back to start !

 

 

ARCHIEF MUSIC 2019

                                                                                                               

click for index 

 

 

 

 
     
 
       
       
       
Michel Bisceglia & Didier Francois Mike del Ferro Trio ft. David Linx 
       
'Whispered Whishes'  

'From One Language to Another - Songs Inspired by Wandering the Globe'' 

CD NEW APR
        
       
info   info  
       
Nieuw studio album met 8 eigen composities
aangevuld met herinterpretaties van klassieke composities
van Händel, Kapsberger en Machaut. Het album verkocht de voorbije maanden al goed in Frankrijk, China, USA en Japan.
In België beschikbaar vanaf 1 april 2019. Met Michel Bisceglia aan de piano. Didier François bespeelt de viola d'amore a chiavi, een prachtig klassiek Europees instrument.
Met Klara's kersverse solist van het jaar: Romina Lischka!
Ook op dit album bespeelt ze haar viola da gamba.
Featuring artiest Trilok Gurtu bespeelt Hindoestaanse percussie-instrumenten en demonstreert zijn vocale percussietechniek.
 

release Apr 1, 2019 
  Mike del Ferro brengt in samenwerking met Challenge Records een 10-delige CD-serie uit ‘Songs Inspired wandering the Globe’, gebaseerd op Mike’s wereldwijde reizen. De aankomende CD met David Linx is de vijfde CD in deze serie.

De Belgische/Franse zanger David Linx en de Nederlandse pianist Mike del Ferro zijn jeugdvrienden en delen sindsdien al hun bezetenheid voor muziek en jazz. Ze hebben meer met elkaar gemeen: het reizen, de interesse in vele verschillende muzikale stijlen en culturen en het spreken van van meerdere talen. Beiden ontwikkelden hun eigen muzikale carriere en touren al jaren in verschillende bezettingen over de hele wereld waarbij ze elkaar af en toe tegenkomen. Zo kwamen ze elkaar ook tegen tijdens de Edison Awards 2017 en besloten toen dan eindelijk de samenwerking waar ze al lang over praatten op poten te gaan zetten. Het uitgangspunt voor deze samenwerking is het onderzoeken van de eigen identiteit: weten wie je bent. Het is een weerspiegeling van hun vele tournee's en de kennismaking met vele culturen. Daaruit hebben ze een keuze gemaakt uit de voor hen speciale songs en er een eigen interpretatie van gegeven.

“Elke taal swingt als je zelf maar swingt en als jazz musici vinden we altijd harmonische invalshoeken en kan improvisatie elk moment opduiken”





Bekijk de video van Mike del Ferro Trio ft. David Linx | Lifetimes such as These

From One Language to Another - From One Language to Another


Mike Del Ferro piano | David Linx vocals
Jeroen Vierdag bass | Ruven Ruppik percussion | Carmen Araujo Santamaria vocals track 1 & 2


Release datum: 19/04/2019


 
 
 
       
     
 
       
 
     
   
 
 






 


CD Release "33" Or Bareket 3 mei op ENJA RECORDS & BeNeLux tournee




Contrabassist Or Bareket is momenteel één van de meest gevraagde en veelzijdige jonge bassisten in de NewYorkse jazzscene. Geboren in Jeruzalem en opgegroeid in Buenos-Aires en Tel Aviv, won Bareket in 2011 de eerste prijs op de jazzcompetitie van de International Society of Bassists. In zijn spel is zijn gemengde afkomst duidelijk aanwezig. Zijn benadering van improvisatie wordt gevoed door mediterrane, Latijns-Amerikaanse en Noord-Afrikaanse folklore, géinterpreteerd door zijn lange studie van de Amerikaanse jazztraditie.
Sinds Bareket in 2010 naar New York verhuisde werkte hij onderandere met Ari Hoenig, Joel Ross, Camila Meza, Chris Potter, Jeff Ballard, Anat Cohen, Gilad Hekselman, Peter Bernstein, Shai Maestro, James Francies, Lage Lund, Aaron Goldberg, Sam Yahel, Nate Wood en Matt Wilson. Hij studeerde aan de New School for Jazz and Contemporary Music en volgde de Banfi Workshop for Jazz and Creative Music. Ook ontving hij meermaals de America-Israel Cultural Foundation-beurs voor uitmuntende artiesten en de Eubie Blake Fellowship.
Ors sterke debuutalbum OB1 kwam in 2017 uit op het label Fresh Sound New Talent. In mei 2019 brengt het Duitse kwaliteitslabel Enja Records Ors tweede album uit, getiteld 33. Op het podium omringt de bassist zich altijd met andere toptalenten uit de New Yorkse scene, zoals gitarist Shachar Elnatan en de enorm getalenteerde pianist Nitai Hershkovitz.
Een concert van het Or Bareket kwartet is een buitenkans om een topformatie in wording aan het werk te zien.




