
|
|
|
|
|
|
|

- persbericht -
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Festivalprimeur: webapplicatie Conversation Starter
Hospitality-arrangement voor
start-ups paart het nuttige aan het aangename op Gent Jazz Festival &
Jazz Middelheim
Gent Jazz Festival
(07/07-16./07/2016) & Jazz Middelheim (12/08-15/08/2016) introduceren
voor het eerst een uniek en betaalbaar hospitality-arrangement voor
jonge ondernemers en start-ups, gekoppeld aan private netwerkmomenten
met prominente figuren en gevestigde waarden uit het bedrijfsleven. De
unieke netwerking applicatie van de Vlaamse start-up Conversation
Starter zorgt ervoor dat de deelnemers relevante nieuwe connecties
leggen. Het concept slaat alvast aan. Zowel voor Gent Jazz Festival als
voor Jazz Middelheim mikt de organisatie op een 100-tal start-ups.
Dit initiatief kadert in het
creëren van een nieuwe vorm van netwerk-boosten in de
informele, ongedwongen sfeer van een jazzfestival. “We halen de
start-ups uit de comfortzone van hun normale netwerkevents waar ze op
een vaste locatie en volgens een vast stramien steeds dezelfde mensen
ontmoeten. Wij breken dat concept open en verleiden hen op het
festivalterrein met een aantrekkelijk Vip-pakket en een grotere pool van
business opportuniteiten. We brengen m.a.w. business & pleasure samen op
onze festivals, met een platform van vraag en aanbod waar jeugdige
ondernemingsgeest en beproefde expertise elkaar ontmoeten”, aldus
festivaldirecteur Bertrand Flamang.
De formule is ook een win-win voor
het festival zelf. Tim De Smet, Business Development Manager van
beide festivals, vult aan: “Start-ups zijn creatief, dynamisch,
innoverend. We zijn ervan overtuigd dat ze onze festivals naar een hoger
niveau tillen met hun aparte kijk op de bedrijfswereld en op
evenementen. We gaan hen nadien niet alleen polsen hoe ze het initiatief
ervaren hebben, maar ook met welke ideeën ze ons als festival kunnen
doen groeien.” Daarom ook dat we voor dit project samenwerken met
Unizo, VOKA, Start it @KBC, Student Ghentrepreneur en
Startups.be. Deze partners zullen ons voor de editie 2017 alvast een
start-up mogen voorstellen met wie we een samenwerkingsverband kunnen
aangaan dat ons festival een verdere upgrade verzekert.“
Vip-arrangementen voor bedrijven had Gent Jazz Festival & Jazz
Middelheim al in zijn Vip-dorp; nu komt er dus ook een aparte Vip-zone
voor student-ondernemers, start-ups, scale-ups… Met dezelfde voordelen
als de business Vips, maar aan een zeer betaalbare prijs: Vip-parking,
Vip-platform, Vip-tribune, driegangenmenu, een open bar. In hun eigen
Vip-zone drinken ze een glas met hun collega-ondernemers. Maar veel
belangrijker zijn de contacten die ze kunnen leggen met de genodigden
uit het Vip-dorp: captains of industry, CEO’s, CFO’s, COO’s, CIO’s,
Sales, Digital & Marketing managers, vrije beroepen, consultants,
investeerders….
Die contacten worden gelegd via
Conversation Starter, een webapplicatie waarmee concrete
verzoeken en aanbiedingen worden gedeeld en meetings ingepland.
Bijvoorbeeld: je bent designer en zoekt iemand om je prototype te
produceren. Andere deelnemers lezen dit en met één klik kunnen ze je
uitnodigen om te ontmoeten. Gent Jazz & Jazz Middelheim zijn de eerste
Belgische festivals waar Conversation Starter wordt gebruikt, een
primeur. Eerder wel het wel al ingezet op tientallen reguliere
netwerkevenementen.
Praktisch
Inschrijven voor het
hospitality-arrangement kan nog steeds via
www.gentjazz.com
&
www.jazzmiddelheim.be
Visuals:
●
Conversation Starter on
mobile

●
Conversation Starter on
laptop

Hoe werkt Conversation Starter
concreet?
Conversation Starter
is een netwerking applicatie voor evenementen. Je deelt er in korte
gespreksopeners met wie je graag een ‘connectie’ wil realiseren omdat ze
je verder kunnen helpen, of omgekeerd, omdat jij hen kan adviseren.
Vraag en aanbod worden dus samengebracht. Bijvoorbeeld: je bent designer
en zoekt iemand om je prototype te produceren; je bent een start-up op
zoek naar investeerders; je wil crowdfunding voor je project opstarten
of een pop-up, maar hoe begin je eraan; je zoekt iemand die je kan
helpen een businessplan op te maken of die je mentor wil zijn…
Aan de aanbodzijde zijn er de
VIP-genodigden van Gent Jazz Festival en Jazz Middelheim, met de meest
diverse profielen uit het Vlaamse bedrijfsleven: Captains of industry,
CEO’s, CFO’s, COO’s, CIO’s, Sales, Digital & Marketing managers, vrije
beroepen, consultants, investeerders… Zij krijgen de vraag om in korte
gespreksopeners hun expertise en knowhow te delen op Conversation
Starter.
Een week voor het event treedt het
hoogtechnologische algoritme van Conversation Starter in werking
en krijgt iedereen een persoonlijk overzicht van relevante personen om
te ontmoeten. Vanaf dan kan men meetings beginnen plannen. Bij de start
van het event krijgt men via SMS een overzicht van zijn/haar geplande
meetings. Als het eerste gesprek ‘klikt’, kunnen er verdere afspraken
gemaakt worden buiten de festivalperiode.
Conversation Starter
is opgericht door Niels Peetermans en Rutger Bevers en
wordt ondertussen gebruikt op netwerking events van onder andere ING,
Voka, UNIZO, Flanders Fashion Institute en Ernst & Young. Ze maken deel
uit van het iStart incubatie programma van iMinds en zijn lid van Start
it@KBC. Gent Jazz & Jazz Middelheim zijn de eerste festivals waarmee ze
samenwerken.
Info:
www.conversationstarter.net
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
- Persbericht 13/6 -
Mardi Gras brengt carnaval
naar de Gentse Feesten

ZOMERBAR MET LIVE MUZIEK, ETEN EN COCKTAILS
Waan u ’s middags al in de bayou,
op de balkons van de French Quarter: een stukje New Orleans op het
grootste zomerterras van de Kuip. Om 12u30 en 16u00 betoeteren live
bands de schoonheid van de Southern States. Tussendoor is de funk in
handen van Night Shop FM, draaiers van creools getinte krolse platen, en
nodigt Brouwerij Moortgat bevriende meesterbrouwers uit om te komen
vertellen tijdens dagelijkse egustatiesessies. Laat u meevoeren, de
Mississippi af, naar het land van de Dixie jazz!
UITBUNDIG CARNAVALSFEEST MET INTERNATIONALE
ARTIESTEN
Om klokslag 20u30 trekt de parade
over het plein en schakelt de soundtrack naar cajun getinte soul en funk
in de vaardige handen van dj’s als Grazzhoppa, Groove Merchant en
Rakesh. We spelen met vuur, en dat mag u gerust letterlijk nemen: naast
vuurspuwers en acrobaten krijgt u nog gepeperde gogo-danseressen en live
muzikanten voorgeschoteld. “Gent Jazz Festival bracht de jazzmuziek
samen met allerhande ‘black music’ terug dichter bij het grote publiek.
Mardi Gras zal de Gentse Feesten terugbrengen naar haar roots, voor alle
Gentenaars en andere feestende wereldburgers”, aldus Bertrand
Flamang van Gent Jazz Festival. Opgelet voor de alligators !
HERTEKEND PLEIN
Het Braunplein en de Stadshal worden
aan de hand van tien containers van 40 voet, speciaal voor deze Mardi
Gras gebouwd, herschapen tot de folie van het straatcarnaval. Het feest
speelt zich niet langer af op één podium: de 17 artiesten bevinden zich
overal tegelijkertijd, op de podia en in het publiek. Dat publiek krijgt
bovendien meer speelruimte en kan dansen op de podia en de grote
dakterrassen in verschillende niveaus.
“Door het nieuwe concept
leggen we de lat hoog voor onszelf, maar ook voor de andere pleinen. We
moeten met de Gentse Feesten weer aansluiting vinden met stadsfestivals
die we tegenkomen in New York, Londen en Berlijn. Ik ben blij dat de
pleinorganisator onze visie deelt en durft te investeren”,
vertelt Hannes Dewit van Radio Modern over de nieuwe richting die het
Braunplein inslaat.

TOEKOMSTPLANNEN
Mardi Gras is een concept van
Bertrand Flamang (Gent Jazz Festival) en Hannes Dewit (Radio Modern).
Het gaat dit jaar in première op de Gentse Feesten, trekt vervolgens
naar De Haan en
heeft internationale plannen voor de komende jaren.

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|

Don Braden - Joris Teepe Quartet in de Lokerse
Jazzklub 4 Juni 2016
|
|
|
|

Don Braden (saxofoon), David Berkman (piano), Joris Teepe (contrabas) en
Lieven Venken (drums)
De Amerikaanse saxofonist Don Braden leerde bassist Joris Teepe kennen
kort nadat Teepe van Nederland naar de States verhuisde, ondertussen
meer dan 20 jaar geleden. Ze laten zich omringen door een wisselende
groep musici uit de bruisende New York-scene. Na al die jaren klinkt hun
muziek nog altijd fris. Ze brengen actuele post bop van uitzonderlijk
niveau. Je herkent hier dat gevoel met die Blue Note platen van weleer
en gedreven ritmiek. Wat is het hier toch gezellig in deze Jazzclub.

