Blues,roots en wereldmuziekjes, dat is waar onze interesse voor de maandelijkse BLOESKOES naar uit gaat. En deze maand is dat dus niet écht een very bluesy choice, al wordt hier en daar de Creoolse beans ’n rice wat overgoten met een bluessausje. Met ‘ Loaded’ levert Indian Cigars intussen al een tweede CD, al is ie wat aan de mini-kant.
Slechts 7 nummers tekenen voor een half uurtje muziek, maar wat voor muziek ! Stomende partymuziek in een real New Orleans Tradition, een Creoolse mix van soul, gospel, brassband en funk !De funky groove voert hier de boventoon en Mardi Gras ambiance is steeds rondom aanwezig. Zo starten we na de piano-intro van Wouter ‘Otis’ Debode met het van Professor Longhair bekende ‘Tipitina’ ,met een Danny Verheecke sterk aan de fingerpickin’ bass en een heel erg overtuigende Peter Versluys met die sterke rauwe stem van hem die bijwijlen een Joe Cocker voor de geest roept. New Orleans muziek zonder blazers, dát is haast uitgesloten,maar Indian Cigars beschikken dan ook over een drietal dat de New Orleans spirit levendig te voorschijn haalt. Frank Debruyne (sax), Rudy Reunes (trompet) en Ivan Valck (trombone) doen dat voortreffelijk en met veel klasse. In ‘Funk is in the house’ zet Peter Versluys een stapje terug en krijgen we een Booker T-achtig ,jazzy intermezzo met een koortje van backing vocals, rollende orgeltonen, en een gitaarsolo van Christophe Geuens. Wel erreg jammer ! dat je niet meer info over de diverse bandleden kan bekomen op hun website. Enkel van Wouter Debode leren we dat-ie jazzy geschoold is en o.a. les kreeg van Dominique Vantomme. Alleszins is de toon gezet, dit is de partymuziek bij uitstek ! Soul en blues schouder aan schouder in ‘You can make it if you try’ en dat klinkt ook wel bekend al kan ik zo direct niet op de componist komen… Even op de hoes kijken dan, maar dat blijkt vergeefse moeite, componisten staan niet vermeld en ook op de site geen woord er over.
Da’s een fout die beter niet gemaakt wordt, foei dus. Want de songs worden verder méér dan behoorlijk gebracht. Zo sleept ‘I feel so damn good’ je zeker naar de dansvloer, …dat is, als je je daar nog niet bevond ! Er zit hier wat gospel bij en wat verder ook opvalt is het strakke drumwerk van Karel Van de Casteele, ook al geen kwaad woord van te zeggen. We gaan up tempo en swingend verder met ‘People sure act funny’, saxsolo incluis. Hier weer dat gospelsausje en het nummer mooi afgerond door de blazers. Je voelt dat dit geen beginners zijn, maar Indian Cigars zijn dan ook al méér dan zes jaar bezig… ‘Junko partner’ van Dr. John krijgt een mooie slidegitaar erbij , R & B is in the house ! De trompetsolo komt daar dan mooi tussendoor en verder zorgt het orgel en de blazerssectie voor een evenwichtige totaalsound. Erg sterk. Maar intussen zitten we wel al bijna aan het gaatje van de CD. Het is dan ook jammer en mij een raadsel waarom deze CD niet verder werd aangevuld door nog eens 6 of 7 nummers. De New Orleans muziekscene heeft méér dan genoeg op het programma staan en deze jongens bewijzen met deze CD dat zij dit erg goed kunnen brengen ook. Misschien waren de bronnen (lees geldbronnen) wel uitgeput? Ook hier geen commentaar terug te vinden op de webstek… Dus gaan we er jazzy tussenuit en ook een beetje ‘loaded’, lijkt het wel, op het ‘Everything I do gonna be funky’, een stemmig partymuziekje, zo ergens tegen de ochtend aan…