bezetting


Shachar Elnatan—gitaar Nitai Hershkovits— piano OrBareket—bass
Daniel Dor—drums

BeNeluxTour


Zaterdag 18 mei, Lantarenvenster, Rotterdam Tickets
Zondag 19 mei, Eupen, Eupen MusikMarathon Tickets
                                       Zaterdag 25 mei, Flagey, Brussel, Brussels Jazz Weekend Free festival -info

 
     
 
 

 
 
 
 
 







3 April 2019

JAZZ XS: Hendrik Lasure Warm Bad (JazzLab 2.5) + Easy Pieces

Naar aanleiding van 25 jaar JazzLab Series en W.E.R.F. Records is Hendrik Lasure gevraagd in 2018 om een nieuw project op poten te zetten. Hij verzamelde zijn persoonlijke dream team, een warm bad met een zevenkoppig ensemble dat het midden houdt tussen dromerige jazz, met wat popinvloeden en minimalistische inslagen hier en daar.
Maar eerst krijgen we speciaal in het KC Nona een voorprogramma met de groep “Easy Pieces”.




Ze spelen een combinatie van akoestische en versterkte klanken aan de hand van originele composities van Hendrik Lasure die geschreven zijn voor deze ongewone bezetting. Hendrik creëert  op keys en allerhande elektronica brede soundscapes die geregeld uitmonden in zorgvuldig uitgewerkte melodieën. Hij speelt erg geconcentreerd en gooit zijn hele body mee in de muziek. Benjamin aan de gitaar geeft tussendoor enkele woorden uitleg. Toch genieten we van enkele fijne instrumentale stukjes met een geïmproviseerde dimensie.  Dit smaakt naar meer. Verrassend is ook de pianist die ik nu pas ken. Hij speelt soms subtiel fijn en kan ook voluit gaan.

    

JazzLab, het professioneel netwerk voor Belgische Jazz bestaat 25 jaar en presenteert onder de noemer Jazzlab 2.5 een doorsnede van een kwarteeuw Belgische jazz, met een blik op de toekomst. Vier toonaangevende muzikanten krijgen vrij spel om een gloednieuw project te lanceren. Pianist/componist Hendrik Lasure sluit de reeks af met zijn project Warm bad (eerder waren er al Dré Pallemaerts, Donder en Bert Dockx). We kennen natuurlijk Hendrik Lasure als pianist van het duo SCHNTZL waarmee hij samen met Casper Van De Velde reeds rijkelijk in de prijzen viel en die we o.a. hier in het verleden ook hebben zien optreden.




Hendrik trakteert ons op nieuw werk voor deze zevenkoppige band, genaamd Warm Bad - een saxofoon/pianokwartet, bijgestaan door drie gitaren. Het is een evenwichtsoefening tussen harmonie en dissonantie, tussen vaste structuren en improvisatie en tussen abstracte klanken en toegankelijke meeslepende deuntjes.
De band vandaag heeft ook pas een album uit ‘Garden head’ en probeert zowel één sterk geheel te vormen, als dat ze andere benaderingen zoekt tot het spelen in trio. Hendrik onthult zich voor het eerst als zanger en dat is even wennen in het titelstuk van de plaat ‘garden head’. De zanglijnen betekenen een extra droomfactor à la Nick Drake, doordat deze steeds rustig en tegelijk vol gevoel ingevuld worden.
De band neemt hun tijd om iets op te bouwen. Niets klinkt gejaagd en dat mist zijn effect niet. Zonder dat een instrument de show wil stelen, draagt alles kalmpjes aan bij aan het opwekken van dezelfde emoties. Een warm gevoel overweldigt je, ook al zitten de nummers nog steeds vol met muzikale details.
Af en toe gaan Lasure en zijn kompanen de meer uptempo kant uit. De jazzsound blijft behouden, maar de nummers krijgen een vrolijke, gelukzalige dimensie.

     

Casper houdt zijn partner in crime Hendrik goed in de gaten. Goed gedaan en een mooie live ervaring.
Nog tot begin mei toert Warm Bad doorheen Vlaanderen.

 
Michel Proesmans 

...aan de start van een nieuwe lente hou ik, met de frissigheid van de voorbije winter nog steeds in me lijf, van een ‘warm bad’, dus zakken we graag af naar Nona’s oude zaal die ons altijd terug naar vroeger voert…de cinemazaal en nu al vele jaren theaterzaal, een plek om te koesteren…Alvorens we dat warme bad in duiken, om zo te spreken, krijgen we eerst een ander project te horen van toetsenist/componist Hendrik Lasure, ons welbekend  van het SCHNTZL duo (lees hier onze recensie uit 2016) en da’s grotendeels een trip door een onwerkelijk landschap, nieuwsgierig en voorzichtig verkennend waarbij de piano van Dorian Dumont soms vooraan start en dromerig rondkijkt terwijl de medespelers subtiel bijvallen met gitaarlicks en aftastende soundscapes. 