Wat opvalt is de linkshandige bassist die al 24 jaar vertoeft in NY. Hij
heeft deze keer Lieven Venken meegebracht en het is de eerste keer dan
hij Don Braden mag begeleiden. Hij doet dat natuurlijk voortreffelijk
zoals we dat van Lieven gewend zijn. Hij is de enigste muzikant die ik
ken vandaag. Maar ze laten allemaal een diepe indruk na. Drie
nationaliteiten vandaag voor ruim 70 man publiek, de Genkenaar Lieven
Venken, een Nederlander en twee Amerikanen.
Don Braden, de tenorsaxspeler, komt uit Cincinnati (Ohio) en groeide op
in Louisville, Kentucky en verhuisde in 1984 naar NYC. Infeite studeerde
hij net ervoor engineering maar in NY speelde hij al met Lonnie Smith en
Betty Carter. Al op prille leeftijd speelt hij namelijk jazz. In 1986-87
toerde hij met Wynton Marsalis, Roy Haynes, Tony Williams, Freddie
Hubbard, J.J. Johnson, Tom Harrell, Art Farmer, en The Mingus Big Band.
De andere Amerikaan David Berkman speelt met gemak aan een zwarte
buffetpiano en die is net terug van Japan (Tokio) zo blijkt. Die kan ook
een stukje spelen hoor.

De bassist voert het woord en praat de nummers aan mekaar. Ze spelen ook
nummers van Joris zijn plaat ‘Workaholic’ die te koop is en dat is hij
wel dat werkbeest want hij componeerde al 100 werkjes, nam al 12 cd’s op
en speelt op 80 cd’s van anderen. Zoals een NL het betaamt legt hij
folders over zichzelf aan de kassa. Van Lieven en David zien we geen
cd’s liggen.
Joris speelt een eigen ‘song for Karin’, opgedragen aan zijn vrouw. En
daarna spelen ze van drummer Victor Lewis het mooi ontluikende ‘here
it’s me you’re talking to’. Het begint erg stil en ontplooit zich
geleidelijk aan waarbij iedereen kan soleren. Joris Teepe geeft veel
masterclasses en vertelt vaak een verhaaltje aan zijn leerlingen en
gebruikt zijn lange nummer ‘the princess and the monster’. Hij begint
mooi met een solo baspartij, intermezzo’s, lichte swing en
tempowisselingen, gestreken baspartij en saxspel à la Coltrane en een
kwieke drumsolo. Tijdens de uitgebreide pauze gaat Don Braden rond
tussen het publiek om te signeren met zijn speciale stiften. Er worden
heel wat cd’s verkocht. Ik kies voor zijn recentere plaat ‘Luminosity’.
Na de pauze krikken ze het tempo op en het publiek lust er duidelijk pap
van. Ze eren saxofonist Eddie Harris. Daarna een leerling oefening zegt
Joris met ‘The Baseman’ waarin een mooi intermezzo verwerkt is tussen
bas en drums. Don Braden speelt één keer fluit in ‘candid camera’. Heel
leuk is Herbie Hancock’s “Driftin’” met een ferme bassolo in het
middenstuk. We krijgen een verdiende toegift met een stevige bebop
uitsmijter van jewelste met howling sax en drumsolo’s. Het was negen
jaar geleden dat ze hier nog speelden die Joris en Don. Ja het was
geweldig en heb direct de cd in de wagen opgezet en in no-time was ik
weer in Mechelen.

Michel proesmans
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|

Met zo’n 90 man publiek hebben we genoten van twee concertjes in de
loods net achter het GC Op-Weule op een boogscheut van het Woluwe
shoppingcenter.

© Eddie Maes

© Eddie Maes
Als virtuoos duo treden eerst Carlo Nardozza (trompet) en Christophe
Devisscher (contrabas) aan. Presentator Marc van den Hoof (al jaren een
fan van het jazzgenootschap hier) geeft ons een gepaste inleiding en
somt een waslijst op van jazzmuzikanten met Italiaanse roots.
Carlo is een natuurtalent en de beste trompettist van de jonge generatie
mogen we stellen. Onder het motto -less is more- een heerlijk duo met
bas vandaag. Het klinkt ontzettend goed en we horen alle details onder
een stil luisterend publiek. De twee muzikanten serveren ons klassiekers
en hebben onlangs een plaat ‘duology’ opgenomen en die brengen ze ons
vandaag. Ze openen met ‘it could happen to you’ en daarbij geeft Carlo
grappig commentaar als ‘shit could happen to you’ als Christophe zijn
schoonmoeder moet bezoeken in het verre Australië want hij is getrouwd
met zangeres Kristen Cornwell. Ook grappig is zijn verhaalje over
slakken bij ‘Valse des escargots’. Hier open Carlo solo op trompet. ‘In
walked Bud’ spelen ze als een bossa en de ballade ‘softly as in a
morning sunrise’ blijft prachtig. Verder horen we nog ‘I fall in love
too easily’ en ‘I’ll remember April’. Allemaal goed gebracht
en ook Christophe is in zijn element tijdens het soleren.

© Eddie Maes
Als tweede zet komt een nieuw trio aan de beurt. Deze drie muzikanten
verdienden zowel internationaal als op de Belgische scène hun sporen. Nu
gaan ze een muzikale uitdaging aan in een nieuwe combinatie. We
herkennen direct de immer sympathieke Lionel Beuvens aan de drums. Hij
mag de gevoelige accordeon van Philippe Thuriot begeleiden met super
bassist Kristof Roseeuw. Dit is andere muziek maar blijft boeien van
begin tot einde.
Philippe Thuriot (Brussel °1968) leeft verschillende accordeonlevens. Na
zijn studies in Antwerpen en Kopenhagen debuteert hij met solorecitals
(J.S. Bach, V. Solotarjov, S. Gubaidulina....) en sleept verschillende
internationale prijzen in de wacht. Hij leerde collega Roseeuw kennen
aan het RadioKUKAorkest.
Kristof Roseeuw (°1967) is bekend van Flat Earth Society,
RadioKUKAorkest, Too Noisy Fish en dus ook van vele markten thuis in
jazz, wereldmuziek en hedendaags. De twee muzikanten worden wonderwel
subliem ondersteund door het zachte drumwerk en percussie van Lionel en
hij schittert in zijn eigen stuk ‘Earth Song’. Ook Richard Galliano komt
aan bod in ‘walz for Nicky’ en we wanen ons in Parijs aan een terrasje.
Ook Astor Piazolla is van de partij. Ze spelen nog eigen werk zoals
‘C’était là’ of iets van FES en ook ‘Loss’ van de tweede scheiding van
Thuriot en ‘Piece of Heart’ voor zijn derde huwelijk. Ze spelen het
ganse rijtje en ook Louis Clavis mag niet ontbreken in ‘le Verbe’.

© Eddie Maes
Dit was genieten van begin tot einde.
Michel Proesmans
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
…we lagen al weken op vinkeslag want Ivo Opdebeeck, drummer bij o.a. The
Guitar Collection en (mede) initiatiefnemer van de eerste editie van de
Mini Proms te OLV Waver had daar ook aardig wat maanden op voorhand
reclame voor gemaakt en dus waren wij en een hele hoop
enthousiastelingen maar al te graag en tijdig er voor afgezakt naar de
mooie zaal Graaf d’Elissem, ik schat bij aankomst zo’n 120-tal
aanwezigen, een aantal dat naarmate het programma vorderde toch wel
aangroeide tot zo’n 150 tal muziekliefhebbers.. volgende editie zullen
er dat wellicht nog wel meer zijn !

Een ‘proms’ waardig startten we omstreeks 19 hr. met een klassiek
orkest, een bijzondere fanfare in dit geval olv een gemotiveerde Bente
Pauwels met een verleden in diverse concertbands en nu vaste dirigent
van dit gezelschap sinds 2011. Zij loodst het publiek door een erg
gesmaakt lichtvoetig programma, nummers gekozen uit het populaire genre.
Het is niet het eerste concert van deze fanfare vandaag en het zal ook
nog niet het laatste wezen ook, vertrouwt Bente ons toe want hierna rept
de band zich naar een ander avondconcert…


Onder Bente’s leiding schitteren de muzikanten en daar achteraan, aan de
drums vinden we eveneens ook Ivo terug. Die verbaasde ons in het
verleden al door zich zowel thuis te voelen op een balorkest podium, bij
rockbands ,evenals bij gevarieerde concertbands. Hij is vanavond
bijzonder in z’n nopjes en ontpopt zich al gauw tot niet echt de
presentator van de avond maar eerder de enthousiaste intervenant met z’n
aankondigingen en weetjes. Fijn Ivo, we love it !

Danny Van Roosendael van de DVR studio is eigenlijk ook een beetje
presentator hier, naast de PA regelaar, job die eigenlijk na de pauze om
20 hr. en tussen de verschillende programma-onderdelen teveel tijd zal
in beslag nemen. Daardoor is het eigenlijk al kwartje voor de negen
wanneer we eindelijk van start gaan met de band die vandaag de eer en
het genoegen heeft om samen met Jerry Donahue te concerteren. Daarvoor
staan hier vandaag dan ook niet de minsten op het podium.

Een wat vreemde eend in de bijt in het gezelschap van R & B
artiesten van vanavond is wel Sjarel van den Bergh, zelf hélemaal niet
ongewoon in dit genre hoor maar Sjarel houdt het vandaag bij het brengen
van wellicht z’n twee grootste hits, die met popgroep Bizjoe en dat zijn
intussen de overbekende klassiekers ‘O, m’n Liefje’ en ‘Rijden’. Het
past daarom ook in dit ‘Proms’ gegeven natuurlijk want die nummers zijn
intussen klassiekers geworden, alltimers ..nu oldtimers ook… Aardige,
Nederlandstalige songs ook zijn het in een verder grotendeels
Engelstalig repertoire van vanavond nadat de (voor ons althans)
totnogtoe onbekend gebleven Dani Caen het vuur hier aan de lont stak.

