Mat Walklate:mondharmonica, fluit, gitaar,zang, Ierse doedelzak
Koulaty Kabo: percussie
Faul Bradley: gitaar
Anthony Haller: bas

Uit Manchester, U.K. kwam er deze week een E.P.'tje binnenvallen per airmail en da's niet zo gebuikelijk van 'overseas', al is het in dit geval zelfs maar van over het kanaal. Het Ceedeetje dus gauw in de player gestopt en dan komt daar wel een heerlijke mixture folkblues uitgerold met vantijd wat Senegalese inslag ook, en da's hier de correcte uitdrukking want guest Koulaty Kabo is , naast zanger, vooral de percussionist die zorgt voor het etnische karakter van bvb. opener 'So Long'. Het vaste Depot trio, zijnde multi-instrumentalist Mat Walklate, Faul Bradley op gitaar en bassist Anthony Haller trekken op deze manier de traditionele akoestische blues set-up meer open, shaken hands met wereldmuziek en folk , ook in 'Cold in Hand' en eveneens met 'In my Site' dat dan weer meer die bluesfeel heeft. daar zorgt de slide gitaar dan weer voor. Soms is het zéér wel folk en met name in 'Diamond Joe', dat datumstempel 1937 draagt en waar Mat de uillean pipes bespeelt, de bagpipes, zeg maar doedelzak, al is deze dan van Ierse oorsprong. Evengoed gaat het ook fast forward met de, in combo, doorstappertjes 'No lovin' now' en 'Candy Man', met die mooie harmoniën in de vocals, de wel erg lekkere bluesharp van Mat en de 'gewone, niet etnische percussie van Koulaty Kabo. En van daar is het dan maar een stapje weer terug te zetten naar de authentieke blues in 'Trouble no More' van Muddy Waters, dé uitschieter op deze EP, sterk gezongen, en zonder enige begeleidende ritmesectie deze keer. Strak wordt de zaak in het rhythm gehouden door de dobro, met slide bespeeld en de erg aanstekelijke bluesharp .
Heb je Depot ergens in de kroeg in de buurt (tourdata niet bekend), ga dan zeker luisteren naar dit uitstekend gezelschap, hartverwarmende avond gegarandeerd !
Winus zegt : aanbevolen !




 

Winus