Dan weer is er een song waarbij de gitaar meer het woord neemt en de keys basgewijs meedijnen, een golfjesbeweging die de piano dan overneemt. Steeds is daar weer dat lichte gevoel van ontwaken, het doorbreken van de slaap naar de realiteit van het nu, het soms wat krachtiger afzetten met een sprongetje op kousenvoeten om daarna rustig in het ijle te gaan zweven. Een enkele keer is is er een speelse vrolijkheid die meer het jazzy pad bewandelt en naar het einde van de set toe gaan we overdacht en ernstiger naar een melodie grijpen met een gitaar die het voor het zeggen heeft zoals die een andere  keer ook tot rust kan manen en dan de monoloog aan de piano kan laten. Aan het slot bezinkt alles terug in het onzekerder aftasten van aan de start. Hendrik , de componist, houdt zich  met dit project bewust wat op de achtergrond en strijkt de ‘Easy Pieces’ voorzichtig op je luisterbrood. Ik ben intussen benieuwd naar de boterham na? ...In? ….Het Warm Bad’…

 

...Na het inleidende ‘Welcome’ met Sam Comerford aan de dwarsfluit vervolgen we zoals op de CD, erg poppy met ‘Jonas’ en we horen voor het eerst Hendrik ook zingen waar ik zo niet direct wild van ben maar het zachte stemgeluid leent zich wel tijdens deze wat ‘boswandeling’ als je ’t vergelijkt met de instrumentale trip van ‘Easy Pieces’ daarstraks.


   

 Het   gepling plong van ‘Alarm’ kondigt dan ‘A Paradise for Sam’ aan, een rustige melodie, waar ook weer Sam Comerford, nu aan sax, zich laat opmerken, een melodie die dramatischer overgaat in wat anders en waarin de ganse bezetting zich nu laat horen en de folky sfeer van daarnet verdwijnt…voor even maar want ‘Our Bubble’ , da’s ook weer wat volksdansen al is het dat ook niet echt maar ’t is een mooi nummer, gedreven door veel geroffel op de drums en een Hendrik, geïnspireerd aan de pianotoetsen. Die key-aanslagen leiden dan tot wellicht één der beste nummers én titelsong van de CD , ‘Garden Head’ met Hendrik nogmaals aan de vocals ook en da’s dan een ietsje Peter Gabriel like denk ik dan welwillend al is’t veel minder krachtig …’Mountains and Woods’ vervolgt en had ik het niet gezegd dat het wat een boswandeling zou zijn ? De sax tekent hier het te volgen pad uit maar percussie geluiden van allerlei slag maken de uitkomst erg onzeker en ik denk dat ‘the Moods’ daarna pas terug het juiste pad opzoekt.. vocals, een mooie gitaarsolo en weerom die sax van Sam Comerford, ja die maakt wel een goeie beurt vandaag ! Na de voorstelling van de muzikanten mag ‘Diamond Dash’ het concert dan afsluiten en da’s eigenlijk een lang uitfaden met de intussen bekende ingrediënten en daarbij ook weer de stem van Hendrik ‘Ik zou er toch m’n job niet van maken, van dat zingen’ zei k’hem achteraf maar een aardig applaus leek welverdiend want ’t was best een aardig optreden ook al zal ik hier niet écht de hevigste fan van zijn maar dat talentvolle Hendrik wat in zijn mars heeft, da’s intussen wél zeker !


 

 

Winus 

 
 
 

  

 
 
 
 

 
 
 
   
 

 



 

 

 

Zaterdag 6 april werpt De Bijloke het Ear to the Ground Festival voor de voeten van wie de ene aparte belevenis na de andere wil meemaken. In de ruimtes en tuinen van de Bijlokesite kan je een wandeling maken langs 32 korte voorstellingen en concerten. Op het menu staan installatiekunst, performances en avontuurlijke muziek.
In de laatste rechte lijn naar die dag zoomt Jazzepoes even in op cd-uitgaven van Peter Jacquemyn, die er optreedt met Fundament.




Peter Jacquemyn (°1963) is beeldend kunstenaar en muzikant. Hij tekent in een ruwe stijl, beeldhouwt met bijl en kettingzaag, speelt contrabas met vingers, vuisten en strijkstok - soms met allerlei voorwerpen erbij (lege drankblikjes, verfrommeld papier,…).








