Trio Grande gaat al een hele tijd mee. Voortgekomen uit Trio Bravo met saxofonist Fabrizio Cassol nog in den beginne, we spreken halverwege de jaren tachtig, heeft dit internationale trio, 2 Belgen en Fransman Laurent Dehors al een hele creatieve weg afgelegd, al is het weer van in 2001 geleden dat we van dit, zeg maar avant garde trio, nog wat op CD zagen verschijnen. En dan nu is er, op invitatie van Gaume Jazz, deze opgemerkte CD met de talentrijke en ook niet voor één gat te vangen, Engelse pianist Matthew Bourne. De release dateert van in april jongstleden en de opname volgde vorig jaar in november na een eerdere succesvolle tour in de Jazzlab Series. Het resultaat is echt wat je van het Trio Grande mag verwachten en nodigt uit om in beelden te (be)spreken. Want deze schijf heeft voor elk wat wils ,al komen de meeste composities hier van de hand van tubanist Michel Massot. Meestal gaan we daarin uitbundig en vrolijk al starten we met L’Acrobate’ wat balancerend op de tippen van de tenen, spannende maillot rond de lendenen of mogelijks ook hoog sierlijk zwierend in de trapeze, zulke ‘Cirque du Soleil’ sfeer krijgen we voorgeschoteld door Massot aan de ritmebepalende tuba, daarbij dan weer harmonieus gevolgd door Matthew die zich wat later dan weer laat meeslepen door de percussie van Michel Debrulle. Laurent Dehors soleert daar rustig tussendoor…Wat later kan je maar beter oppassen want op de drukke boulevard van ‘Caldédine’ is het uitkijken geblazen ! Massot aan de trombone, een volgzame Matthew die daartegen wat klassieks neerzet en Debrulle die dat alles lekker inkadert,

mooi !... (slaap)dromerig start daarna ‘Cinéma-Danse’, waarschijnlijk het meest jazzy nummer van deze plaat waarin Laurent bevlogen soleert op de altsax terwijl Massot onbewogen lijnen zet met de tuba waartussen Matthew dan weer handig manouvreert . Debrulle voelt en vult dat naar goede gewoonte aan met gepaste drums en cymbalen. En daarna worden we speelser,wat krols in het titelnummer, clownesk ook en dan halen we meteen er ook wat Tex Avery sfeer bij. Tekenfilmpjes muziek dus, zo ook in ‘Valence valse’, een nummer van Laurent en een waarachtig kat en muisspel in walsritme, beetje hilarisch ook met die mondharmonica en lachpartijen tussendoor en een ware billenkletser alvorens we ons in ochtendlijke mistflarden begeven op ‘Le bossu de Rossignol’, de enige compositie bijdrage van Matthew Bourne op deze CD. Matthew mag hier met pianodeken de ijle klarinet van Laurent en trombone van Michel Massot in harmonie toedekken…Beetje mystiek daarna kan ook in het magische ‘Le Ciel’ waar we ons een eerste keer zacht schommelend laten voortschrijden, hoog gezeten op een olifantenrug en omringd door diverse dierengeluidjes, vind je ’t gek? Dan maar terug in tempo met weer een Massot compositie: ‘Scarabée’ waarbij een dreigende piano de melodie doorbreekt. Het is de zalvende basklarinet van Laurent Dehors die hier tracht de gemoederen te bedaren maar Matthew Bourne levert wel stevig weerwerk ! Hamonieus wordt er echter afgerekend ! In ‘D’Jaimily’ waarin we Massot eerst op trombone en daarna op tuba horen krijgt ieder z’n recht op antwoord en daarna is het in vluggertje ‘Menuet’ weer speeltijd, Bugs Bunny loert om de hoek ! Graag dan terug de olifantenrug op voor ‘L’Hypnotique’, het schommelende vervolg van de rit die we met ‘Le Ciel’ wat eerder zijn begonnen. Het is Matthew Bourne die tussendoor mag soleren al is het wél Laurent Dehors die hier absoluut het eresaluut afsteekt op de cornemuse, een soort doedelzak. En in een real ‘Trio Grande way’ mag ‘La fin de l’été’ daarna speels afsluiten met een vrolijk walsje. De terugbik mag er absoluut wezen: Creatieve avant garde met een vleugje jazz en dat alles op grootse wijze opgediend, dit ‘trio kwartet’ mag van mijn part hier ooit nog een vervolg aan breien !