Dani heeft een krachtige, mooie rock ’n blues stem en dat blijkt
de rest van het artiestenwereldje dus wél te weten. Backing vocals
deed/doet ze bij Clouseau, The Scabbs, BJ Scott en zovele anderen maar
zo in de front hebben we haar meteen ook graag. Ja hoor,een absolute
ontdekking voor mij en spijtig dan ook dat de monitors vooraan op het
podium bij de start van het programma het allemaal nog niet naar wens
doen, dat zal veranderen naarmate de avond vordert hier.

Ja, en die avond staat in het teken natuurlijk van de ster uit het UK
(voorheen US) en da’s natuurlijk Jerry Donahue (Fairport Convention, The
Hellcasters en met zovelen, volgens Sjarel ‘met wie niet’ gespeeld) maar
die houdt zich daarbij eerder op de achtergrond, die kan je alvast géén
starstatus noch dikke nek verwijten en die brengt tussendoor wat
nummers uit zowel z’n beginperiode ,als songs uit recent werk waar die
nog mee bezig is, heeft niet altijd al een titel maar wees daar maar
zeker van : daar zijn vele fans vanavond voor afgezakt ! Wat mezelf
betreft vind ik het niet onaardig wat ie doet en brengt, maar ga ik
hierbij geen te grote woorden geven ook. Hij is een aardig gitarist,
ontwikkelde een eigen stijl met bending those strings maar ’t lijkt me
intussen, vergeeft U mij maar... ook wel wat gedateerd, beetje passé ?..

.Dat hier vandaag zo’n geweldige entourage staat , da’s daarbij dus
absoluut een opsteker want wat te denken van een Chris Peeters, ook geen
opvallende figuur maar wel een uitstekend gitarist die makkelijk ook het
voortouw neemt ! Aan de andere kant nog zo’n primo:
producer/gitarist/zanger Marty Townsend, ooit met de betreurde Luke
Walter Jr in de front met Blue Blot en Marty brengt graag vandaag z’n
eigen ‘IRS Blues’ uit die periode, sterk nummer en met The Guitar
Collection staat dit ook steeds op het programma.

Bert Emberechts, samen met Ivo één der stuwende ‘rhythmkings’ van
vanavond beweegt zich gans het programma door over de dansvloer, nee,
vervelen doe je je niet als je’m bezig ziet ! …En dan, wat mij betreft
‘en ik denk, met mij, vélen, hét prijsbeest van de avond : de zeer
getalenteerde multi-instrumentalist én singer Parick Riguelle !

Man, man, kan die show geven. Ik herinner me van hem véél diverse
concerten , zijn ‘On n’oublie rien’ van Brel, da’k verleden jaar nog zag
was waarempel groots en aangrijpend !

Hier beweegt die zich soepel en professioneel tot en mét over de scène
terwijl de mensen in de zaal al een tijdje aan het dansen zijn geslagen.
Zijn versie van Muddy Waters’ Mannish Boy’ is weer erg doorleefd
gebracht, de show trekt gans open en de ganse band geeft, Jerry Donahue
incluis, het beste van zichzelf. Dat daar nog een paar bissen achteraan
komen, ja dat kon écht niet anders en voor vélen hier mocht dat feestje
nog een end doorgaan ook.

Alleszins droop de band zo tegen half twaalf zwaar bezweet af en ging ik
samen met heel wat anderen …verzadigd zal ik maar zeggen, huiswaarts
toe…

.Hoorde ik nadien niet vertellen dat voor anderen het feestje nog een
stuk tot in de nacht doorliep ? De Mini-Proms van OLV Waver, daar wordt
zeker nog lang over gesproken en die krijgt wellicht volgend jaar een
vervolg ook. Graag, zeggen wij dan !
Winus
slideshow volgt nog !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|

Ripspiqué Lier: Do 26 mei 2016 “A Brazilian Voyage: Nilson Matta”
Vanavond is bassist Nilson Matta (67j) uit Brazilië te gast. Deze groep
rond Matta is hier al in Ripspiqué twee jaar geleden geweest en had toen
ook veel succes.
Helaas is er niet zo’n volle zaal vandaag. De akoestiek is in ieder
geval uitmuntend en gezellig ook met een enthousiast publiek. Het is er
zomers warm en we laten de rumba / samba / bossa nova over ons heengaan.

© Ripspiquelier
Matta laat zich omringen door sterke Belgische muzikanten als John
Snauwaert (tenor en sopraansax), Hendrik Braekman (elektrische
handgemaakte gitaar en sixties versterker) en Greg Houben (zang en
trompet, bugel). Het is heerlijk om Greg (°1978) eens te horen zingen en
hij doet me denken aan Chet Baker. Hij kan voortreffelijk
Braziliaans-Portugees want hij heeft er twee jaar gewoond. Hij is de
zoon van de bekende saxofonist Steve Houben.

© Ripspiquelier
Matta is al lang New Yorker (sinds 1985) maar heeft destijds gespeeld
met saxofonist Joe Henderson, Paquito D'Rivera, Slide Hampton, Herbie
Mann, Mark Murphy, Oscar Castro Neves, Don Friedman, Paul Winter en Gato
Barbieri.

© Ripspiquelier
Ze openen met het Jobim nummer ‘Mojave’ over de woestijn van Californië
in een ¾ wals gespeeld. Daarna kan Greg ons verblijden met zijn zachte
zangpartijen met fijne handpercussie afgewisseld op bugel. Ook een duo
van bas met sopraansax is plezierig. ‘Saudade’ is een droevige love song
zo op de rand van liefde en een traan. Greg speelt meestal op bugel maar
ook enkele keren op trompet. Natuurlijk hebben we ‘Berimbau’ of ‘Manha
de Carnaval ‘als klassiekers. Ook ‘Black Orfeus’ van Luiz Bonfá wordt in
medley gespeeld met ‘Lamentos’ van AC Jobim. Dit is echt Brazil ten
voeten uit.
Na de pauze nog meer Jobim zoals ‘Waters of March’ en vooral van Mingus
het heerlijke opzwepende ‘Boogie Stop Shuffle’ van zijn beroemde plaat
"Mingus Ah Um". Dit gaat goed snel vooruit waarin Matta zich
voortreffelijk kan uitleven. We horen ook nog ‘The autumn leaves’ en een
oud nummer van de jaren ’40 nog voor de samba er was. Het is ‘Doce de
Coco ‘ van Jacob Do Bandolim. Twee toegiften volgen waarin het
overbekende ‘Corcovado’.

© Ripspiquelier
Michel Proesmans
P.S. de foto's blijken te dateren uit het concert van vorig jaar,
waarvoor dan ook excuus (nvdr) ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|

|
|
|
|
|
|
Dear friends,
We are awfully excited about this, as you can imagine. Hope to see some
of you around |
|
|
|
|
|
Gratefully |
|
|
|
|
|
Klein |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|

Café Den Bromfiets 14 Mei : Steven Troch Band

Het lijdt voor mij geen twijfel ! Steven Troch is vandaag de dag dé
bluestopper hier in België en bij uitbreiding de Lage Landen ! Ik wist
het 20 jaar terug al toen ik 'm voor het eerst zag aantreden met de
'Dirty Dogs' , ik meen dat dat was op de toenmalige 'Nacht van de Blues'
te Wuustwezel. Het zat er toen al in, deze jongen zou het maken ! Met
Fried Bourbon brak er nadien een mooie tijd aan die resulteerde in , ik
dacht 4 CD's ? Ik heb ze hier allemaal nog maar ik ben de blues al een
beetje uit het oog verloren dus daar kan best nog eentje gevolgd zijn
ook... Afin, we liepen en lopen mekaar wel af en toe tegen 't lijf bij
concerten , een onbekende is Steven al lang niet meer. Wanneer ik dan
ook hoorde dat-ie op het programma stond van de 'Bromfiets'concerten (
en' den Brommer' is dan één van me stamkroegen)...wel, lang moest ik
niet twijfelen om d'er bij gelegenheid van het aangekondigde 'Steven
Troch Band' concert naar toe te gaan. Ook al omdat het project 'Fried
Bourbon' voorlopig in de koelkast werd geschoven omdat Steven en
gitarist Tim Ilegems nu aan eigen projecten gingen werken en ik wel
benieuwd was naar de samenstelling van die band dan. Het weer zit mee,
de banden van de fiets staan (voorlopig) nog hard ; dus was het zondag
van : GO jongen !

Wel, het moet gezegd : ik heb er geen greintje spijt van ook want, zoals
blijkt, levert Steven met recente 'Nice 'n' Grease mogelijks al
meteen de beste Belgische bluesplaat van het jaar af !
Geruggesteund door een formidabele band, ik zal ze even voorstellen, 'k
zal beginnen met de vrouwelijke bassiste : Liesbeth 'Lizz' Sprangers
(Brock & The Brockettes), da's een dribbelende bas,' Little' Steve Van
Der Nat (Little Steve & Big Beat) fijne gitarist, nooit opdringerig maar
met mooie aansluitende soli en daarmee heb je't Hollandse
gezelschap hier in de band gehad, toffe mensen ook. Aan drums , en dat
is ook lange gelejen dat ik 'm nog zag ( sinds het keigoeie 'Hound Dog
Taylor' project van 'Lightnin' Guy Verlinde !) zit daar Erik 'King
Berik' achter de drums, bescheiden maar to the point het ritme
aanstuwend.

