JAZZEPOES ARCHIEF MUSIC 2016 - SEPTEMBER/OKTOBER -1

click for index

CD voorstellingen

Manolo Cabras Quartet : 'Melys in Diotta'

eNR050

Manolo Cabras - bass
Nicola Andrioli - piano
Jean-Paul Estiévenart - trumpet
Marek Patrman - drums

After 4 years from his first record as leader 'I wouldn't be sure', Manolo Cabras brings out his new work under his name,'Melys in Diotta'. During his carrier as a side man, Cabras appears at the sides of artists like Enrico Rava,Toots Thielmans, Paolo Fresu, Roswell Rud, Charles Gale, Marshal Allen, Maria Pia De Vito, Marc Murphy, Eric Vloeimans, Jasper Blom, Jesse van Ruller, Benjamin Herman, Eric Inneke, Wolfert Brederode, etc...

In 2003 Manolo Cabras gets involved in the Belgian jazz-scene. He plays and/or records with the Ben Sluijs Quartet, Toots Thielemans Quartet, Manuel Hermia Trio, Chris Joris Quartet, Frederik Desmyter Quartet (ft. John Ruocco), Pierre Vaiana Quartet, Eve Bouvens Heptatomic and Erik Vermeulen Trio.

For this project, the Manolo Cabras Quartet exists of 4 unique musicians that share their roots in the traditional jazz. Jean-Paul Estiévenart, Nicola Andrioli and Marek Patrman belong definitely to the finest of the Belgian actual jazz scene.

In Cabras' compositions his band is invited to a continuous research within the structure, a daring game where tradition is never far away but yet challenged and joyfully explored. This band resonates jazz strongly while remaining surprisingly fresh. Reminiscing Miles, Coltrane or Ornette in its concept of swing while revealing a large spectrum of colours with the expressive melodies of Manolo Cabras.

'Melys in Diotta' was released on September the 1st 2016, at the 'Jazz in Park' festival in Ghent

prelisten some samples here !

Moker : 'Ladder'

eNR051

Mathias Van de Wiele - guitars & alto horn
Jordi Grognard - tenor saxophone, clarinets & bansuri
Bart Maris - trumpet & electronics
Lieven Van Pee - basses & electronics
Giovanni Barcella - drums

Vijftien jaar lang creëert Moker avontuurlijke jazz en impro en staat de 'hamer' symbool voor de creatieve kracht van deze vijf muzikale hoefsmeden. Met Gent als uitvalsbasis is het na vier cd producties tijd voor een vijfde creatie: Ladder !! Ladder heeft het volledige spectrum aan muzikale bagage in zich welke deze band op z'n parcours wist te verzamelen en is tevens het resultaat van een werkproces waarbij Moker de reeds begane paden bewust heeft getracht te mijden. De manier waarop de muziek tot stand kwam, het opnameproces alsook het gebruikte instrumentarium resulteren in een kaleidoscopisch doch geheel eigen en karakteristiek geluid dat vol zit met referenties naar tijdloze en inspirerende muzikale helden. Esthetisch gaat de reis langs allerlei hoeken en kanten: van 70's psychedelica, Jazz, Krautrock en Afro tot akoestische songs, minimal music, fanfaresk en electro. 15 jaar Moker, 15 tracks die een exotisch klankavontuur vormen vol fantasie, zonder restricties of taboes en met een krachtige, positieve en constructieve muzikale visie.

'Ladder' was released on September the 18st 2016, atredlightBlue festival in Ghent.

prelisten some samples here !

- Michel goes solo, festivalverslag in a nutshell -

JazzWood 2016
Zaterdag 20/08/2016 – 19h.

Ik en Lejo Vanhaelen van de Jazzzolder zakken voor onze eerste keer af naar het Chartreuzenbos in Linden tegen Holsbeek voor een portie Jazzwood dat al voor de zesde keer daar doorgaat. We zijn benieuwd.
We parkeren vlot aan de rand van het bos. De jongeren geven goed de richting aan voor een kleine wandeling op een brede aardenweg naar het midden van het bos. Een horde straatmuzikanten wacht het publiek op. Onze posters van Jazzathome hangen daar al op.

Marc Van den Hoof (wonende in de buurt) praat het geheel aan mekaar. Hij is de vroegere radiopresentator, dichter, saxofonist, docent en columnist. Hij staat vooral bekend als specialist in het muziekgenre jazz als wandelende jazz encyclopedie.
De programmatie is in handen van trompetist, zanger en entertainer Jan Muës en de organisatie is van Guido Peers.

Les Tzigales

Ramsy Irani (solo gitaar en zang) - Sam Stuyck (ritme gitaar/zang) – Chris Mentens (contrabas) - Eric Rits (drums) - Gerry Creve (accordeon)

Deze groep ken ik van hun passsage in Jazzathome of in jazzzolder.

