Bravo voor Linden !... In de bis gaat Kristina, solo en met hang dan wel bijna aan het jodelen, maar het zij haar vergeven, zij kwam immers oorspronkelijk uit de bergen, weet je wel… ....

Winus

by Wouter De Jonck