En dat gaat vele richtingen uit vandaag, net zoals op de recente plaat
die dan wel met een ongelooflijk authentieke bluesgroten bezetting uit
de States opgenomen werd. De band van vandaag mag er echter absoluut
en zekers ook wezen, dit is top en dat zal Ivo (Opdebeeck, drummer bij
o.a. The Guitar Collection) ze vandaag meermaals megeven ook ! Da's al
meteen een fan.
De lekkere band loodst ons vanmiddag door voornamelijk eigen werk van de
nieuwe CD en slechts een paar covers waaronder het stevige 'Turn your
Damper (down' ) passeren tijdens de revue... Verbaast het dat ik me weer
es niet kon houen en graag weer de ass shakete ten vloere...de camera
ging dan wel bijtijds weg....Man, man, dit is goed ! Instrumentals
'Grease me Up' of ook 'Alligator Fryolator met een fenomenale
Steven op de bluesharp wisselen een zeer gevarieerd programma af met
shufflin' werk als Extra Extra' of het zwoele, sensuele 'Slow' ... jive
''Been Lookin' of gewoon de plezantigheid van 'Footsteps of my
Dad'

Hoeft het deze keer ook weer gezegd dat , als je 't mocht gemist
hebben (best mogelijk, want helaas toch weer wat weinig volk voor deze
'quality time) dat je dan aanbevolen wordt om dat gauw bij komende
concerten recht te zetten ! De CD kan ik je in ieder geval en
direct al zwaar aanbevelen en een recensie volgt later nog op deze
bladzijden...

Winus
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|

|

Nona Jazz 14 Mei 2016 Double bill
Fabian Fiorini
Fabian Fiorini: piano, composities

Met Fabian Fiorini opent zich het
spannende, vrijgevochten en bij wijlen wilde avontuur van de piano solo.
Fiorini kiest na zijn vele projecten voor theater, dans, hedendaags
ensemble en het collectief dit keer voor de directe confrontatie met
zijn publiek en zijn piano. Het publiek dichtbij, met open oren, Fiorini
met gespannen lijf voor een instrument met een veelheid aan vormen en
mogelijkheden. Het geeft hem naar eigen zeggen een zekere ‘thrill’ om te
gaan creëren, op de golven van het concert eigen composities, vrije
improvisaties en standards uit de jazz en pop aan elkaar te rijgen.
FioriniFabian Fiorini volgde een klassieke opleiding percussie, piano en
klassieke harmonie. Al snel vindt hij aansluiting bij zijn instinctieve
bakens via toneelwerk, improvisatie, de verbeelding en de rijkdom van
het groepswerk. Fiorini begeleidde muzikanten zoals Guy Cabay, Marcia
Maria en Fabrizio Cassol en werkte in het verleden reeds samen met grote
namen onder wie Garrett List, Dick van der Harst en Anne Teresa De
Keersmaeker. Hij speelt onder meer bij Ictus, Octurn en Aka Moon. Recent
werd hem de opdracht toevertrouwd om het verplichte werk te componeren
voor de Koningin Elisabethwedstrijd voor piano 2016.


In, ik denk zo'n vier, vijf bewegingen en als een rollende donder pakte
Fabian ons in...Zelf was ik hier voor wat beeldjes en verder denk ik
dat er zo'n zestigtal aanwezigen in het knusse zaaltje met de goeie
akoestiek aanwezig waren. Daar sta je dan te kijken en te
luisteren, overrompeld als het ware door de gedrevenheid van deze
grootse pianist en op een manier zoals ik 'm nog niet kende... Eerlijk
is eerlijk, het was eigenlijk al véél te lang geleden da'k hem nog es
zag en toen zat-ie bij in de Experience van Chris Joris en toen
herinnerde ik me van hem een percussioneel pianospel, uiteraard
aangepast blijkbaar aan het toenmalige programma en stijl. Nu echter
ontbond de man alle duivels in zich en speelde krachtig de piano forte !
Het uurtje raasde daarom ook zó voorbij en de passie die hem dreef
jaagde daarbij ook mijn adrenalinespiegel een stuk de hoogte in ! een
'waauw-moment dus waar spijtig genoeg te gauw een einde aan kwam. De
pianist moest blijkbaar nog spoedig elders naartoe en nam nauwelijks de
tijd om het applaus in ontvangst te nemen. Op weg naar de uitgang
wou ik nog effe een kleine babbel met 'm maar daar was dus helaas ook
geen tijd meer voor. Onlangs recenseerde Danny hier
de CD 'De Papillons Noirs' en daar verwijs ik graag naartoe wat
bertreft de inhoud van het concert. ...'Monk en Duke' gaf de pianist ons
nog even mee in het naar buiten gaan...

Winus
David Thomaere Trio
David Thomaere : piano & keys, composities
Felix Zurstrassen : bass
Teun Verbrugge : drums

David Thomaere Trio is Davids speeltuin
waarin hij op zoek gaat naar een eigen sound en de eigen composities in
hun puurste vorm kan brengen. Samen met bassist Felix Zurstrassen
(°1987) en drummer Antoine Pierre (°1992) vormt David Thomaere (°1988)
een energiek trio dat door de vlotte, melodische lijnen en de opzwepende
ritmes zowel de eerste jazzproever als de getrainde luisteraar vlot
binnengidst in de muziek. Eigen nummers wisselen af met standards en
arrangementen van popnummers. Invloeden van hedendaagse jazz, klassieke
muziek, pop en hiphop sluipen speels binnen in het unieke klankuniversum
van dit trio.


Het David Thomaere Trio, da's een ander verhaal. Een verhaal van vlotte,
melodische jazz, doorspekt met diverse invloeden (zie ook info boven,
alleen ontgaat het hiphop gedeelte me hier, ben ik ook niet zo in
thuis... Teun Verbrugge, net al zo'n hoogvlieger als Antoine
Pierre waar die vanavond voor invalt, zit op het drumkrukje. Teun
beweegt zich immers schijnbaar moeiteloos doorheen diverse jazzstijlen
en ik bewonder 'em steeds voor de opvallend moeiteloze maar gedreven
manier waarop die dat doet, hey, da's een grote ! David Thomaere mag
best content zijn met de puike begeleiders die 'em vanavond bij zich
heeft want ook Felix Zurstrassen bewijst zich vanavond, zowel op de
elektrische bas als op het staande instrument. Met David Thomaere is het
vanavond kennismaken maar dat valt meteen mee. De Schotenaar praat vlot
en is heel toegankelijk. Eerstdaags volgt hier de CD-recensie van
'Crossing Lines', de debuut CD waar David en zijn Trio ons vanavond mee
inpakt want zo is het inderdaad ook. Volkomen ontspannen loodst David ons doorheen
die CD songs, soms erg gedreven , anderzijds gevoelig en vol lyriek. Ik
vermeld graag want da's meteen een enorm toegevoegde waarde, dat het
haast allemaal eigen composities betreft die we vanavond hier te horen
krijgen plus 'Lions Mouth, een cover van 'Atoms For Peace', mij eerder
niet bekend, zelfs als trouw Studio Brussel luisteraar, al durf ik
bijtijds wel es afhaken ook... Ook volgt 'Default' van 'Balthazar' en
die ken je zeker ook als 'meteen naar de top' popgroep uit ons eigenste
Vlaanderen. Een héél mooi concert is dit, zonder moelijk doenderij, iets
wat velen de (hedendaagse) jazz durven te verwijten en daar kan ik een
end in mee gaan. David speelt uitstekend piano, niks verraadt dat het
een programma rond een debuut-CD gaat, zo lekker en vlot gaat het...
Een schitterend concert is dit dat ik je
eveneens met veel plezier aanraad. Deze dubbelconcerten van de JAZZ LAB
Series zijn dan ook een uitstekende gelegenheid om dat te ontdekken !

Winus
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
- mededeling -
Bram
Weijters - Chad McCullough Quartet on tour

© Eric Malfait
Bram Weijters - Chad McCullough Quartet (USA-B)
Bio :
" McCullough’s trumpet and Weijters’ piano have a symbiosis that should
be the envy of others", emusic.com
Internationaal topkwartet geleid door twee opkomende talenten van beide
kanten van de oceaan. De groep is het resultaat van een ontmoeting
tussen de Belgische pianist Bram Weijters, en de Amerikaanse trompettist
Chad McCullough. Beiden opkomend talent in eigen land.
In de band's zesjarige bestaan hebben ze niet alleen geslaagde tournees
in België, de Verenigde Staten en Rusland achter de rug, maar brachten
ze ook drie goed ontvangen albums uit : hun fel gesmaakt debuut
‘Imaginary Sketches’, de opvolger ‘Urban Nightingale’ en het vorig jaar
verschenen ‘Abstract Quantities’. Deze drie albums kwamen uit op het
Belgische W.E.R.F-label èn het Amerikaanse Origin Records. De band wordt
regelmatig bewierookt om zijn mooie, lyrische en complexloze muziek . en
hun kenmerkende combinatie van melancholie, hoop en drive is doorheen de
jaren enkel gegroeid.
De twee co-leaders en componisten van de groep worden bijgestaan door
een Belgische-Amerikaanse ritmesectie met twee doorwinterde muzikanten.
Zij vormen de aanstekelijke, subtiel uitdagende motor van de groep,
steeds stuwend zonder in clichés te vervallen.
Op contrabas hebben we de Belgische contrabassist Piet Verbist, die
reeds ruimschoots zijn muzikale strepen verdiende bij oa Jef Neve Trio
en het Ben Sluis Quartet. Drummer van dienst is John Bishop, één van dé
drummers aan de Amerikaanse West Coast, die met een diversiteit aan
artiesten speelde, gaande van Lee Konitz tot Bobby McFerrin. Sinds jaren
is hij lid van het Hal Galper Trio. Tevens is hij de oprichter van
Origin Records dat sinds 1997 meer dan 300 albums uitbracht.

