Soundscapes in een virtuele wereld die niet steeds van vrolijkheid lijkt over te lopen, daar lijkt het mij bij deze 'Nandrin Sessions', opvolger van het eerder verschenen 'Glasstic Drops' allemaal wat om te doen en daar lopen blijkbaar wat jongens wild van ook als ik zo die besprekingen lees hier. Helaas zag ik deze Altertape nog niet eerder op de scène want het lijkt mij dat het juist daar is dat je deze muziek het best kan smaken . Dit Eepeetje bevat 4 titels, allen van de hand van drummer Jonathan Callens (hedendaagse folk  en alternatieve muziek bij o.a.Follia! en Humble Grumble) en die ook aan de keys heel bepalend is voor de atmosfeer van deze 'Nandrin Sessions'. Ook het gitaarwerk van Jan Ghesquière (o.a. bij Sinister Sister) staat daarbij vooraan. De wat doedelzakken fade-up van beginner 'Part01' slaat daarmee bij mij het beste aan zoals die aan tempo wint bij een aangehouden thema en zich ontwikkelt tot een dansbare electro-rockbeat. Nummer 3 heet hier 'Part11' en die begint dan weer fris opgewekt aan de pianotoetsen, wat zweverig aan de gitaar bij het starten misschien maar die gaat gauw krachtiger statements afleggen en de song gaat dan tegen een erg ritmische achtergrond rockend escaleren naar het einde toe, dat zit ook wel goed. Minder heb ik het voor 'Part06' op twee, de wat balladeachtige vertelling waarbij distortion de overhand neemt en het geheel met veel cymbalen eindigt in een 'end of times' sfeertje, is mij wat te veel dramatiek en track 4 noemt hier 'Part12 en die dompelt je helemaal in een mistige sfeer alhoewel het er aan de start beloftevoller aan toe gaat met een lekker ritmisch drummen en een mooie bas die het woord voert (Joshua Dellaert, bekend van o.a. het Skordatura Punkjazz ensemble).Echter gaat het er na een paar minuten al anders aan toe en begint alles te vervagen in een ijlheid waarbij alleen het uitgesproken stevige drumwerk overeind blijft. Beetje plechtstatig klinkt de roffel nog terwijl de rest de eeuwigheid ingaat maar het aardige is wel dat, als je vlak daarna terug track 1 start, die heel mooi  daar weer bij aansluit. Half om half dus ligt mij deze productie in een zeer eigentijds klankbeeld en ik ga er dus van uit dat dit meer betekent op de scène dan op de plaat al hoop ik dat  dit jaar dan wel es te ontdekken ook ...Stevig nieuw werk dus da'k eerder onder rock dan onder jazz zou durven te classeren maar da's niet echt bijdetijds meer, dat 'hokjeszien'...