John Dikeman - soprano, tenor & baritone saxophones
Jasper Stadhouders - guitar & bass
Onno Govaert - drums

Wie nog eens wilde energie wil zien en horen, moet Cactus Truck een keer gaan zien. Deze week bijvoorbeeld in Gent op Citadelic, het vervolg op Jazz sur l'herbe. Wilde jazz die refereert naar John Zorns Naked City en Japanse noise. Een groep die oa het voorprogramma verzorgde voor The Ex en The Thing. Terrie Ex noemde hen in The Wire de ontdekking van het jaar 2011. Op youtube kan je makkelijk een filmpje vinden waarop Terrie Ex meespeelt met Cactus Truck - het kan helpen om wat structuur te vinden in de wilde ideeënstroom die dit trio uitspuwt.
Deze lente bracht Public Eyesore het eerste officiële album uit van Cactus Truck. Het is op het eerste gehoor een plaat vol chaos, maar voor wie van free jazz kan houden is dat een soort chaos waarin alles goed zit. De drie vliegen er ontstuimig hard in en vullen elkaar voortdurend knap aan. Ze leven op een rauwe manier hun blues uit en houden de spanning er evengoed in als ze even vertragen - maar langzaam is voor hen een begrip dat niet lang kan duren, de drie stuwen elkaar binnen de kortste keren weer aan. Mij herinnert deze Sturm und Drang aan het ontdekken van de lp Funhouse van The Stooges, een band waar Cactus Truck ook naar lijkt te willen verwijzen met 'Search and Restore'. Dat is een stukje op 'Brand New For China!' van nog geen halve minuut dat volgt op het bijna elf minutenlange 'Aporia' waarmee de CD begint.
De gensters springen eraf bij het enthousiast woeste improviseren van Cactus Truck. De energie die vrijkomt bij het botsen van de klankenstromen van de verschillende instrumenten maakt dat we hier niet meer kunnen spreken van een geheel dat groter is dan de som der delen, hier moeten we spreken over kwadrateren en verheffen tot een nog hogere macht. Cactus Truck staat voor gedroomde uitspattingen in een tijd waarin zogeheten vooruitgang cumulatieve sprongen maakt. Geen halfbakken poëtische rushes of blood hier, maar ongepolijste passie die zich vurig een weg baant. Dit is nog eens een opwindende CD ! Eén waarop ook een flinke dosis humor niet ontbreekt, te vinden in muziek en titels en de combinatie ervan: zie bvb 'Sweet Movie' en 'The snotgreen sea', 'the scrotumtightening sea'....


 

Danny De Bock