Jan Bas: Vocals, Guitar
Nico ‘Tutt’ Vanhove: Drums
Stefan Kelchtermans: Bass
Bob Smets: Guitar

De derde alweer van Limburgse 'Rusty Roots' en de band maakt d'er wel werk van ! Het was natuurlijk wat zoeken naar een eigen gezicht en dat voerde de jongens , een vaste kern van vier, langs de gladde West Coast shuffle en swing uit '100 Miles' (2005) , soulwaarts daarna naar Memphis en Detroit met de instrumentaal vollere sound van 'Electrified' uit 2008 naar weer wat anders nu in 2011. Ontkleed van alle franje deze keer, basic maar very roots, al wordt er nu ook weer met momenten uit een gans anders vaatje getapt. Maar het blijft roots alright met bvb de ska van titelnummer 'Something ain't right' waar de schijf mee afgesloten wordt en was ska niet ooit de voorloper van de reggea? We tasten echter nog meer in de Creoolse pot om ritmes te ontdekken die je zo de Calypso in trekken, in het Caribbeaanse gebied ! Dát gevat in 10 eigen nummers én in de bekende productie van Marc 'Tee 'Thys die de vorige CD's ook al onder zich had ! Voorwaar geen kattepis al moet je bij een eerste beluistering wat wennen aan deze 'nieuwe' Rusty Roots... zeker als je net de vorige ook al gedraaid had... Terug naar het begin van de schijf dus , want we zaten daarnet al aan het gaatje ! En starten doen we overtuigend sterk met ' Wiggle' wat sommigen graag wat naar CCR doen verwijzen. Mij echter reflecteert het direct naar 'Long cool woman in a black dress' van de Hollies, als je dan toch aan het verwijzen gaat, maar dat heeft dan ook alles te maken met de gitaarriff . De stem van Jan zit anders zó ook wel goed, al heeft ie niet de rauwheid van een John Fogerty. In zo verre alle vergelijkingen want ' Wake Up' komt wat hypnotiserend aangewaaid door een verre wind, lijkt het. Mooi hoor maar de bas (van Mr. Body, Stefan Kelchtermans) zit, wat mij betreft, wéér te ver naar achteren, da's een keuze die je maakt bij de mix en eigen aan die productie van Tee. Da's het enige waar ik het op de Rusty Roots CD's soms wat moeilijk mee heb, die sound alsof ze in een lege balzaal staan te spelen, da's niet direct mijn ding maar dat had ik eerder ook al es geschreven...Trouwens, ik moet toegeven : nu die Hammond weg is én de sax, kan deze muziek dat al veel beter hebben ! Met 'Too Tight' komen we dan een eerste keer in Caribbean vaarwater, een lekkere jive is het en deze track is ook al veel directer. Twang guitar daarna, zij het met veel reverb en 'Country and Wagons' voert je terug uit dat water naar het land van de Cowboyhoeden en verdraaid, dat hobbelt wel lekker weg ! Waarna het blijkbaar al ver genoeg gekomen is om je alsnog de dancefloor op te trekken, aangejaagd door de drums van Mr. Tutt en de macho mondharmonicasneren van Kris Rogiers, Reverend Hotrod...'Get Down', jaja...
'Thing' sluit dan beter aan op vorige 'Country...'al gaat het treintje hier dan shufflegewijs verder .Mooi koortje d'er bij en 'Easy' schoffelt zich daar mooi achteraan .Hier zit ook wat Caribbeaans doorgeweven en als ik al op één track de Hammond of de sax mis, dan is het wel op deze. We zitten blijkbaar op een treintje dat nu nog een beetje aangeduwd wordt door het koortje van daarstraks maar ik vind deze 'Money Train' toch wat magertjes op gang komen. Het is pas met het stoomfluit blazen van Rev' Hotrod en het invallen van de bas dat ik terug in het spoor raak. Meteen stevig er in, dat wel, met de ,uit deze schijf getrokken single 'Let her down'. Niet onterecht trouwens want het is een lekker hipshakin' nummer, bedwelmende , in alcohol gedrenkte gitaarsolo van Mr. Bob incluis ! En dan zitten we al aan het end, wat gaat het snel ! Dat betekent eindconcluderen, als dat al een werkwoord was... Den buitenkant, de layout : verzorgd zoals we dat van vroeger al gewend waren, proper en dikkement (en Francais) in orde en ja, dat was duidelijk : 'Something ain't right ! Den binnenkant : wat wennen , na de vorige 2 producties maar dan weet je wel gauw dat dit meedraait in de top van het Belgische klassement. Rusty Roots moet niet bijgesmeerd worden, dat loopt hier duidelijk als een trein !
 




 

Winus