- Michel goes solo, dagverslag in a nutshell -

37e Gouvy Jazz & Blues Festival
Vrijdag 05/08/2016 – 19h.

Gelegen in België, aan de grens met het Groothertogdom Luxemburg, is dit festival een symbiose van rust en kwaliteitsmuziek. Het is nog steeds dezelfde formule en de talrijke habitués weten waarom Gouvy groovy is!
Ik zak af na mijn werk direct naar Gouvy en ik pik Lejo van de Jazzzolder op aan het hotel op enkele km afstand (ik verblijf er ook want het is redelijk ver terug naar Mechelen in de nacht).
Er is twee dagen jazz en 1 dag blues als afsluiter. De affiche van de vrijdag 5 aug, de eerste dag, sprak me het meeste aan. Ik wilde Maceo Parker eens meemaken. Wat was me dat groovy !

Ik concentreer me op het hoofdpodium en minder op de Club Madelone (een soort van Jazzzolder) want de optredens overlappen mekaar grotendeels en je moet dus een keuze maken.
Ik versterk eerst de ingewanden met wat bier en een friet met boulet. Eindelijk daar eens droog weer na enkele jaren met regen.

Hoofdtent:

 
DENISE KING FEATURING IVAN PADUART TRIO (USA/B)

DENISE KING (ZANG); IVAN PADUART (PIANO); PHILIPPE AERTS (BAS); HANS VAN OOSTERHOUT (DRUMS)

Het begeleidende trio speelt eerst wat in met standards en eigen werk en daarna komt de diva Denise King aanzetten. Wat een stem. Ik kende haar eigenlijk nog niet.

Ze zingt een groovy versie van ‘East of the Sun (and West of the Moon)’, een oud nummer uit de Jaren ’30. Denise babbelt de nummers vlot aan mekaar en zegt dat de volgende ballade er één is voor koppels en vraagt hoelang de koppels hier al samen zijn. En ja, vooraan zit er eentje die al 50 jaar samen zijn. Applaus volgt. Ze brengt ‘September Song’ op een relaxte eigen manier. De sfeer zit er nu dik in en het publiek klapt gedurig mee op ‘Song for my Father’ van Horace Silver. Ze is een showbeest op het podium en swingt erop los in ‘I’ll remember April’ met een stuwende pianosolo van Ivan Paduart. Philippe Aerts heeft alles onder controle en Hans geniet altijd lachend achter zijn drums.

Denise eert ook Aretha Franklin met ‘Respect’ maar velen weten niet dat Aretha destijds begon als jazz zangeres  en Denise brengt ‘Skylark’, een gevoelige, zoete ballad uit de Columbia periode van Aretha. Het is mooi dat Denise haar eigen versie ervan maakt.
Al zingend verandert ze opzij van het podium van schoenen en met haar dansschoenen aan huppelt ze naar de eerste rij en pakt de eerste de beste vent en danst ermee. Heel de tent staat al recht.
Ik voelde van in het begin de elektriciteit al hangen en het publiek is uitgelaten enthousiast en dat de hele avond lang. Dit is een volksfeest voor de buurt van Gouvy en omstreken. Ook veel Duitsers, Luxemburgers en Nederlanders zijn hier aanwezig.

De schilder van dienst zit in het publiek en schildert gewoon verder.

Club Madelonne:

FOUR OF A KIND (B)

Guillaume GILLAIN (gitaar); Maxime MOYAERTS (piano); Nicolas PUMA (contrabas); Lucas VANDERPUTTEN (drums)

De Belgische groep ‘Four of a Kind’ zijn 4 jonge muzikanten die bezeten zijn van jazz en swing gestoeld op de oude traditie van Oscar Peterson, Charlie Parker & Wes Montgomery. Het zijn allemaal studenten aan het Brusselse Koninklijk Conservatorium. Ze spelen standards en eigen werken met veel inzet. Ik hoop deze groep eens te zien spelen op een andere locatie zoals de Jazzzolder.

Hoofdtent:

CYRUS CHESNUT- BUSTER WILLIAMS – LENNY WHITE (USA)

CYRUS CHESNUT : PIANO ; BUSTER WILLIAMS : CONTRABAS; LENNY WHITE : DRUMS

De presentator zegt dat pianist Cyrus Chesnut de eerste keer hier in België speelt. Velen kijken er naar uit. De enorme brede Cyrus (53j) brengt all star begeleiders mee zoals bassist Buster Williams (74j) en drummer Lenny White (66j).
Buster Williams speelde mee met Art Blakey, Carmen McRae, Chet Baker, Chick Corea, Dexter Gordon, Jimmy Heath, Wynton Marsalis, Herbie Hancock, Lee Konitz, Miles Davis, McCoy Tyner enz.
Lenny White is vooral bekend van zijn drumwerk bij Chick Corea's Return to Forever Band.
Ze zetten lekker hardboppend in met een classic van Hank Mobley ‘This I dig from you’ en ook ‘Nardis’ van Miles is erg lekker swingend gebracht met een haast klassieke solo piano intro. In de pianosolo wiebelt de piano eventjes want Cyrus zet zijn ganse gewicht over op zijn handen en gebruikt het ganse klavier.

