…enkele bekende gezichten alweer op het podium waaronder één van nog vrij recentelijk concert hier (al was dat aan de start van 2024, how time flies, dat weet je intussen wel…) : de voortreffelijke jonge Rutger Mathys op mondharmonica en die blaast er vanavond ook absoluut niet neven ! Vaak doet-ie dat samengaande met de klanken van violist Luis Mascaro (Brazilië). In het openingsnummer ‘What’s Up’  (geschreven voor dit concert ten JaZZZolder !) gaat de band zich breed voorstellen met mooie solo’s waaronder die van gitarist Marijn van der Linden en een uitstekende drumpartij van de bandleader, Jonas Linnemann die we ten vorige, vorige locatie van de JaZZZolder nog zagen met het gesmaakte Stark-Linnemann Quartet…2017 zal dat geweest zijn…Mooi nummer trouwens, dit ‘What’s Up.? En de goeie spirit zit er meteen in !..Insectengetrappel met kleine pootjes dan, scharnierende geluidjes en  een wat dreigende toon die gaandeweg  iets vrolijker wordt in alweer een eigen compositie want daar drijft dit concert op, op eigen werk, dat nu in crescendo eindigt. Warmer en in een wat Braziliaanse mood gaan we verder met vogelfladderende geluiden uit de viool …pizzicato geluiden ook vanuit de kant van Boris Oud (contrabas) en een misschien toch wat voorbarig einde ? ‘Ride the Unicorn’ dan gaat avontuurlijk verder met een percussieve bas en percussie. Mooi hoor maar alweer wat gauw gedaan toch… De afzonderlijke nummers  hier lijken geen lang leven beschoren…’ Awake’ drijft daarna op een gevoelige viool maar  is helaas weer in hetzelfde, korte ! bedje ziek. Dat heeft waarschijnlijk te maken met het concept van een korte eerste set en daar zoveel mogelijk in te willen proppen… Marijn van der Linden komt op gitaar nog es uitgebreider aan bod in het volgende, langste !nummer uit de set en Rutger Mathys soleert weer prachtig waarna Jonas met volle overgave deze  ‘On a Mountain Top’ uitroffelt. Enthousiast applaus volgt van weer een dankbaar publiek hier, dat zijn we intussen zo gewend !