Een mini CD uit 2007 ligt al enkele weken uitnodigend te wachten op bespreking. Een CD van mannen die al langer (zouden moeten) weten hoe ze de gas moeten laten branden. Het bijna volledige ex Mr.Morefun uit het Antwerpse tekent immers in deze bezetting als ‘Hombres Amplificados’, de ‘versterkte’ mannen met waarschijnlijk Spaans of Italiaans krachtvoer (daar kan bassist Roberto Simoni (ex Zoots en King Shaggy) mogelijks voor iets achter zitten ?
En ? Is het ook straffe kost wat we hier mogen aantreffen ?... Laat ons direct duidelijk wezen, sterke technische muzikale hoogstandjes krijgen we niet voorgeschoteld en het slidegitaarwerk op opener ‘The Load’ is dan best wel leuk, maar die slide ondergraaft tevens de dynamiek van het ganse nummer, dat trouwens verder ook wat te uitgesponnen is. ‘Restless man’ lijkt daarin wat beter, al lijdt dit stuk dan weer onder een ‘roerei’ keyboard en wij willen de Lesley horen komen aanrollen… niet dus...’Devil’s end’ van track 2 slaan we voor ’t gemak maar over wegens wat te poppy en voorspelbaar. Een reggea nummertje da’k hier niet op z'n plaats vind staan, is ook wat overladen met voorspelbare dingetjes uit het genre... Live heeft dit altijd wel z’n aanhangers, da’s waar, maar dit is toch niet waar ik híer zat op te wachten. Nee, dan nog liever de gezellige countrydeun van ‘I feel fine’, al mocht de piano hier meer de pannen van ’t dak swingen, maar tempo en timing zitten wél goed. En de uitsmijter ‘mother funky white boy’? Wel, die is dan uiteindelijk toch het laatste lichtpunt ! Opgejaagd met de boogiehark het hekken uit, zó mochten er van ons wel meer op het schijfje staan. Want deze jongens maken er écht wel werk van, allemaal eigen nummers trouwens... De stem van Hobo Joe (Johan Loisen) zit meestal goed en die gitaar van ‘m klinkt ook wel lekker en hoewel de ritmesectie dit alles aardig aanzwengelt, mist het geheel al bij al toch de balls, die ‘drive’ en de baarlijke vlam in de pijp... Misschien moet je deze band nog wat respijt geven, nog wat laten ‘amplificeren’ ?...