Bram Weijters (B) - Piano
Chad McCullough (US) - Trumpet
Piet Verbist (B) - Bass
John Bishop (US) - Drums
Beluister hier hun drie albums:

video ? :

Websites :
cmbwquartet.com
http://www.bramweijters.com
http://www.chadmccullough.com
Tour :
wed 18 may: Bar Vormingscentrum Destelheide
21h, Destelheide straat 66,1653 Dworp
thursday 19 may : De Muze - Antwerp
21h Melkmarkt 10, 2000 Antwerpen
Friday 20 may : Flagey Studio 1 - Brussels (Brussels Jazz Marathon)
Place Sainte-Croix/Heilig Kruisplein, 1050 Bruxelles
sat 21 may: Malle Jazz - Gemeenschapscentrum Malle
20h30 Sint Jozeflei 26, 2390 Malle
sun 22 may: Heptone - Ittre
17h rue haute 7, 1460 Ittre
mon 23 may : Hopper - Antwerp
21h Leopold De Waelstraat 2, 2000 Antwerpen
tuesd 24 may: Hot Club Gent - Ghent (IN DUO !)
21h schuddevissersstraatje-groentemarkt 15b, Gent
wed 25 may: Sounds - Brussels
21h30 rue de la tulipe/tulpstraat 28, 1050 Bruxelles
thursday 26 may: CC Muze - Heusden-Zolder
20h15 Dekenstraat 40, 3550 Heusden-Zolder
friday 27 may: CC De Ververij - Ronse
20h Wolvestraat 37, 9600 Ronse
sunday 29 may: Mombasa - Antwerp
17h30 Moorkensplein 37, 2140 Borgerhout
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
- persbericht -


DIXIEFROG 8791
Met heel veel genoegen kondigen we de
nieuwe release aan
van België’s #1 Blues & Roots artiest
GUY VERLINDE
ROOTED IN THE BLUES

(DIXIEFROG 8791 - barcode 3149028097825)
(BLUE STING 051LP – 204277105219)
Met deze verzameling van 13 originele
‘old school’ blues opnames gaat Guy Verlinde als ‘#1 Belgian blues
artist’ terug naar zijn roots. Hij inspireerde zich hierbij op de iconen
van het
rijke Blues-verleden maar verwerkte die met zijn eigen muzikale
Blues-geschiedenis.
Track List :
1. I’ve Got You 2:33
2. Soul Jivin’ 3:48
3. Drivin’ Home To You 2:52
4. Thinkin’ About My Baby 3:45
5. Goin’ Down To Missy Sippy 3:01
6. Jump & Jive 2:37
7. I’d Rather Feel Lonely Tonight 4:06
8. Nite Trippin’ 2:22
9. Winter Blues 3:31
10. A Whole Lot Of Lovin’ 4:03
11. Take Your Time 3:20
12. Let’s Have A Party 3:25
13. Treat Me Right 4:27
All songs written by Guy Verlinde
Except 5 - GuyVerlinde / Tiny Legs Tim
(all songs published by T&B Music)
Line Up
Guy Verlinde: vocals & guitars
Richard van Bergen: guitars & backing vocals
Patrick Cuyvers: piano, hammond & backing vocals
Steven Troch: harps
René Stock: electric & double bass
Frederik Van den Berghe: drums & percussion
Tiny Legs Tim: vocals & guitars on track 5
Sommige songs dateren uit de beginjaren
toen hij speelde in zijn eerste bands maar staan vandaag nog altijd op
de playlist bij de concerten met de Mighty Gators. Dat ze nooit werden
opgepikt tijdens de opnamesessies van zijn vorige albums is louter
toeval. Natuurlijk zijn er ook nummers bij die reeds een enige tijd in
de kast lagen maar die hij nog nooit live heeft gebracht. Daarom kan
iedereen nu tevreden zijn want we horen alleen door hem gekoesterde
nummers die nu in de ideale opnamevoorwaarden eindelijk een volwaardige
plaats hebben gekregen.
Het opnameproces van een cd kan soms heel lang aanslepen. Men spreekt
dan van een moeilijke pre-productie of van een artistieke black-out.
Niets van dit voor deze cd. Alle elementen nodig voor het optimaal
inblikken van deze 13 tracks kwamen wonderbaarlijk samen.
De songs waren tot rijpheid gekomen, de muzikanten –die elkaar beter
hadden leren kennen tijdens een toernee met Ina Forsman- waren op dat
moment lekker op elkaar ingespeeld en Guy had er duidelijk zin in.
Toen na wederzijdse telefoontjes bleek dat er in januari nog twee dagen
waren waarop iedereen vrij was heeft Guy snel de beslissing genomen om
de opnamestudio vast te leggen.
Op twee koude winterdagen in januari 2016 werden dan ook deze opnames
gemaakt in de ‘old school way’, zonder repetities, alle muzikanten in
één ruimte en maximaal drie takes per nummer.
Guy Verlinde bracht op het juiste moment de juiste muzikanten samen om
deze hommage aan zijn bluesroots vast te leggen. Bekijk eens wie er
meespeelt, allemaal toppers van de Belgische en Nederlandse blueswereld,
die hier nogmaals bewijzen dat Blues Live and Kickin’ is.
“ROOTED IN THE BLUES” is zijn vierde release die verschijnt op het
gereputeerde Franse DIXIEFROG-label.
Vanaf 30 mei is ook de LP 180 gr. Vinyl beschikbaar.
‘
'The Party Is Going On’ met Guy Verlinde
Bekijk alvast de videoclip van ‘Goin’
Down To Missy Sippy’

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
CONCERT
IN BLIK XL: LUCA JAZZ NIGHT
|
|
|
|

Maandag 9 mei 2016 - vanaf 19.30 u.

Afsluiter van de reeks ‘Concert in
Blik’ werd gepresenteerd onder de noemer ‘LUCA JAZZ NIGHT’ een
uitgebreide formule met verschillende concerten van LUCA School of Arts
(departement Lemmensinstituut - Jazz). Naast 2 jazz combo’s vanuit die
opleiding komt ook de gereputeerde Big Band van Luca School of Arts
o.l.v. docent & altsaxofonist Frank Vaganée als afsluiter !
CONCREET PROGRAMMA & TIMING :
* Combo o.l.v. docent Peter Hertmans
(gitaar) - ‘The music of Pat Metheny’
podiumzaal / 19.30 u.
Dit ensemble heeft een repertoire
voorbereid uit de hoogdagen van de befaamde 'Pat Metheny Group', lijvige
stukken van de albums als 'The First Circle', 'Still Live Talking' en
'Letter from Home' (allemaal met Grammy Awards bekroonde albums!). De
prachtige composities zijn rijkelijk georkestreerd met zang, vibrafoon
en kleine percussie. Het ritmische aspect is zeer belangrijk: een
exploratie van allerlei claves uit de Latin en Brazilian muziek, die Pat
Metheny magistraal heeft geactualiseerd en geïntegreerd in deze
composities. Een ambitieus project dat een bijzondere didactische waarde
heeft bijgebracht bij de opleiding Jazz in Luca.
Ze speelden zes nummers en werden goed onthaald door het aanwezige
publiek. Er waren enkele pittige nummers bij zoals mentor Peter Hertmans
het zelf vertelde. We horen o.a. 'James', 'Minuano', 'First Circle' (met
de handclaps) en de zang van een jongeheer en jonge dame.
Wat opviel zijn de jonge gitarist en de vibrafonist. Deze zien we later
nog terug in de Big Band bezetting.
* Combo o.l.v. docent Jos Machtel (bas) -
‘The music of Bert Joris’
foyer / 20.30 u.
Dit combo brengt werk van Bert Joris.
Deze befaamde trompettist verwierf niet alleen een ijzersterke reputatie
als uitvoerder en improvisator, maar ook als componist, arrangeur en
lesgever. Hij heeft zijn grote reputatie mee te danken aan zijn openheid
naar andere kunstuitingen (o.a. film). In al zijn genres blijft hij wel
steeds zichzelf, herkenbaar en persoonlijk. En altijd gekruid met een
‘blue note’.
We horen bekende nummers zoals 'It is my time’ een ballad gezongen door
een Brusselse met wijd breed kroezelhaar zoals een oud Michael Jackson
kapsel. Wat opvalt zijn hier de Fender Rhodes en saxofonist. Ze spelen
‘Spaces’ van een recentere plaat van Bert Joris ‘ Only for the Honest’.
* Big Band o.l.v. docent Frank Vaganée
(altsax) - ‘McCoy Tyner en Herbie Hancock’
podiumzaal / 21.30 u.
De avond wordt in stijl afgesloten door
de Big Band van Luca School of Arts o.l.v. Frank Vaganée (altsaxofonist
en artistiek leider van Brussels Jazz Orchestra). Zij brengen werk van
McCoy Tyner en Herbie Hancock, twee van de invloedrijkste jazzpianisten
van hun generatie. Beiden kwamen op het juiste moment in het juiste
gezelschap terecht. Tyner werd in 1960 de pianist van wat het
‘klassieke’ John Coltrane kwartet zou worden. Hancock maakte vanaf 1963
deel uit van wat de jazzgeschiedenis zou ingaan als ‘het tweede grote
Miles Davis kwintet’ (met ook saxofonist Wayne Shorter).
Mooie arrangementen door een top band dat veel applaus ontvangt. De
toekomst voor de big band is weer verzekerd door enkele jonge snaken :
een trompettist en saxofonist en ook credits voor de motor drummer van
de band gedirigeerd door Frank Vaganée. In de band mochten ook docenten
soleren zoals Carlo Nardozza, Dree Peremans en Jos Machtel aan de
ventieltrombone.FWe horen o.a.het rustige ‘Dolphin dance’ of het snelle
en pittige ‘One finger Snap’ van Herbie Hancock. Van McCoy Tyner horen
we o.a. 'Passion dance' en het swingende 'Impressions'.
Michel Proesmans
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|

OP ZATERDAG 30 APRIL 2016 om
20.30
JORIS ROELOFS & HAN
BENNINK (NL)
Joris Roelofs (klarinet,
basklarinet)
Han Bennink
(drums)

