|
Eén stem … voeg een gitaar toe en je hebt een
duo. Breng een ritmesectie binnen en je hebt een band. Dit proces
kost tijd. De toepasselijke titel "About Time" is het nieuwste album
van de Hongaarse zangeres Veronika Harcsa en haar vaste partner,
gitarist Bálint Gyémánt, samen met de Belgische "Enfants terribles",
bassist Nicolas Thys en Antoine Pierre op drums.
"About Time" is het tweede album dat in deze
formatie wordt uitgebracht. In vergelijking met "Shapeshifter", de
eerste joint venture van de band die in 2019 werd uitgebracht,
markeert "About Time" echter een enorme sprong - in meer dan één
opzicht. Op "Shapeshifter" verbreedden Veronika Harcsa en Bálint
Gyémánt hun stilistische horizon door een brede reeks sonische
kleuren op te nemen. Op "About Time" gaan ze verder in het vertalen
van deze uitbreiding naar hun eigen onderscheidende taal. De basis
voor dit tempo ligt in de chemie van de band. De echte boodschap van
'Shapeshifter' was dat het duo de vele mogelijkheden omarmde die
werden geboden door de toevoeging van een ritmesectie. Nu, in de
loop van talloze optredens op tournee samen, zijn de bandleden naar
elkaar toe gegroeid, zowel muzikaal als op menselijk niveau. Thys en
Pierre, bekend bij de Hongaren sinds haar studie in Brussel, zijn op
zichzelf bandleiders in een grote verscheidenheid aan formaties en
dit geeft hen de ruimte om hun eigen inzichten op ooghoogte in de
bandcontext te brengen. "Er verstrijkt altijd veel tijd tussen
albums", zegt Harcsa. "We hadden net een of twee concerten samen
gespeeld voordat we het eerste album opnamen en pas toen hebben we
de eerste stap gezet. Op 'About Time' konden we onze
podiumervaringen zeker de studio in transporteren."
Veronika Harcsa staat vooral bekend om de
manier waarop ze haar muzikale optredens transparant houdt, altijd
op een fijne en zeer doorlatende lijn tussen jazz en kamermuziek. Op
haar laatste album "Debussy NOW!" toonde ze
diepgaand haar obsessie met hedendaagse bewerkingen van klassieke
stukken. Op "About Time" zijn het hoge energieniveau en de
uitgesproken dichtheid van expressie des te verrassender. Soms
klinkt er iets van woede door in haar stem, zonder dat dit ten koste
gaat van haar transparantie. De band pikt de impulsen in haar stem
sympathiek op, draagt ze verder, onderstreept of compenseert ze.
Harcsa en Gyémánt profiteren van het feit dat ze de capaciteiten van
de ritmesectie veel zelfverzekerder kunnen gebruiken voor de
dynamiek van de nummers dan het geval was op "Shapeshifter". Deze
ontvouwen zich vanuit zichzelf in een vaak onvoorspelbare frictie
tussen poëzie en macht die zich op elk nummer ontwikkelt tot een
nieuwe dramaturgie.
In de driehoek tussen peinzende Jazz, subtiele
kamermuziek en energieke rock ontstaat een geheel nieuw terrein. Je
hoort het kwartet zowel als een rockband met jazzachtige nuances als
een kamerensemble met een jazz-, rock- of ambient-flair. Alle vier
de muzikanten weten precies hoe ver ze individueel en collectief
kunnen gaan. Ze laten hun ideeën de vrije loop en houden de teugels
altijd stevig in handen. In concert komen veel van de beslissingen
van de band voort uit spontane improvisatie. Het kan bijvoorbeeld
gebeuren dat Gyémánt een solo speelt en Harcsa daarna tekst toevoegt
– het resultaat klinkt misschien als een gecomponeerd lied, terwijl
het eigenlijk uit een improvisatie is gegroeid. Door constant te
experimenteren met nieuwe ideeën en de volgorde van de nummers te
veranderen, kreeg de groep uiteindelijk onder de knie wat er op het
album zou kunnen werken, en liet tijdens de productie niets aan het
toeval over. Veronika Harcsa beschrijft het proces: "We weten dat we
met elkaar kunnen improviseren en hebben de spontaniteit van
improvisatie weten vast te leggen. Tijdens het studiowerk kwam
echter veel meer structureel en strategisch denken om de hoek
kijken."
Veronika Harcsa benadrukt dat dit alles alleen
mogelijk is doordat de leden van het kwartet dezelfde alertheid en
aandacht voor elkaar tonen als de leden van een kamerensemble. Eén
van de meest cruciale voorwaarden in deze context is vertrouwen. De
zangeres en gitarist maken al 15 jaar samen muziek en hebben steeds
nieuwe ervaringen uit verschillende constellaties verwerkt in hun
gezamenlijke projecten. De bassist en de drummer zijn pas vijf jaar
samen, maar hoewel ze elkaar daarvoor al kenden, hebben talloze
concertreizen hen veel dichter bij elkaar gebracht en een solide
basis in wederzijds vertrouwen gegeven. "Muzikanten kunnen niet
samen optreden zonder vertrouwen. Bálint en ik zouden met de beste
muzikanten ter wereld kunnen spelen, maar dat zouden we liever niet
doen als we niet 100% op hen kunnen vertrouwen. Muziek is te
belangrijk voor ons om met mensen te spelen die we niet absoluut
vertrouwen."
"About Time" is een album dat even opwindend
als schrijnend eerlijk is. Uit een poëtische frictie die intenties
uit de jaren zeventig vat en combineert met de ervaringen van nu,
ontstaat een waar geluid voor de toekomst. Een gezonde utopie vol
hoop en menselijke warmte, maar die de uitdagingen die voor ons
liggen niet verbergt. De dubbelzinnige titel zegt het al - "About
Time" is een muziekstuk dat een maatstaf vormt en dat nog lang zal
worden gehoord.
|