In 2013 brachten deze ‘Les Tzigales’ hun debuut album ‘The Gypsy’ uit en natuurlijk kon na zoveel moois een opvolger niet uitblijven. Deze is er net voor de jaarwisseling gekomen en van deze smaakvolle zigeunerjazz ‘Anima Amici’ brengen ze ook enkele nummers. Deze ‘soulmates’ staan garant voor swingende en soms aangrijpende nummers. Wanneer we het hebben over zigeunerjazz kan niemand natuurlijk buiten ‘onze’ Django Reinhardt en zijn geest waait hier in het bos. We krijgen maar enkele druppels regen gelukkig. Ze brengen ook iets van de romantische en melancholische van het Franse chanson met o.a. werk van Charles Trenet.
Ze spelen o.a. ‘Anniversary song’ en een wals muzette van Tony Murena en ook een tango ‘plaça de mayo’. De sfeer zit er al goed in. Het is erg toegankelijke muziek, ook voor niet jazz adepten. Alle leeftijden zijn hier aanwezig.

Oakcity Jazzband

Lieven De La Boutique (grote trom/zang), Hubaèr Cimetière (trompet) - Gaène Sans Gène (trombone) - Herman D'Assurance (klarinet) - Bob Silence (banjo) - Patrick De La Basculle (sousafoon)

Deze 6-koppige band uit Maaseik hebben ons verwelkomd en zorgen voor een intermezzo zodat de drie hoofdacts zich kunnen installeren op het enigste podium. Ze nemen je mee naar New Orleans waar het voor jazz allemaal begon. Van Baton Rouge naar de Place Vert in het Chartreuzenbos is maar een kleine stap voor de Oakcity Jazzband.
Het is een volwaardige Dixieband die het zelfs al geschopt heeft tot in de stad waar de bakermat zich bevindt van Dixieland. Vorig jaar brachten ze nog hun album 'Ace in the Hole' op de markt en ze staat garant voor onvolprezen ambiance in de sfeer zoals je ze enkel kan gaan opsnuiven in het 'French Quarter'.

Loumèn

Loumèn (zang) - Elvin Galland (toetsen) - Calvin Moneze (bas) - Carlos Acosta (drums)

Het is een artieste met internationale uitstraling en ze is al enkele keren op Jazzathome geweest. Dus we wilden haar terug zien. Deze bevallige dame heeft de Belgische nationaliteit maar heeft Congolese roots. Haar warme en sensuele stem in combinatie met haar unieke stijl deed haar reeds belanden in jazzclubs in binnen- en buitenland. Loumén brengen ons een heerlijke combinatie van pop en jazz met soul en funk invloeden.

Haar repertoire belicht aspecten van haar persoonlijke ervaringen zoals: de tijd die te snel gaat (life is short), succes, de complexiteit van menselijke relaties evenals de schoonheid van het leven.
Ze zingt ook het groovy funky nummer ‘Something else’ en vraagt aan het publiek: hoe voelen jullie ? Het publiek mag meezingen en ze wil een avond van liefde krijgen. Het tempo gaat omhoog met ‘Runnin’ after time’ met sterke Fender rhodes en knappe drumsolo die me doet denken aan Manu Katché. Ze eert ook haar idool Amy Winehouse of Alicia Keys. Als toegift zingt ze ‘Love Hangover’ van Diana Ross en daarbij staat iedereen recht.

Sofie

Sofie Verbruggen (zang) - Hervé Martens (piano) – Bart Denolf (contrabas); Jordi Geuens (drums)

Als ‘top of the bill’ komt onze eigenste Sofie in dit woud zingen. Ze brengt veel nummers van haar album van ‘Ella to Bacharach’ uit 2014. Dat zijn allemaal prachtige stijlvolle ingetogen songs van Burt Bacharach waarop we ons laten meeslepen en hartverwarmend overkomen. Producer Hervé Martens creëerde eigentijdse arrangementen van enkele tijdloze klassiekers zoals 'What the wolrd needs now’, ‘Say a little prayer’, I'll never fall in love again', 'You've changed', 'How high the moon', 'Walk on by' en zoveel meer...
Je kan ‘That’s what friends are for’ ook al een evergreen noemen volgens Sofie. Ze spelen ook een swingende versie van ‘Hit the road Jack’ dat overgaat in ‘Fever’ met wat scatting. Heel mooi is het gevoelige en rustige ‘a House is not a Home’. Ze eert ook Toots’ ‘Bluesette’. De nummers vliegen ons om de oren : ‘Starlight Sweet’, ‘Licence to Kill (007)’ en ‘Ain’t no mountain high enough’ van Diana Ross. En ze eindigt met ‘Loving you’ bekend geraakt door Minnie Ripperton.

Ik wil volgend jaar terug gaan met een delegatie van Jazzzolder publiek. Een unieke ervaring !

Michel Proesmans