Nate Wooley, trompet; Matt Bauder, tenorsaxofoon; Kris Davis, piano; Jason Ajemian, contrabas; Tomas Fujiwara, drums

Nightshades is de tweede cd van Day In Pictures, het kwintet van Matt Bauder. Hem en zijn band voorstellen kan verkeerdelijk de indruk wekken dat de nieuwe cd er louter één is voor de liefhebbers van avant garde jazz. Misschien is het dan goed te weten dat Matt Bauder ook met de populaire rockband Arcade Fire mee op tournee gaat?
De tenorist en klarinettist studeerde o.m. bij Anthony Braxton en speelde o.a. met Taylor Ho Bynum en Rob Mazurek. In Day In Pictures groep zit nu Kris Davis aan de piano, zij vervangt Angelica Sanchez. Kris Davis heeft een eigen trio met John Hebert en Tom Rainey, zij speelt in verschillende groepen met Ingrid Laubrock. Nate Wooley heeft ook een eigen kwintet en zit mee in B.O.A.T. van Teun Verbruggen. Hij behoort tot de meest vooruitstrevende en gewaardeerde trompetspelers van vandaag. Tomas Fujiwara is een veelgevraagd drummer in New York. Hij drumt bijv. in bands met Mary Halvorson of Taylor Ho Bynum en bij Ideal Bread dat uitsluitend muziek van Steve Lacy brengt. Bassist Jason Ajemian speelde o.a. al met Ken Vandermark en Rob Mazurek.
Op de cd 'Nightshades' horen we muzikanten die met hoorbaar plezier in tradities duiken. 'Octavia Minor' leunt aan bij exotica jazz, maar de lekkere saxpartijen bij de wat cartooneske jazz blijven niet in het oubollige hangen. Het nummer bevat ook een heel moderne pianosolo die begeleid met opvallend fris drumwerk nog zo spitant gaat klinken. Met 'Weekly Resolution' gaat het levendig een 60ies Blue Note-kant uit, met een trompetsolo die pruttelend, sputterend, spuwend toch iets verder duwt dan pakweg Lee Morgan deed. Een fijne ballad komt als derde nummer, al kondigt 'Starr Wykoff' zich niet meteen zo aan. Bauder klinkt bijna drie minuten alsof hij dringend iets komt vertellen, kalmeert en opgewonden zijn monoloog verder zet. Om dan met de rest van de band tot een sierlijke, trage ballad over te gaan - één van heerlijke klasse.
Die overgang naar tijdloze schoonheid blijkt een scharnierpunt op de cd, daarna komt het meer moderne werk. 'Rule of Thirds' en 'August and Counting' zijn uitnodigingen om in vrije improvisatie mee te gaan en de vruchten te plukken van de ervaring die de muzikanten daarin hebben opgedaan. Na een strakke intro die als thema zal dienen, valt in 'Rule of Thirds' de ruimte open en plonzen Bauder, Fujiwara en Ajemian het sop in. Op hun vrij stukje volgt het thema, waarna Davis en daarna Wooley hun gang gaan. De pianiste bouwt een verrassende fontein en de trompettist laat horen hoe ongewone klanken aanboren een deel van vakmanschap kan zijn. Met zuigende, kussende en blazende geluiden sculptureert hij krachtige vormen. 'August and Counting' gaat verder op dat elan en verweeft grillige kronkels met schone bogen. Hier komen fijngevoeligheid en onrust samen in passages waar de tederheid de bovenhand haalt en toch weer de scherpte van de nervositeit opduikt.
Het afsluitende 'Nightshades' keert terug naar jazztraditie. Hier krijgt de contrabas een prominente rol terwijl de muziek teruggaat op vrolijke, marsachtige straatparades. De trompet hervindt haar gangbare klanken en de blazers blijven weer dichter bij oude conventies. Een speelse bassolo noopt tot huppelend dansen. Geleidelijk trekt de band verder en horen wij de muziek minder luid (fade out).
Met zes nummers waarvan maar eentje onder de negen minuten heeft Matt Bauder met Day In Pictures een prachtig album afgeleverd.




 

Danny De Bock