Na Peter Brötzmann eerder dit jaar is
met slagwerker Han Bennink (°1942) opnieuw een van de
grootheden van de vrije geïmproviseerde muziek in de Hnita-Hoeve te gast. En
dit in duo met klarinettist Joris Roelofs (°1984), een voor
België onuitgegeven combinatie.
Ook al wordt hij volgende maand 74
jaar, Han Bennink geldt nog steeds als de avontuurlijkste drummer van
Nederland. Zijn veelzijdigheid en openheid hebben hem steeds getypeerd. In
de jaren 1960 nam hij op met Amerikaanse grootheden als de saxofonisten Eric
Dolphy en Dexter Gordon. Tegelijk ontwikkelde hij zich als een van de
pioniers die de Europese vrije geïmproviseerde muziek haar eigen identiteit
gaven. Zijn drumstijl weerspiegelt beide werelden: nu eens hard swingend,
dan weer op een vrije, anarchistische manier gebruik makend van gevonden
objecten die als percussie-instrument kunnen dienen.
In 1967 stichtte Bennink samen met
saxofonist Willem Breuker en pianist Misha Mengelberg het
muzikantencollectief Instant Composers Pool. Tot op heden maakt hij deel uit
van het Instant Composers Pool Orchestra. Andere ensembles die zijn carrière
markeerden, zijn zijn trio met Peter Brötzmann en Fred Van Hove, en het Trio
Clusone. Sinds 2008 leidt hij zijn eigen trio, met onze landgenoot Joachim
Badenhorst op sax en klarinet en de Deen Simon Toldam op piano. Daarnaast
werkt hij graag solo en in duo, als met Mengelberg, trompettist Dave Douglas
en saxofonist Ellery Eskelin. Ook in het theater en in de beeldende kunst is
Bennink actief.
Benninks duo met Joris Roelofs is
nieuw, en verenigt twee onderscheiden generaties Nederlandse musici. Het
Nederlandse dagblad Trouw bestempelde Roelofs als een "weergaloze
rietblazer". Reeds op jonge leeftijd liep Roelofs in de kijker door als
eerste niet-Amerikaan een Stan Getz/Clifford Brown Fellowship te krijgen en
de Deloitte Jazz Award 2004 te winnen. Sindsdien heeft hij de meest diverse
hoeken van het muzikale spectrum verkend. Zo was hij lid van het Vienna Art
Orchestra en maakt hij deel uit van het Jazz Orchestra of the Concertgebouw.
Ook pianist Brad Mehldau doet regelmatig een beroep op hem. Sinds 2011 heeft
Roelofs een trio met contrabassist Matt Penman en slagwerker Ted Poor, een
band waarmee hij de afgelopen jaren vaker in België was. In dit trio geeft
Roelofs de voorkeur aan de klarinet en de basklarinet, waar hij eerder
vooral saxofoon speelde. Ook in het duo met Han Bennink staan de klarinet en
de basklarinet centraal.
Roelofs was één keer eerder in
Heist-op-den-Berg, nl. in 2008 in kwartet met onder anderen pianist Aaron
Goldberg. Benninks vorige Hnita-optreden dateert van veel vroeger, nl... van
1968, toen hij met de legendarische saxofonist Hank Mobley op de
Hnita-Zolder speelde. Het is dan ook een plezier om hem na 48 jaar (!)
opnieuw in Heist-op-den-Berg te mogen ontvangen.
Meer info op o.a. www.hanbennink.com en www.jorisroelofs.com.
|

Hij ziet er nog altijd kwiek uit op zijn 74ste, die Han
Bennink, de uitbundigste avontuurlijkste drummer van Nederland. Hij doet
wel vaker duo concerten en soms met jonge gedreven muzikanten zoals
Joris Roelofs vandaag. De Hnita jazzclub is redelijk gevuld en het had
liever wat meer gemogen. Peter Anthonissen vertelt dat Joris hier al 8
jaar geleden maar Han stond er in 1968 al.
Joris Roelofs (°1984) blinkt uit
op zowel altsaxofoon als basklarinet en wordt terecht geprezen als een
‘weergaloze rietblazer’ (Trouw). Saxofonist en basklarinettist Joris
Roelofs woonde jaren in New York, waar hij hoge ogen gooide. Hij speelde
met Lionel Loueke, Dee Dee Bridgewater en met Brad Mehldau in Carnegie
Hall. Tegenwoordig woont hij weer in Amsterdam, waar hij onder andere
eerste altsaxofonist is van het Jazzorchestra of the Concertgebouw.
Naast jazz put hij inspiratie uit zowel klassieke muziek als hedendaagse
geïmproviseerde muziek. Hij speelt vandaag enkel op klarinet en
basklarinet. Dus hij is een ideale partner voor Han Bennink die
wel de meeste aandacht naar zich toetrekt met zijn drumwerk, stokjes en
dergelijke. Hij heeft al een lange staat van dienst maar kan nog altijd
zijn voet op de snaardrum leggen hoor.

© Philippe Roegiers
Han Bennink zit op een
cajón (handtrommel) met een slagvlak van hout en verder speelt hij op
een compleet drumstel. Die cajón zorgt voor een intieme zwevende sfeer
met de basklarinet. Pas op ze spelen hevig en dan weer rustig, zelfs
swingend. Af en toe geeft een Han een kreet dat het goed zit. Joris kan
ook circulair blazen en ademen terwijl hij speelt. Joris doet zijn jasje
uit en Han zet een mars in en samen spelen ze een bekende melodie ,
helaas,ik kom maar niet op de naam. Ze eindigen de eerste set met
een rotzooi onder de kerstboom van Misha Mengelberg in zijn nummer ‘Hypo
Xmas Tree Fuzz’.
Na de
pauze meen ik ‘Flight of the Humble Bee’ te herkennen gecombineerd met
de klassieker ‘The Man I Love’, zeer mooi gedaan. We krijgen een
aangeblazen basklarinet die klettert tot een climax samen met de drums
en dan weer rustig wordt zoals de golven op zee. Een heel aangenaam
rustpunt is een classic van Billy Strayhorn met het betere brushes werk
en klarinet. De toegift is meer dan verdiend.

© Philippe Roegiers
Michel Proesmans
|
|
|
-mededeling -
Ivo Opdebeeck, Belgisch topdrummer
tout court, kwam onlangs met dit interessante nieuws waar we de
liefhebbers niet van willen onthouden :
JERRY
DONAHUE
28 Mei op DuvelBlues
29 Mei In o.l.Vr.Waver, 19 uur
Met : JERRY DONAHUE, MARTY TOWNSEND
, CHRIS PEETERS, BERT EMBRECHTS ,IVO OPDEBEECK
Biography Jerry Donahue (24-9-1946,
Manhattan, New York City)

Donahue was born in New York, the
son of big band saxophonist Sam Donahue and actress Patricia Donahue and
grew up in Los Angeles. Encouraged by his parents, Donahue took
classical guitar lessons as a child, but it was Gerry McGee (who later
joined The Ventures) who made the biggest impression on him, when the
14-year-old Donahue witnessed him playing a behind-the-nut bend at a
performance at the Sea Witch, emulating Earl Scruggs' banjo technique.
Donahue then took lessons from McGee. Regarding regular bends on the
fretboard, Donahue cites Amos Garrett as a major influence. Other
influences in his formative years were Chet Atkins, Duane Eddy, The
Shadows and The Ventures; later influences were Clarence White, Danny
Gatton, Albert Lee, Tommy Emmanuel and Robben Ford.
After moving to England, Donahue soon became a respected member of the
developing British folk rock scene. As a band member, he played with
Poet and the One Man Band, Fotheringay and Fairport Convention. Later he
recorded and/or toured with artists such as Joan Armatrading, Gerry
Rafferty, Robert Plant, Elton John, The Proclaimers, Mick Greenwood,
Johnny Hallyday, Gary Wright, Cliff Richard, Chris Rea, Warren Zevon,
Bonnie Raitt, Hank Marvin, Roy Orbison, Nanci Griffith, The Beach Boys
and The Yardbirds. In 1990 he founded the guitar trio The Hellecasters
with Will Ray and John Jorgenson. They recorded several instrumental
albums and frequently toured in the 1990s and early 2000s. Donahue has
released instructional videotapes and more recently has produced solo
projects including Sandy Denny's Gold Dust (1998) and The Animals'
Instinct (2004) as well as finishing the second album by his short-lived
Folk rock band Fotheringay in 2008.
Recently, Donahue formed the band Gathering – Legends of Folk Rock with
Clive Bunker, Rick Kemp, Ray Jackson, Doug Morter and daughter Kristina
Donahue.
Jerry joined The Electric Revelators duo Gordon Wride & Simon Gregory in
February 2011 for a UK tour of The Songs Of Robert Johnson in
celebration of the king of delta blues birth in 1911.
During this period The Electric Revelators featuring Jerry Donahue,
Gordon Wride and Simon Gregory headlined the Acoustic Stage Colne Blues
Festival August 2011, once again performing the songs of Robert Johnson
– this was a one off festival appearance !