Fundament




Als laureaat JazzLab Impuls toerde Peter Jacquemyn in het voorjaar van 2017 met Fundament doorheen Vlaanderen. Het twaalfkoppige ensemble van alleen maar basinstrumenten maakte diepe indruk en mocht in 2018 op het grote podium een dag openen van het GentJazz festival. Tegen die tijd had de groep een cd opgenomen.
Met 5 contrabassisten en 7 blazers (trombone, tuba, tubax, bassax, baritonsax) schept de groep een eigen klankwereld. Vanuit de lage registers wordt op- aan- en afgebouwd in donkere sferen en duistere routes. Daarin groeien bewegingen die in samenhang of elkaar kruisend uiteenlopende associaties kunnen oproepen. De klanken krijgen iets dreigend, alsof diep in een dicht woud, ietwat sinister, geesten die zich bedreigd voelen ontstemd hun onrust laten horen. Als zij tilt slaan is het niet minder schrikwekkend als een fabriek die in alarmfase gaat.
Fundament heeft ook een ritualistische kant Zoals hij dat wel vaker doet, betrekt Peter Jacquemyn zang in de muziek, een deel daarvan geïnspireerd op traditionele Mongoolse keelzang. Maar op andere momenten grommen en schreeuwen de stemmen.
Live krijgt de muziek fysiek vorm als een choreografie onder leiding van Peter Jaquemyn. lees ook ons concertverslag in het CC Mechelen (06/05/2017). De cd Fundament verscheen bij el Negocito records (2018).






In Memoriam Global Village



Als muzikant timmert Peter Jacquemyn aan de weg van geïmprovisserde muziek. Op zijn persoonlijke pad draagt hij de erfenis uit van Peter Kowald, die in 1968 meespeelde op Machine Gun van het Peter Brötzmann Octet. Jacquemyn zag Kowald live bezig begin jaren 1980 en realiseerde zich toen welke richting hij muzikaal uit wou. Hij trad letterlijk in de voetsporen van Kowald door na diens dood zijn plaats in te nemen in het trio Global Village.
Samen met Gunda Gottschalk (viool en stem) en Xu Feng Xia (guzheng en stem) versmelt Peter Jacquemyn improvisatie met invloeden uit oude muziektradities. De vrije muziek komt hier met een folkinslag. In korte stukken tonen de muzikanten zich zowel van rauwe als fijnzinnige kanten waarbij zij verschillende Aziatische invloeden omhelzen. De cd In Memoriam Global verscheen bij el Negocito records (2016). Vrijdag 26 april live mee te maken in Bonn, Kreuzung an St. Helena.


Cloud Chamber



Als afsluiter van het Ear to the Ground Festival staat Exit F geprogrammeerd van het Nadar ensemble, een openluchtconcert voor ensemble en 4 heteluchtballonnen. Artistiek leider van deze voorstelling is Stefan Prins. Met deze ingenieur die eenmaal dat diploma op zak compositie ging studeren zette Peter Jacquemyn in 2016 Cloud Chamber op.
Cloud Chamber stond voor een dialoog waarin de twee hun krachten op elkaar lieten inwerken. De een met contrabas en stem, de ander met elektronica en live editing. Die samenwerking heeft weg van een laboratorium waarin reacties tussen mens en techniek worden uitgelokt en gemanipuleerd. Jacquemyn sprak met bewondering over de reactiesnelheid van zijn kompaan. Die voerde heel interactief samples in het spel en bracht bij de akoestische klanken van de contrabas herwerkte geluiden aan. Machinale, industriële krachten lopen samen met krachtige vingers, snaren en hout. Voor sommigen vast zenuwslopender dan geluiden uit de tandartsenpraktijk.
Ideaal om te associëren met vooruitstrevende en onorthodoxe kunstuitingen, goed voor musea genre Verbeke Foundation. Waar leven en dood, natuur en chemie met bizarre mechanieken in een apart daglicht gepresenteerd worden.
Champ d’action heeft de resultaten van dit samenspel op 2 cd’s uitgebracht, de ene studio-opnamen, de ander live.


Danny de Bock

 

 
     
 
 
 

 
 


From February 15 the registrations for Jazzcontest Mechelen 2019 are open. You can send demos until 30 April. Semi-final last weekend of June and the final on Friday, August 23 at Hof van Busleyden! Registration on www.jazzcontestmechelen.be
 
 

 
 
           
           
           
Toine Thys   HAST  Kreis 
           
'The Optimist'  

'Elegy'  'Askr' 