‘Dedication’ van Lenny White is een lang nummer met in het tweede deel een serieus opzwepend moment en met crescendo’s waarbij het publiek juicht. We horen ook veel zachte nummers en gevoelig gebracht zoals in een late night jazz club. Af en toe geeft Buster een gestreken einde op de bas.

Achteraf verkoopt Cyrus zelf vlot cd’s opzij aan de tent en anderen brengen cd’s mee om te tekenen zoals de platen van Betty Carter uit begin jaren ’90 toen Cyrus deze zangeres begeleidde.

Club Madelonne:

TRIBUTE TO JAZZ GROUP (B) (A tribute to famous Belgian jazz saxophonists)

DIMITRI DELVAUX (ALT-EN BARITONSAX) ; BRUNO GROLLET (SOPRAAN –EN TENORSAX) ; PAOLO LOVERI (ELEKTRISCHE GITAAR); MICHEL VRYDAG (ELEKTRISCHE BAS); KRIS DUERINCKS (DRUMS)

Deze groep heb ik niet gezien, doch Lejo vertelde me dat ze vooraf mooie foto’s van Belgische jazzhelden op sax projecteerden. Bruno en Kris hebben al in de Jazzolder gespeeld...

Hoofdtent (en afsluiter) :

MACEO PARKER (USA)

Maceo PARKER (altsax, fluit en zang); Martha HIGH (zang en voorheen 30 jaar met James brown) ; Darlene PARKER (zang); Greg BOYER (trombone); Rodney « Skeet » CURTIS (elektrsiche bas) ; Bruno SPEIGHT (gitaar); Pete MACLEAN (drums)

De eerste dag van Gouvy wordt funky en feestelijk afgesloten met Maceo Parker (74j) en zijn goede groovy muzikanten. Ze zetten een mooie show neer.

Dankzij zijn unieke sax geluid drukte hij de stempel op de sound van James Brown. Samen met zijn broer Melvin kwam hij op 21-jarige leeftijd terecht in de band van de godfather of soul. Sindsdien is hij uitgegroeid tot een legende en is hij een van de belangrijkste namen uit de geschiedenis van soul, funk en R&B. Prince noemde hem zelfs respectvol ‘The Teacher’. Maceo Parker stond op het podium naast grote namen als George Clinton, Ray Charles en natuurlijk Prince. Daarnaast bouwde hij een stevige solocarrière uit en bracht hij meer dan 15 albums uit.

Op de tonen van Prince ‘1999’ openen ze hun feestje. Iedereen komt aan bod en mag soleren. De schuiftrombone, gitaar, de twee zangeressen, de bassist enz. Maceo eert ook James Brown natuurlijk, maar imiteert ook Ray Charles , Prince en Marvin Gaye met ‘let’s get it on’. Een zangeres zingt ‘Think’ en eert Aretha Franklin. Maceo spreidt wijd zijn armen en zegt ‘we love you’ en hij herhaalt dit enkele keren in zijn show. Hij speelt een jazzy tune in duo met de fender rhodes. De gitarist heeft nog gespeeld in de SOS Band, een disco funkgroep van de jaren’80.

Ze spelen ook ‘Chain gang’ en wat kunnen die zangeressen apart ook geweldig zingen en een show geven en dansen. De band kan niet stoppen en speelde 30 min langer dan gepland en tegen 0h30 was het helaas gedaan. Heel de tent was aan het dansen en wilde nog meer.

In het kort deze dag:
- Veel volk, meer dan vorig jaar
- Geen dure dranken: Water aan 1 euro , pils aan 2 euro, steviger bier aan 3 euro, wijn 2 euro, friet aan drie euro, stevige drinkbeker 1 euro aan begin te betalen, kan je niet omruilen tegen geld
- Afwisseling van jazzmuziek, bijna alles jazz behalve funk/soul met Maceo Parker.
- Gezellige, rustige sfeer en een dol enthousiast publiek (kreten en direct meeklappen en dansen)

 Michel Proesmans