Fijne gitarist met een fingerpicking
style die we bvb. ook kennen van Stewart Barnes waar Ivo jaren mee
tourde en verder begeleid door vaklui,muzikanten die hier al jaren
op hoog niveau in diverse gezelschappen meedraaien; dat kan niet
anders dan vuurwerk geven !
|
|
|
|
|
|

- persbericht -
Manu Katché – vrijdag 6 mei release concert “ Unstatic “ in
Lantarenvenster
6 mei 2016

© allaboutjazz.com
Manu Katché mag zich de meester van de
‘busy flow’ noemen. Een Mohammed Ali onder de drummers; lichtvoetig met
een stevige groove. De Franse drummer komt voor de derde keer naar de
Wilhelminapier. Nu om zijn nieuwe album Unstaticte presenteren, dat in
april uitgekomen is op het Anteprima-label. Een verandering ten opzichte
van het vorige concert van Manu Katché in LantarenVenster is de
toevoeging van het veelbelovende Noorse bastalent Ellen Andrea Wang, die
in januari nog bij ons te bewonderen was bij het concert van het Oslo
Jazz Orchestra.
Emmanuel 'Manu' Katché werd geboren in Frankrijk. Hij studeerde piano
vanaf zijn vijfde jaar, schakelde over op drums en studeerde klassieke
percussie aan het nationale conservatorium in Parijs. In die tijd begon
hij zijn eigen muziekschool en maakte hij onderdeel uit van de Franse
versie van Idols. Katché mengt Afrikaanse ritmes met klassieke
percussietechnieken. Midden jaren tachtig werd hij wereldwijd erkend als
popdrummer. Zijn drijvende beat ondersteunde wereldberoemde musici. Hij
speelde onder meer met Sting, Peter Gabriel, Tori Amos, Joni Mitchell,
Black Eyed Peas en Dire Straits maar ook met de beste jazzmuzikanten
zoals Jan Garbarek, Michel Petrucciani, Tomasz Stanko, Marcus Miller, Al
Di Meola en Jeff Beck. ECM platenbaas Manfred Eicher hoorde hem in 1988
spelen op het titelloze Geffen-album van Robbie Robertson, en merkte
meteen dat zijn impulsen en patronen - gelijktijdig modern en tribaal -
gemakkelijk aangepast konden worden aan geïmproviseerde contexten. Een
geheel nieuwe carrière als jazzmusicus lag open. In 2014 bracht het
label ACT de cd 'Live in Concert'uit, opgenomen in de Parijse jazzclub
New Morning. Daarvoor bracht Katché drie veelgeprezen albums uit op het
ECM label: 'Neighbourhood', 'Playground' en 'Third Round'. Albums met
toegankelijke jazz vol spannende ritmes en pakkende melodieën.

Bezetting :
Manu Katché - drums
Tore Brunborg - sax
Luca Aquino - trompet
Jim Watson - piano, keyboards
Ellen Andrea Wang - bas

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
- persbericht -
Roeselare Jazz Festival (28 & 29 mei 2016)

Let’s talk jazz. Again.
Vorig jaar zette RSL Jazz Roeselare in
rep en roer. Het succes was overdonderd, de sfeer zo mogelijk nog meer.
Reden genoeg voor vzw Comité van de Kop, De Spil, Gent Jazz Festival en
Stad Roeselare om de krachten opnieuw te bundelen. Niet voor een kopie,
maar voor een compleet nieuw festival, met nieuwe topnamen en beloftes,
een nieuwe duurzame insteek vol beleving en vooral een nieuwe, unieke
locatie. De buurt Krottegem wordt op zaterdag 28 & zondag 29 mei meer
dan ooit een plek vol vrijheid en creativiteit.
Hanekop represent
Een uitdagende omgeving voor een
uitdagend festival? Dan moet je op zoek naar een iconische plek. En voor
Roeselarenaren is Hanekop zo’n plaats. De hoge toren is een landmark in
de kanaalzone en kijkt goedkeurend uit over de wijk Krottegem. De
veevoeders in het bedrijf maken voor één keer plaats voor onvervalste
jazz en figuurlijke rock ’n roll.
Festival van de toekomst
Jazz een genre voor oude mannen met
grijze baarden en klapstoeltjes? Vergeet het. RSL Jazz kiest voor jazz
en toeschouwers van de nieuwe generatie. Optredens die swingen, waar
muzikanten contact zoeken met het publiek en waar vooral ambiance en
sfeer de scepter zwaait. Met fantastische muziek als orgelpunt. Niet
voor de happy few, maar voor iedereen die houdt van muziek, Roeselare,
Krottegem en elkaar.
Dat RSL Jazz meer is dan muziek bewijst de locatie en de omkadering.
Tijdens het festival geniet je van plaatselijke slow food en tonen
(sociale) organisaties hun kunnen op een duurzame en vernieuwende
manier. Ook op energievlak levert RSL Jazz inspanningen. RSL Jazz is een
totaalbeleving op alle domeinen.
Gent jazzt Roeselare
Voor het tweede jaar op rij is Gent
Jazz Festival curator van RSL Jazz. Het grootste jazzfestival van het
land zet de muzikale bakens uit in Roeselare. Met topnamen, nieuwe
beloftevolle bands en lokaal talent. RSL Jazz is meer dan ooit de
broedplek voor nieuwe nationale en internationale jazz in de ruimste zin
van het woord. Geen hokjesdenken, maar jazz met zin voor experiment en
invloeden uit alle muziekstijlen. Van hiphop tot elektronica.
Gent Jazz Festival levert de muziek. Het Comité van de Kop en De Spil
zorgen voor het lokale traject waarbij lokaal talent het zijpodium
“poort 1” volledig inneemt. Dat ze weten hoe dat moet, ondervond u vorig
jaar. Toen was het allereerste Roeselaarse jazzfestival een schot in de
roos. Maar ook heel wat andere initiatieven. Denk maar aan het
streetartfestival Day One, de urban apero’s in de kanaalzone of andere
culturele momenten. De expertise van De Spil, de Roeselaarse
cultuurtempel, staat helemaal buiten kijf. Het trio vormt een stevige
basis om van RSL Jazz een vaste waarde te maken in het culturele aanbod,
en om Roeselare naast en hoofdstad van commerce, ook te lanceren als
broeihaard van ideeën.
Artiesten
|
|
|
|
Compro Oro
Een ode aan de opzwepende ritmes van
de Afro-Cubaanse muziek. Deze Belgische band doorspekt de ritmische
composities met bezeten improvisaties
Azure Mortal
Wat begon als een
avant-garde-experiment voor soundtracks voor films en installaties is
uitgegroeid tot een volwaardige live band. Met een bekend gezicht: Dirk
Swartenbroekx, alias Buscemi.
Guillaume Perret
Een tenorsaxofonist met de looks van
Zlatan Ibrahimovic en de energie van een heel leger. Jazzmuziek met een
hoger rock ’n roll-gehalte is amper te vinden.
The Herbaliser
Britse legenden in Roeselare. De mix
van old school hiphop, funk en drum ’n bass zet al twintig jaar
wereldwijd dansvloeren in lichterlaaie.
SCHNTZL
Een smakelijke mix van jazz,
elektronica en hiphop. Pianist Hendrik Lasure en drummer Casper Van De
Velde wonnen vorig jaar het jazzconcours Storm !
LABtrio
De jongste garde van de Belgische
jazzmuziek. Door vriend en vijand gecatalogeerd in het vakje zeker in de
gaten houden, die gaan het verdomme ver schoppen.
Tuur Florizoone & Eric Vloeimans
De reputatie van de
Belgisch-Nederlandse connectie overstijgt de Benelux-grenzen. Zowel
apart als samen. Hun stijl? Aantrekkelijk en aanstekelijk.
Yves Peeters Group / Gumbo
Combineer gospel en soul met
pianolicks en blazerriffs: drummer Yves Peeters maakt met Gumbo een reis
naar de muzikale smeltkroes genaamd New Orleans.
Cory Henry
Een beetje Marvin Gaye, een beetje
Prince, maar vooral veel Cory Henry. De New Yorkse multi-instrumentalist
en toetsenvirtuoos (bij o.a. Snarky Puppy) geeft fusion en funk een
eigen invulling.
|
|
|
|
|
Programma

Wie is wie ?
RSL Jazz is een unieke samenwerking
tussen organisaties met liefde voor muziek en liefde voor Roeselare. Vzw
Comité van de Kop, De Spil en Gent Jazz Festival werken voor het tweede
jaar op rij samen.
Comité van de Kop
Het doel van vzw Comité van de Kop is duidelijk: de Roeselaarse Kop van
de Vaart en de wijk Krottegem omvormen tot een district of creativity.
De volkswijk met haar open ruimtes en industriële look is het perfecte
decor voor creatieve ontplooiingen. Dat toont RSL Jazz, maar ook eerdere
acties zoals zomerse apero’s, Day One streetartfestival of muziekopnames
in de Krottegemse bunker.
Gent Jazz Festival
Gent Jazz Festival klinkt als muziek in
de oren van elke jazzliefhebber. Wat begon als het Blue Note Festival is
vandaag het grootste jazzfestival van ons land. De organisatoren zijn
ook verantwoordelijk voor Jazz Middelheim en Glimps Festival, en kozen
RSL Jazz Festival als (half)broertje om muzikaal te begeleiden. Gent
Jazz Festival brengt deze zomer alvast Terence Blanchard feat. The
E-Collective naar de Arteveldestad.
De Spil Roeselare
Met een boeiende mix van genres bouwt
De Spil aan het imago van culturele place-to-be in Roeselare en
West-Vlaanderen. Door buiten de muren van het eigen huis te treden werkt
De Spil samen met de stad aan het culturele aanzien van Roeselare en
koesteren ze ambities als eigenzinnig cultuurhuis in Vlaanderen.
Praktisch
• RSL JAZZ, Zaterdag 28 en zondag 29 mei 2016, Hanekop, Trakelweg, 8800
Roeselare
• Tickets & info:
www.rsljazz.be,
www.facebook.com/roeselarejazzfestival. Tickets online:
www.despil.be
• Ticketprijzen: za 15 euro vvk /17 euro add - zo 10 euro vvk / 12 euro
add - weekend 18 euro vvk / 20 euro add
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.