CD NEW MRT
            
           
info   info info    
           
Het begon nochtans onder een slecht gesternte. Annuleringen, sneeuwstormen,vluchten die afgeschaft werden, agenda’s die niet overeenstemden en zelfs een brand. Niet echt de gedroomde omstandigheden om aan opnamen te beginnen. Toine Thys is echter een doorzetter en iemand die weet van aanpakken. Het lukte hem uiteindelijk om iedereen samen in de studio te krijgen. In eerste instantie waren er de twee muzikanten met wie hij reeds meerdere malen samenwerkte: de Frans-Senegalese gitarist Hervé Samb (Salif Keita, Lisa Simone, David Murray, Youssou N’Dour) en de Canadese drummer Karl Jannuska (Lee Konitz, Kenny Wheeler, Mark Turner, Baptiste Trotignon). De Amerikaanse orgelist Sam Yahel (sidekick van onder meer Joshua Redman, Bill Frisell, Norah Jones en Maceo Paker) raakte zo in de ban van dit trio en hun repertoire dat hij meteen bereid was om mee te werken. Alles draait rond de composities van Toine Thys die verankerd zitten in de soul en de Afrikaanse muziek. De groovy Hammond-klanken krijgen daarbij een prominente plaats. De inventieve solo’s van Hervé Samb evenals diens hypnotische begeleiding (luister maar naar de akoestische gitaar in het openingsnummer ‘Lullaby Of Gounghin’) zorgen voor extra inkleuringen en dieptegang. Energie en spanning wisselen af met meer mysterieuze en ingetogen passages gevoed door de basklarinet van Thys en de gospel-getinte speelstijl van Sam Yahel. In zijn nummers verwijst Thys zowel naar zijn reizen in West-Afrika (‘Lullaby
Of Gounghin’, ‘The Optimist’) als naar een uitbundige carnavalnacht in Binche (‘Masks And Feathers’) en het verlies van zijn dierbare Oekraïense vriend en operazanger Wassyl Slipack (‘Cosmic Wassyl’). Er is zelfs een humoristische knipoog naar een aantal driftkikkers uit zijn onmiddellijke omgeving.

release Feb 1, 2019 


 
 
  H A S T is een instrumentale band met roots in jazz, rock en improvisatie. Hun typerende sound wordt het best omschreven als een
onversaagde verkenning van verbluffende eenvoud, riffs, en vrije improvisatie. Minimale soundscapes versmelten met noise elementen, als een unieke mengeling tussen een Mondriaan en een Pollock. H A S T is mindblowing, earblowing en heartblowing. Een verkenning van extreme dynamieken, pure eenvoud en alles daartussenin.


2018 : Laureaat STORM! Contest
2017 : Winnaar Jazztract Gent Jazz Festival
2016 : Laureaat op Theater Aan Zee

Line-up:

Rob Banken - altsax
Artan Buleshkaj - gitaar
Roeland Celis - gitaar
Cyrille Obermüller - contrabas
Elias Devoldere - drums







release Mrt 1, 2019
 
 
Hallo,
Wij zijn Kreis, en stellen u graag ons debuutalbum voor, genaamd Askr.
Het album werd opgenomen mei 2018 en werd 7 maart dit jaar gereleased in eigen beheer. Askr is oud-noors voor een Es. In Noorse mythologie zou de Es Yggdrasil, de Wereldboom, negen werelden verbinden. Op dezelfde manier proberen wij alles wat ons beïnvloedt samen te brengen in onze muziek. Askr zou ook de naam zijn van de eerste man op aarde, gemaakt uit een Es. Wij hopen dat u geniet van onze eerste worp.

Kreis is een trio dat op de wip zit lussen lyrische jazz, mijmerende kamermuziek en het suggestieve van filmmuziek. Zachtmoedig en melancholisch verkennen ze de grenzen van compositie en improvisatie.


Line-up:

Benjamin Hermans, saxofoons & klarinet Stan Maris, accordeon & composities Kobe Boon, contrabas







release Mrt 7, 2019
 
 
   
           
     
 
   
           
           
 
 
 

 
 
 
   
 



Creative and Improvised Music from the Netherlands

 
     
  new CD-releases - March 2019

 
       

 
   
     
     
 
 
 

 
 
 
   
 




 

 
 
Zaterdag 16 Maart :  10 Jaar Appeltuinjazz  = EXPO + LG Jazz Collective

 
 

 
 



Leuven Jazz…, 10 jaar Appeltuinjazz…een uitstekende gelegenheid dus om nog es naar Leuven te trekken en we doen dat in combine met Lejo van de Mechelse JaZZZolder die zijn diensten als chauffeur aanbood. Niet te versmaden dus want ik ben al helemaal geen liefhebber om in Leuven m’n weg te gaan zoeken. Michel, onze Proes is er ook bij want die is altijd liefhebber voor al wat jazz betreft en gelijk pikken we ook Kris op, jarenlange tekenaar van de geliefde JaZZZolderprenten, improviserend kunstenaar én bovendien JAZZEPOES medewerker ( zie ook onze reeks ‘Overd(ho)nderd). Mooi zo , en pardoes zijn we in Leuven zie !.. Kris woont immers maar op een boogscheut hier vandaan….
We worden verwend want ter gelegenheid van die 10 jaar Appeltuinjazz wordt er schuimwijn geschonken voor de aanvang van het concert en kunnen we de foto’s van huisfotograaf Eric Malfait bekijken, een selectie van 20 prenten uit die 10 jaar en voorzien van bijschriften door zangeres Viona Westra, van wie d’er ook een foto bijhangt.



