De wetenschap dat deze jongens allen reeds in min of meerdere mate betrokken waren (of nog zijn) bij het BJO en de teneur van opener ‘Diem Ha’ scheppen even de illusie dat hier een groter orkest bezig is. Tenorsax/componist Dieter Limbourg hervormt dit gezelschap van 6 jonge uitstekende muzikanten met deze song tot een boppend showorkest.
Het relaxte ‘Loose ends’ dan, wederom van de hand van Dieter, die op dit album voor 5 van de 9 composities tekent, schept ruimte voor mooie soli van Peter Verhaegen op bass en Lode Mertens op trombone.Yeahhh !
Daarna gaan we boppend verder op ‘Four or Five’ van leader Nico Schepers, met soli van hemzelf en, blij da’k hem nog es hoor, pianist Bart Van Caeneghem, die samen met Lieven Venken (drums) en bassist Peter ook nog es zijn eigen trio heeft . Naast ‘De Frivole Framboos’ weer een ander hoofdstuk... Subtiel ingeblazen door Nico nodigt ‘The Queen of Palonia’ daarna uit tot zalig onderuitzakken, oogjes toe. Mooie song zondermeer.
’Bells ’n Brass’ komt vervolgens vanuit de verte aanstappen, schept meer verwachtingen, maar houdt het bij de, weliswaar uitstekende, soli van Nico Schepers, Lode Mertens op trombone en Bart op piano om daarna weer zachtjes uit te deinen. Te strak gehouden echter en te braafjes. Hoog tijd voor wat weerwerk dus en dat krijgen we met ‘Oban Blues’. Een Nico Schepers zoals we hem kennen, krachtig op trompet ! Uitstekend pianowerk daarbij van Bart Van Caenegem en de babbelende trombone van Lode. Drumsolo van Lieven Venken en even later de climax. Graag méér van dat..!
Ieder doet zijn duit in het zakje en met ‘Waiting’ levert roffelaar Lieven Venken zijn bijdrage dan. Een ballad is het met zangerige trombone en cymbalendrummende Lieven steeds mooi en niet opdringerig aanwezig.
Daarna krijgen we weer een Limbourg compositie 'Fitzrovia’ en horen we hem ook nog es op de tenor. Terecht is Dieter één van de solisten die we steeds graag naar voren zien komen bij het Brussels’.
Afsluiten doen we na een boeiende 56’23’’ met de titelsong ‘Hoppin’Around’  met weer die uitgesproken, krachtige trompet van Nico. We vervolgen het rijtje met ‘talkin’ trombone’  met Lode Mertens en een rauwere Dieter Limbourg. Postboppin’, alleszins boppin’ naar het einde toe, met knippende vingers, zo hebben we het graag !