Zaterdag
23 en Zondag 24 April : Halve finale WE Jazzcontest Mechelen
Fhree uit Nederland,
JE Trio uit Duitsland en het
Belgische Marie Fikry 5tet en
Vortex zijn de vier finalisten
van het JazzContest Mechelen. De halve finales van de vierde
internationale wedstrijd voor jong jazztalent vonden plaats op zaterdag
23 en zondag 24 april. JazzContest Mechelen is een initiatief van vzw
Jazzzolder i.s.m. CC Mechelen en Mechelen Feest. De jury : Anne Wolf,
Ondine Quackelbeen, Jacques Prouvost, Bernard Lefèvre, en voorzitter
Chris Joris, koos uit de acht deelnemende bands vier die meedingen voor
de finale op vrijdag 26
augustus op het grote
podium van Busleyden, als onderdeel van het Maanrock festival.
Hieronder stellen wij graag in het
kort nog even de winnende halve finalisten voor:
Zaterdag was dat groep 3: JE Trio (D)
Johannes Engelhardt (elektrische bas)
Paul Janoschka (piano) Jonas Kaltenbach (drums)

Deze Duitse groep komt uit Mannheim. De
groepsleider is Johannes Engelhardt aan de bas. Hij tekent voor drie
nummers: ‘Lehmmann' dat lekker traag begint aan piano, 'Used to lead'
met aanstekelijke melodie en bassolo en 'Regen fällt gewiss' . Tussenin
spelen ze een klassieker, die we niet kennen: 'Coquette'. Een mooi
nummer is dat die na de bassolo aan het begin overgaat in een
ballade met mooie opbouw, opzwepende drums tot een climax met enkele
free elementen.
Deze Duitsers weten ons wel te bekoren en zetten een afwisselende
evenwichtige set neer. Dat is te merken aan het applaus.

Zaterdag was dat ook groep 4: Marie Fikry
5tet
Marie Fikry (piano en composities),
Arthur Hirtz(altsax), Over Caporali (dubbele bas), Lucas Vanderputten
(drums), Pablo Carmona Di bonno (percussie op cajon)

De kleine pianiste van Marokkaanse
oorsprong Marie Fikry weet ons wel te boeien met haar eigen composities.
In het eerste nummer ‘Ocean’ gaat het rustig aan toe. Mooi
sfeerscheppend is de pianosolo intro in ‘Jeanne’ voor haar grootmoeder.
Ze wordt bijgestaan met de fijne percussie op cajon. Ze spelen een
frisse standard ‘how deep is the ocean’ van Irving Berlin. Op het einde
nog een suite van 'Dark trains' die gaat over het geweld in Israel: een
gestreken bassolo intro die gevarieerd overgaat in een drumsolo.
Allemaal mooi en meeslepend. We zullen zeker nog later van haar horen.
Ze volgt les in Brussel bij Nathalie Loriers en Diederik Wissels. Dus
dat komt zeker wel goed.

Zondag was dat groep 3 : Vortex
Aristide d'Agostino (trompet), Abel
Jednak vervangen door Joos Vanduermen (altsaxofoon), Alan Van Rompuy
(piano), Emanuel Van Mieghem (contrabas), Olivier Penu (drums)

© Michel Proesmans
Dit Vortex kwintet is opgericht in
september 2015 en zijn allen studenten conservatorium aan
Brussel . Zij brengen eigen composities die een lekkere mix maken van
uiteenlopende stijlen en sferen. De presentatie is vakkundig en goed
door de leider en trompettist in leren vest. Ze weten wat ze doen en
maken er helemaal geen zootje van , maar een doordachte, goed
voorbereide set. Ze spelen het mooie ‘Isfahan’ als standard uit de Far
East Suite van Duke Elington met overtuiging. Mooie frontlinie met
trompet en sax gesteund door mooie dwarrelende piano en ritme sectie.
Deze groep horen we later zeker nog terug.

en Zondag besloten we met groep 4: Fhree
Jheynner Argote-Frias (elektrische
gitaar), Fernan Mejuto Vazquez (piano en toetsen), Guillermo Martin
Viana (drums)

Afsluiter op zondag was een Nederlandse
groep met internationale bezetting want veel muzikanten van diverse
regio’s studeren muziek in den Haag: een gitarist van Colombia, een
pianist uit Galicië (Spanje) en de drummer is afkomstig van Sevilla (ook
uit Spanje).
Deze hechte formatie speelt met veel gevoel en gedrevenheid. De getinte
gitarist voert het woord in het Engels en stelt ons op ons gemak. Hij
bedient een resem pedalen om zijn gitaar mooier te laten klinken, de
pianist heeft ook een kleine synthesizer toegevoegd. Het geheel klinkt
voller, hipper en funkier en dus poppy wat ook de bedoeling is.
Hun gekozen standard ‘Stella by Starlight’ wordt rustig en jazzy
uitgevoerd tot ieders tevredenheid. Veel applaus ook voor deze
beloftevolle band.

commentaren : Michel proesmans
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
The Blue Chevys
- Rotselaar MENA , 22 Mei !
|
|
|
|


The Blue Chevys, ja, dat doet hier natuurlijk méér dan 1 belletje
rinkelen want daar stond ik in 2003 mee achter , bij de CD release van
Birdcage Motel was dat en dat was meteen toen al een bekroning van een
lange carrière die hen, sinds het ontstaan in 1989 op zowat alle podia
in de Lage Landen bracht. Het idee om daar wat jaren later dan
Poplawski van te maken vond ik toen al geen goed idee, een goeie
merknaam ga je nu eenmaal niet zitten te veranderen maar, zo herinner ik
me, Frédéric was daar wég van, van het idee om stijlen te gaan mixen,
als in een blender, ‘Americana’ weetjewel en daar had toch iedereen de
mond van vol ? De CD voorstelling in De Blauwe Kater te Leuven was nog
dampend en de CD ‘Moving on’ was best keurig hoor, trouwens geproduced
door Teddy Morgan maar het klonk toch ook soms wat te gepolijst en de
aandacht vanuit pers en publiek verslapte met de jaren. Natuurlijk had
Moving on ook wel lekkers aan boord maar exciting, zoals in de
beginjaren, nee , dat was het toch niet meer…

Plezierig nieuws begin dit jaar dan toen bleek dat ‘The Blue Chevys’ aan
een comeback werkten en in uitgebreide bezetting nog wel ! Resultaat
daarvan is de EP ‘turnitback’ (ja, kon dat maar…) en die werd op 23
Januari gereleased. Op Hageland Blues (ook al een comeback !) kon je ze
reeds in goeden doen meemaken want dat bleek weer te stomen als weleer !
Natuurlijk was daar toen showbeest Jan Van Parijs bij en da’s bekend,
die zijn beweeglijke bas heeft ruimte nodig ! Jan is nog steeds bereid
tot invallen want zoveel is intussen wel duidelijk : Jan maakt intussen
al jaren geen deel meer uit van de band. Bassen doet nu Jean-Luc Cremens
en die staat hier in Rotselaar naast een ander, ons totnogtoe onbekend
gezicht : Sven Smekens aan slaggitaar…Heb ik ‘m al es gezien? Oeps, dan
moet ik terug scrollen naar toen ik laatst Poplawsky zag en dat was
Duvel Blues, jaartal moet ik nog es opzoeken...

Dat was toen ook meteen kennismaken met iemand die al een hele tijd
intussen mee bepalend is voor de nieuwe sound van de Chevys : Jan Ursi
op keys en dat gaat van boogie piano tot rollend orgel, een talent hoor,
die Jan. Ook ontpopt die zich tot another showbeast in dit gezelschap
want , met het washboard om gaat-ie graag vooraan het podium op ook ! Zo
ook Phillipe Martello, cool drummend tot-ie uit z'n sloffen schiet, dan
is er geen houen meer aan !

Want was dit niet steeds de essentie al van The Blue Chevys ? ‘Having a
party’ is dat en dat geldt zowel op als naast het podium. Zo ook vandaag
in deze aardige zaal waar het gezellig vol zit met fans en aanhangers.

De nieuwe EP wordt daarbij gans voorgesteld en beginnen doen ze meteen
met ‘Follow the Moon’ en dat die roadsong nooit écht een hit geworden
is, da’s onbegrijpelijk, die heeft alles mee en ik zie d’er zo al meteen
een videoclip bij ook….Een song trouwens die uit het eerste album
‘Birdcage Motel’ komt.

In een dampende set waarbij ook de blazers die de band bijstaan en
hen daarbij meteen ook achtkoppig maakt stoomt de band door zowel het
nieuwe werk als door ‘de besten’ van CD1 en 2 …Koen Desloovere bespeelt
de sax en Kim Vandeweyer geeft de trompet ervan langs, in de front
ranselt-ie ook met wat percussie. Uit de Moving on CD komt ‘Get it
Rolling’ en ‘Chasing Dinosaurs’ , da’s wel één beest meer dan op die
Poplawski CD, toen was’t nog ‘Chasing Dinosaur…of ’t moet een tikfout
geweest zijn…. Van de nieuwe EP onthou ik vooral ‘Burning Heart’ alwaar
de blazers werkelijk een geslaagd surplus zijn en ‘Snakes’, da’s van een
vettiger soort, het soort rock ’n roll dat je terugvoert naar de
fifties. ‘Loving Fool’ , da’s er nog zo eentje.

Tussendoor wordt hier een dance contest gehouden wat twee
enthousiastelingen op het podium brengt. Het sympa koppel verdient
daarmee een fles Cava. En zo stormen we op het einde af , gans de EP en
veel meer is er door en slechts een paar covers zitten daar tussendoor
geweven. ‘My Babe’ van Little Walter en grote voorbeeld Fabulous
Thunderbirds van Kim Wilson wordt hier ook eer aan gedaan. Bezweet maar
voldaan, dat zal het gevoel hier wel zijn en er rest ons hier niet veel
meer dan ze geluk te wensen met deze comeback. Hope to see you again
guys ! Deze zomer wellicht op vele festivalpodia, hou ze in de gaten
hier !


Winus

click for slideshow
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|