 Het wordt wat bijpraten met deze en gene want je ontmoet altijd wel iemand op die recepties die je lang niet meer zag. Tegen half negen zal het LG Jazz Collective dan een eerste set starten. Zij zijn geen onbekenden hier, stonden hier meermaals maar nooit eerder in deze volledige bezetting. LG staat trouwens voor Liège maar de band bestaat zowel uit Vlaamse als Waalse muzikanten…wist ik weer niet maar dankjewel Alex Koo voor je uitleg ! Het LG Jazz Collective is mij trouwens verder nog onbekend, ik zag of hoorde ze nooit eerder. De afzonderlijke muzikanten zijn mij dan wél goed bekend en ik weet intussen dat er vorig jaar een nieuw album uitkwam, het derde dacht ik, na ‘New Feel’ uit 2014 en dan was er nog een Live album, dacht ik… Een mooi concert wordt het , na opener ‘Opening’ (hoe gepast :-) !) en alle muzikanten krijgen hun kans om te schitteren maar d’er is natuurlijk ook veel ruimte voor de gitaar van componist Guillaume Vierset , de man achter de nummers van ‘Strange Deal’, het nieuwe album.


     

 

 

 Songs, ingetogen, wegdromend of net ontwakend en tot de realiteit komend…keuvelend ook…composities die niet echt blijven hangen maar waarin de afzonderlijke muzikanten wel kunnen schitteren in hun solo’s. Songs ,al eens sfeervol uitdijend in elektronica of dan weer was er een flinke streep ‘jazz from hell’ op de keys zoals ook Zappa dat kon…Die dingetjes maakten het boeiender want we bleven de eerste set nogal in hetzelfde stramien hangen vond ik. Sommige melodieën waren meeslepend hoor maar dan vooral in de tweede set die afgesloten werd door het funky stomende ‘Carmignano’ (denken we dat het was…) Alain Pierre draaide doorheen de twee sets als een extra ritmische versnelling en het eindapplaus mocht er dan ook best zijn, voor eenieders artistieke, muzikale kwaliteiten !
Toch spijtig dat bij deze gelegenheid geen piano voorzien werd want de keys van Alex , dat was met momenten best leuk en to the point maar een pianist moet je wel een vleugel gunnen. Het concert plaatsen achteraf leek me ook al moeilijk en je hoorde sommigen wel van Antonio Sanchez gewagen, Pat Metheny ook of het Urbex van drummer Alain Pierre. Placebo van Marc Moulin ? …nee, ook al niet ! LG Jazz Collective heeft duidelijk een heel eigen identiteit en dat het een Waals Vlaams collectief is geeft het een extra’cachet !

 
 

Winus

 
 
 
 
  

Het is me wat te lang geleden die Appeltuin Jazz in Leuven , maar we zakken er graag naar toe vandaag met wat Jazzzolder liefhebbers uit het Mechelse. We zijn er vroeg bij om ook de receptie op 10 jaar Appeltuin Jazz mee te vieren en we genieten van een collectie jazzfoto’s van huisfotograaf Eric Malfait ondersteund met fijne teksten van zangeres Viona Westra. Appeltuin Jazz bracht er al 150 muzikanten gedurende 10 jaar. Appeltuin is een Steinerschool met een turnzaal met veel houtwerk voor een aardige geluidsbalans zelfs met weinig of geen versterking. En in het kader van Leuven Jazz 2019 waar er 60 concerten doorgaan dezer dagen treden straks het “LG Jazz Collective” op en presenteren hier hun nieuwe plaat ‘Strange Deal’. De band draait rond de fijne composities en arrangementen van gitarist Guillaume Vierset. Hij heeft een koppel vrienden mee die allemaal van niveau zijn. Het zijn doorwinterde muzikanten die we al gezien hebben in de Jazzzolder.
De setlist teert op de nieuwe plaat en ook wat van de vorige schijf ‘New Feel’. De muziek tussen beide platen komt overeen en is dus moderne Belgo-jazz. Het zijn complexe rijke muziekstukken die veel concentratie vergen met een hoop bladmuziek op de lessenaars. Ook merken we op dat er mogelijk minder is gerepeteerd en ze niet goed weten wie een solo mag aanvangen. De reacties zijn ook wat tam en de vonken springen er niet echt af. Ze hebben meer zekerheid nodig en ze zouden meer moeten afdwalen van het strakke keurslijf. Jean-Paul weet dit even te doorprikken door een gebalde trompet solo te geven en ook drummer Antoine Pierre serveert enkele rake klappen naar het einde toe. Maar helaas is de set iets te mat en blijft op hetzelfde niveau dobberen. We hadden wat meer afwisseling gehoopt.







Pas op, het zijn allemaal doorwinterde muzikanten die we al vaak hebben zien spelen in andere combinaties. Rob en Steven geven ook mooie sax solo’s zoals we dat van hen gewend zijn. Het is een collectief dat enkele van de meest prominente jonge musici van de Belgische jazz bijeenbrengt. De Belgisch-Japanse pianist Alex Koo is hier niet op vleugel doch op synthesizer en weet af en toe wat vervormde klanken erdoor te jagen. Het is muziek die denk ik moet groeien en je zal er dus enkele keren moeten naar doorluisteren.
Het bisnummer is een aardige uitsmijter met veel spelplezier.

De setlijst zou moeten zijn:
1. Opening*
2. Goldo *
3. BreathBreath
4. Tune number
5. Home*
6. Looking forward
7. Oguhara*
8. A
9. Sotsog
Bis ? Carmignano
Met * van de nieuwste plaat uit op het Igloo label





Michel Proesmans

 
 

 
 
 

 
 
 
 
   
 
 

 


 

CD voorstelling/ recensie: TONUS ' Ear Duration'

 



nwoj0020
 
Released:
19 Jan 2019


 
  label : New Wave OF Jazz  NWOJ (sublabel Blue Note Records)
 
 

 
     
 
     
 
  • Accordion, Acoustic Guitar – Dirk Serries
  • Flute, Alto Saxophone – Colin Webster
  • Layout – Rutger Zuydervelt
  • Mixed By, Executive-Producer [Executive Label Director] – Dirk Serries
  • Piano – Martina Verhoeven
  • Recorded By – Tim Cedar
  • Sleeve Notes – Guy Peters
  • Snare [Snare Drum], Performer [Objects] – Graham Dunning
  • Viola – Benedict Taylor

Notes

Performed at Hackney Road Studios, London (UK) on October 26th 2018.
Mastered by Sunny Side Inc. Studio (BE) (Anderlecht, Belgium)

 
     
 


Ga zitten en luister aandachtig naar deze cd . Want hier gebeurt er echt iets nieuw ! Improvisatie muziek bestaat al meer dan vijftig jaar en is de laatste jaren een beetje in een soort slaapstand komen te staan zoals bij vele andere muziekvormen helaas ook het geval is.Vernieuwing is nodig. Gitarist Dirk Serries is een naam die je nog veel
gaat horen in de toekomst en terecht. Met zijn label en project " A New Wave of Jazz" slaat hij de nagel op zijn kop en brengt hij een perfecte symbiose tussen improvisatie en avant-garde muziek. Toen ik deze muziek voor het eerst hoorde kreeg ik een culturele schok zoals ik er al heel lang geen meer had gekregen ! Uit de vele New Wave Of Jazz cd's die uitkomen kies ik deze TONUS "Ear Duration" omdat deze helemaal samenbrengt waar Dirk Serries muzikale visie over gaat. De vijf improvisators spelen samen één muziek zonder daarbij zichzelf te onderscheiden met solo's zoals vooral bij jazz meestal het geval is. En het resultaat mag er absoluut zijn : lineaire muziek die baadt in stilte en soberheid en toch enorme doch serene spanning veroorzaakt door de hyper concentratie van elk van de muzikanten. Mooie klare lijnen van abstracte klanken vermengen zich vloeiend in mekaar en veroorzaken telkens een nieuw opwindend resultaat. Dit TONUS ensemble verbaast ook door een geweldige ritmische drive die het luisteren ernaar nog extra aangenaam maakt. Dirk Serries bedient daarvoor het ensemble met eenzelfde te volgen grafische partituur voor iedere muzikant die de vrije improvisaties van elk in goede banen leidt en tot een helder ensemble of "samen" resultaat. Ge hoort er zowel de lessen in van o.a. componisten John Cage ,Stockhausen , Morton Feldman alsmede de beste totaal improvisatie uit de gouden jaren van (vooral) Britse improvisatiemuziek waar deze muziekvorm trouwens ook zijn ontstaan vind. Voor meer detail over de muziek van het TONUS ensemble verwijs ik naar de uitstekende en zeer kundige tekst van Guy Peters binnenin de cd hoes.

Het TONUS ensemble toert ook succesvol internationaal en met aandrang vraag ik hier dat ook Belgische festivalorganisatoren en radio's dit ensemble wat meer bekendheid en optredens zouden geven. Er waait hier namelijk een nieuwe wind over het muzikaal landschap !

Ook nog een pluim voor de geweldig klare gedetailleerde opname , kenmerkend voor alle uitgaven van het label New Wave Of Jazz.


 
     
 
Hier vind u alles over Dirk Serries en zijn label New Wave Of Jazz : newwaveofjazz.com


 
     
 
Om dit allemaal nog eens extra te verduidelijken , overtuig uzelf met dit eerste (set2) van de drie nummers op " Ear Duration " en u zult zelf horen dat mijn lof helemaal gegrond is !

 
     
 

 
     
     
 
Kris Vanderstraeten (zie ook  de reeks Overd(h)onderd)

 
 
 
 
 
 
 
 
 

 


 

CD voorstelling/ recensie: TONUS ' Ear Duration'

 



nwoj0020
 
Released:
19 Jan 2019


 
  label : New Wave OF Jazz  NWOJ (sublabel Blue Note Records)
 
 

 
     
 
     
 
  • Accordion, Acoustic Guitar – Dirk Serries
  • Flute, Alto Saxophone – Colin Webster
  • Layout – Rutger Zuydervelt
  • Mixed By, Executive-Producer [Executive Label Director] – Dirk Serries
  • Piano – Martina Verhoeven
  • Recorded By – Tim Cedar
  • Sleeve Notes – Guy Peters
  • Snare [Snare Drum], Performer [Objects] – Graham Dunning
  • Viola – Benedict Taylor

Notes

Performed at Hackney Road Studios, London (UK) on October 26th 2018.
Mastered by Sunny Side Inc. Studio (BE) (Anderlecht, Belgium)

 
     
 


Ga zitten en luister aandachtig naar deze cd . Want hier gebeurt er echt iets nieuw ! Improvisatie muziek bestaat al meer dan vijftig jaar en is de laatste jaren een beetje in een soort slaapstand komen te staan zoals bij vele andere muziekvormen helaas ook het geval is.Vernieuwing is nodig. Gitarist Dirk Serries is een naam die je nog veel
gaat horen in de toekomst en terecht. Met zijn label en project " A New Wave of Jazz" slaat hij de nagel op zijn kop en brengt hij een perfecte symbiose tussen improvisatie en avant-garde muziek. Toen ik deze muziek voor het eerst hoorde kreeg ik een culturele schok zoals ik er al heel lang geen meer had gekregen ! Uit de vele New Wave Of Jazz cd's die uitkomen kies ik deze TONUS "Ear Duration" omdat deze helemaal samenbrengt waar Dirk Serries muzikale visie over gaat. De vijf improvisators spelen samen één muziek zonder daarbij zichzelf te onderscheiden met solo's zoals vooral bij jazz meestal het geval is. En het resultaat mag er absoluut zijn : lineaire muziek die baadt in stilte en soberheid en toch enorme doch serene spanning veroorzaakt door de hyper concentratie van elk van de muzikanten. Mooie klare lijnen van abstracte klanken vermengen zich vloeiend in mekaar en veroorzaken telkens een nieuw opwindend resultaat. Dit TONUS ensemble verbaast ook door een geweldige ritmische drive die het luisteren ernaar nog extra aangenaam maakt. Dirk Serries bedient daarvoor het ensemble met eenzelfde te volgen grafische partituur voor iedere muzikant die de vrije improvisaties van elk in goede banen leidt en tot een helder ensemble of "samen" resultaat. Ge hoort er zowel de lessen in van o.a. componisten John Cage ,Stockhausen , Morton Feldman alsmede de beste totaal improvisatie uit de gouden jaren van (vooral) Britse improvisatiemuziek waar deze muziekvorm trouwens ook zijn ontstaan vind. Voor meer detail over de muziek van het TONUS ensemble verwijs ik naar de uitstekende en zeer kundige tekst van Guy Peters binnenin de cd hoes.

Het TONUS ensemble toert ook succesvol internationaal en met aandrang vraag ik hier dat ook Belgische festivalorganisatoren en radio's dit ensemble wat meer bekendheid en optredens zouden geven. Er waait hier namelijk een nieuwe wind over het muzikaal landschap !

Ook nog een pluim voor de geweldig klare gedetailleerde opname , kenmerkend voor alle uitgaven van het label New Wave Of Jazz.


 
     
 
Hier vind u alles over Dirk Serries en zijn label New Wave Of Jazz : newwaveofjazz.com


 
     
 
Om dit allemaal nog eens extra te verduidelijken , overtuig uzelf met dit eerste (set2) van de drie nummers op " Ear Duration " en u zult zelf horen dat mijn lof helemaal gegrond is !

 
     
 

 
     
     
 
Kris Vanderstraeten (zie ook  de reeks Overd(h)onderd)

 
 
 
 
 
 
 
 

 

 


 ©  JAZZEPOES 2019

 

 

 

up again !

 

 

 

back to start !